บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2187

บทที่ 2187 แผนการของจ้าวนิกายอำนาจเทวะ

………………..

บทที่ 2187 แผนการของจ้าวนิกายอำนาจเทวะ

เฉินซียืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ

เหมือนรูปปั้น

ราวไร้วิญญาณ

ศิษย์คนอื่น ๆ ของเขาเทพพยากรณ์มีสีหน้างุนงง และพูดไม่ออก หัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง ความสับสน ความไร้พลัง

เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดที่เกิดขึ้นในวันนี้ มันให้ความรู้สึกเหมือนท้องฟ้าได้ถล่มใส่ ยากที่จะยอมรับ

แม้เฉินซีจะมาทันเวลา และบดขยี้เจตจำนงของจ้าวนิกายอำนาจเทวะอย่างอหังการ แต่ก็ไม่อาจช่วยชีวิตศิษย์พี่ใหญ่ได้….

ศิษย์พี่ใหญ่จากไปแล้วจริงหรือ? พวกเขาต่างมึนงง

ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวพร่างพราว ดาวดารานับพันล้านดวงโคจรผ่านอวกาศอันกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต บรรยากาศบนภูเขาแห่งนี้มีเพียงเสียงลมหวีดหวิวที่ดังก้องไปทั่วบริเวณโดยรอบ

หลังจากผ่านไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง หลียางก็เม้มริมฝีปากซีดเซียว ดูลังเลอยู่นาน ก่อนที่นางจะตัดสินใจบางอย่าง นางถามอย่างลังเล “ศิษย์น้องเล็ก ศิษย์พี่ใหญ่เขา….”

นางเริ่มกล่าวแต่ไม่รู้จะจบมันอย่างไร

ไม่ใช่เหตุผลอื่นใด เพราะนางกลัวจะรับคำตอบไม่ได้ จิตใจของนางต้องบอบช้ำอีกครั้ง

เฉินซีหันกลับมาและจ้องมองไปที่ใบหน้าที่งดงามแต่กลับซีดเซียวของศิษย์พี่หญิง เขามองเห็นความกังวลและความหวาดกลัวฉายชัดในดวงตา หัวใจของเขาก็ปวดแปลบ

ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นหรือไม่ หากข้ามาถึงเร็วกว่านี้?

เฉินซีหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามอย่างหนักเพื่อสงบสติอารมณ์ เขาทราบดีว่าเขาเทพพยากรณ์เพิ่งประสบกับเหตุการณ์ที่น่าตกใจและไม่คาดคิด นิกายของพวกเขาเกือบจะถูกทำลาย ในขณะที่ศิษย์คนอื่น ๆ กำลังหวาดกลัว

โดยเฉพาะสิ่งที่เกิดขึ้นกับอู๋เซวี่ยฉาน มันทำให้เหล่าศิษย์ของเขาเทพพยากรณ์สูญเสียที่พึ่งในใจไป

เขาไม่สามารถนิ่งเฉยได้!

เฉินซีสงบสติอารมณ์อย่างสมบูรณ์ จากนั้นเหลือบมองทุกคนแล้วกล่าวว่า “ไม่จำเป็นต้องกังวล ดวงวิญญาณของศิษย์พี่ใหญ่ยังคงอยู่ที่นี่ ดังนั้นสักวันหนึ่ง ข้าจะพาเขากลับมาอย่างแน่นอน!”

ศิษย์คนอื่น ๆ ทั้งหมดต่างตกตะลึง และหัวใจของพวกเขาก็สงบลงเล็กน้อย ขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่ความมุ่งมั่นบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเฉินซี

เฉินซีกล่าวต่อ “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฝากเขาเทพพยากรณ์ไว้กับข้า ใครก็ตามที่คิดรุกราน มันจะต้องผ่านข้าไปก่อน!”

หัวใจของคนอื่น ๆ สั่นไหว และพวกเขาก็รู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

เฉินซีสูดหายใจเข้าลึก จากนั้นเขาก็มองไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวไกล ๆ พลางกล่าวอย่างสงบ “ข้ารับประกันว่าโศกนาฏกรรมนี้จะไม่เกิดขึ้นกับเขาเทพพยากรณ์ของเราอีก!”

ขณะที่กล่าว เขาก็นั่งขัดสมาธิบนก้อนหินหน้ากระท่อม แล้วเขาก็หลับตาลง “ท่านอาจารย์ลุง โปรดพาพวกเขาไปจากที่นี่”

เพียงสิ้นคำ ร่างของตี้ซุนและเหวินเต้าเจินก็ปรากฏตัว

“ศิษย์น้องเล็ก….” หลียางตั้งใจจะกล่าวบางอย่าง แต่ตี้ซุนส่ายศีรษะ “ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวสักพัก”

หลียางเม้มริมฝีปาก จากนั้นนางก็ถอนหายใจเบา ๆ

ตี้ซุนและเหวินเต้าเจินพาศิษย์ทั้งหมดของเขาเทพพยากรณ์ เจิ้นหลิวชิง เหล่าไป๋ อาเหลียง และเยี่ยเหยียนออกจากแดนเร้นลับทันที

หินมีรอยด่างตามกาลเวลา มันถูกเรียกว่าศิลาอดีตชาติ และเป็นสมบัติอันล้ำค่าที่จักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามฝากฝังไว้กับฝูซี

ศิลาอดีตชาติ ไม่ใช่แก่นแท้ของการสร้างวัฏจักรของการเวียนว่ายตายเกิด แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่สามารถทำให้วัฏจักรของการเวียนว่ายตายเกิดสมบูรณ์ได้

เช่นเดียวกับที่จ้าวนิกายอำนาจเทวะได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ มีเพียงครอบครองศิลาอดีตชาติเท่านั้น จึงจะสามารถควบคุมวัฏจักรอันเป็นนิรันดร์ของสังสารวัฏได้อย่างแท้จริง

ทว่าตอนนี้ หินในตำนานและวัตถุลึกลับซึ่งวางอยู่ที่นี่มานานนับไม่ถ้วนกลับอยู่ใต้เฉินซี

มันไม่ได้ถูกยึดครองโดยจ้าวนิกายอำนาจเทวะ

หลียางและคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้ถูกจ้าวนิกายอำนาจเทวะจับกุมเช่นกัน

ดูเหมือนว่าแผนของจ้าวนิกายอำนาจเทวะจะไม่ประสบความสำเร็จ

อย่างไรก็ตาม มีเพียงเฉินซีเท่านั้นที่ทราบชัดเจนว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น และสมรภูมิที่แท้จริงได้ถูกกำหนดไว้แล้ว มันคือมาตุภูมิหมื่นวิถี!

สถานที่ลึกลับที่อาศัยอยู่ในดินแดนลึกลับของสามภพ!

สามวันต่อมา

ตี้ซุนและเหวินเต้าเจินหวั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”

เฉินซีกล่าวอย่างสบาย ๆ “ศึกผู้พิทักษ์วิถีนั้นแท้จริงแล้วก็เป็นส่วนหนึ่งในแผนการของจ้าวนิกายอำนาจเทวะเช่นกัน เขารู้จักข้าเป็นอย่างดี ทั้งยังรู้เกี่ยวกับความสามารถและไพ่ตายทั้งหมดที่ข้ามีอีกด้วย เขารู้ดีว่าข้าจะตกหลุมพรางของเขา ตั้งแต่ตอนที่ข้าเข้าร่วมในศึกผู้พิทักษ์วิถี”

เฉินซีหยุดครู่หนึ่งแล้วกล่าวต่อ “ทุกคนในโลกคิดว่าจ้าวนิกายอำนาจเทวะพยายามหยุดข้าไม่ให้บรรลุสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋า และเขาจะไม่หยุดจนกว่าจะฆ่าข้าได้อย่างแน่นอน แม้แต่สิบสามข้ารับใช้เต๋าและมหาเทพเต๋าซูถัวก็ใช้ข้าเป็นเหยื่อเพื่อล่อดอกบัวศักดิ์สิทธิ์แห่งความโกลาหล โดยพยายามยึดดวงจิตสังสารวัฏเช่นกัน”

“อย่างไรก็ตาม แม้แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาจึงต้องยึดดวงจิตสังสารวัฏ หรือดวงจิตสังสารวัฏทำอะไรได้กันแน่?

“มีเพียงข้าเท่านั้นที่รู้ว่า แม้พวกเขาจะประสบความสำเร็จในการยึดดวงจิตสังสารวัฏได้ แต่จ้าวนิกายอำนาจเทวะก็จะใช้วิธีการอื่นเพื่อ ‘ส่งมอบ’ ให้ข้าอย่างแน่นอน!

“อีกนัยหนึ่ง ดวงจิตสังสารวัฏถูกเตรียมไว้ให้ข้ามาตลอด!”

เมื่อได้ยินมาถึงจุดนี้ ดวงตาของตี้ซุนและเหวินเต้าเจินก็หรี่ลง พวกเขาทั้งประหลาดใจและสับสนเล็กน้อย “หากสิ่งที่เจ้ากล่าวเป็นความจริง แผนการของจ้าวนิกายอำนาจเทวะก็เกินความคาดหมายอย่างแท้จริง”

แต่เหตุใดเขาถึงต้องทำทั้งหมดนั้น?

เหตุใดเขาจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ดวงจิตสังสารวัฏตกไปอยู่ในมือของเฉินซี?

เฉินซีกล่าวต่อ “ก่อนหน้านี้ข้าไม่เข้าใจเรื่องนี้เลย แต่หลังจากที่ข้าสังหารสิบสามข้ารับใช้เต๋าและฉีกเทียบอันดับเทวา ข้าสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เมื่อข้ากลับไปที่นิกายในครั้งนี้ ซึ่งข้าพบว่าแม้แต่เจตจำนงของจ้าวนิกายอำนาจเทวะก็สามารถควบคุมและใช้บัญชาเต๋าสวรรค์ได้ ในที่สุดข้าก็เข้าใจ ข้าจึงตระหนักว่าเป้าหมายสุดท้ายของเขาคือเต๋าแห่งสวรรค์เอง!”

“เต๋าแห่งสวรรค์?” หัวใจของทั้งตี้ซุนและเหวินเต้าเจินสั่นสะท้าน

“ใช่” เฉินซีพยักหน้า “เต๋าแห่งสวรรค์นั้นแท้จริงแล้วประกอบด้วยพลังบัญชา นิกายอำนาจเทวะและภูเขาผนึกเทพเป็นสถานที่เพียงสองแห่งที่สามารถใช้ประโยชน์จากพลังเต๋าแห่งสวรรค์ทั่วโลก นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมนิกายอำนาจเทวะจึงสามารถอยู่รอดได้จนถึงขณะนี้ และภูเขาผนึกเทพได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นสรวงสวรรค์ที่มีเอกลักษณ์และสูงสุดในโลก

“ตอนนี้ข้าได้สังหารสิบสามข้ารับใช้เต๋าและเปิดเทียบอันดับเทวาแล้ว มันก็เทียบเท่ากับการทำลายรัศมีที่ปกคลุมภูเขาผนึกเทพอย่างสมบูรณ์ ด้วยวิธีนี้ นิกายอำนาจเทวะจึงกลายเป็นผู้เดียวในโลกที่สามารถใช้บัญชาเต๋าสวรรค์ได้

“ในเวลาเดียวกัน การกระทำของข้าก็ทำให้เต๋าแห่งสวรรค์รู้สึกว่าถูกคุกคาม และนั่นคือสิ่งที่พลังบัญชาของมันจะไม่ยอมทนอย่างแน่นอน ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ก็จะพึ่งพาได้เพียงนิกายอำนาจเทวะเท่านั้น

“ดังนั้นจ้าวนิกายอำนาจเทวะจึงเป็นคนที่ได้รับประโยชน์สูงสุดจากมันอย่างแน่นอน เขาไม่เพียงใช้ข้าเพื่อทำลายภูเขาผนึกเทพเท่านั้น เขายังอาศัยโอกาสนี้เพื่อรับความลับของบัญชาเต๋าสวรรค์ ดังนั้นเขาจึงเริ่มควบคุมบัญชาเต๋าสวรรค์ได้”

หลังจากที่พวกเขาได้ยินทั้งหมดนี้ ตี้ซุนและเหวินเต้าเจินไม่เพียงแต่รู้สึกสะเทือนใจอย่างเห็นได้ชัด แต่หัวใจของพวกเขารู้สึกเย็นยะเยือก พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่า จ้าวนิกายอำนาจเทวะจะสร้างแผนการที่สะท้านใต้หล้าเช่นนี้ ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เทียบเท่ากับ ‘แผนการเพื่อให้ได้สวรรค์’!

ท่าทางของเฉินซียังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขาตระหนักได้หมดแล้วและคำนึงเรื่องนี้มานานแล้ว เขากล่าวต่อ “ข้ายังสงสัยว่าการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิดในเต๋าแห่งสวรรค์ ซึ่งทำให้เกิดภัยพิบัติทั่วโลกนั้นอาจเป็นฝีมือของจ้าวนิกายอำนาจเทวะเช่นกัน ความตั้งใจของเขาคือทำลายกลไกการทำงานของสวรรค์ และทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายอย่างไร้ขอบเขต เพื่อที่เขาจะสามารถบรรลุเป้าหมายในการควบคุมพลังเต๋าแห่งสวรรค์ได้”

เฉินซีหยุดครู่หนึ่ง ใบหน้าของเขาทอแววครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง ในขณะที่เขากล่าวว่า “แต่ก็ชัดเจนแล้วว่านี่เป็นเพียงเป้าหมายแรกของจ้าวนิกายอำนาจเทวะเท่านั้น เขายอมรับก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ และบอกว่าแม้แต่เต๋าแห่งสวรรค์ก็ไม่สามารถให้สิ่งที่เขาปรารถนาได้….”

………………..