บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 238

บทที่ 238 เยว่ฉีผู้สร้างชื่อ

บทที่ 238 เยว่ฉีผู้สร้างชื่อ

เจิ้นหลิวชิงดูเหมือนจะไม่ทันสังเกตสีหน้าแสดงความตกใจของผู้คนที่อยู่รอบข้างเลย ขณะที่นางผุดลุกขึ้นก่อนจะจัดเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อย จากนั้นจึงพยักหน้าไปทางหวงฝู่ฉงหมิง “องค์ชาย ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นเช่นนี้เจ้าคงจะผิดหวังสินะ”

“แม่นางเจิ้น พรสวรรค์ในการหยั่งรู้ของเจ้าไม่ธรรมดาสมดังคำร่ำลือ” หวงฝู่ฉงหมิงเอ่ยพลางยิ้มน้อย ๆ แต่เป็นรอยยิ้มที่ออกจะฝืดเฝื่อนเต็มที เห็นได้ชัดว่าการถูกเจิ้นหลิวชิงบีบบังคับเช่นนี้ ทำให้เขาไม่พอใจขึ้นมา

‘ไม่ธรรมดา… พลังของนางไม่ด้อยกว่าชิงซิ่วอี้แม้แต่น้อย…’ เฉินซีลอบถอนใจขณะจับตาดูเหตุการณ์เบื้องหน้า เขาก็อยากรู้เช่นกันว่าถ้าชิงซิ่วอี้อยู่ตรงนี้ด้วย ศิลาทดสอบเต๋านี้จะให้ผลออกมาเช่นไร

จากนั้นเป็นอันเชี่ยนอวี้และหวังเต้าซวี่ก็ถูกวัดผลเป็นรายต่อมา คนทั้งสองพยายามอดใจรอให้ถึงจนช่วงสุดท้ายอยู่พักใหญ่ เพื่อที่พวกตนจะได้แสดงให้ทุกคนในที่นี้รับรู้ถึงความมหัศจรรย์ของพวกเขาทั้งคู่

ผลปรากฏออกมาได้รวดเร็วทีเดียว ทั้งคู่มีเต๋ารู้แจ้งถึงสิบสี่ประเภทอยู่ในครอบครองซึ่งน้อยกว่าหวงฝู่ฉงหมิงเพียงหนึ่ง ซึ่งสร้างความขัดเคืองในใจแก่คนทั้งสอง ถ้าพิจารณาให้ดีจะพบว่าระดับของพวกเขาเทียบเท่ากับหลิวเฟิ่งฉือและหม่านหงเท่านั้น อย่าว่าแต่คนที่รั้งอันดับต้น ๆ อย่างเจิ้นหลิวชิงเลย

แต่ผลลัพธ์ที่ออกมาก็สามารถเรียกเสียงอุทานดังกระหึ่มจากบริเวณโดยรอบพอสมควร อย่างน้อยก็ทำให้ความสลดหดหู่ในใจของพวกเขาทุเลาลงบ้าง

ถึงตอนนี้ ภายในใจของทุกคนพอจะจัดอันดับผลการทดสอบได้คร่าว ๆ แล้ว เจิ้นหลิวชิงเป็นอันดับที่หนึ่ง ตามด้วยหวงฝู่ฉงหมิงอันดับสอง ส่วนหลิวเฟิ่งฉือ หม่านหง อันเชี่ยนอวี้และหวังเต้าซวี่วัดได้ระดับเท่ากัน จึงจัดอยู่ในอันดับที่สาม สี่ ห้าและหกไว้ก่อน

คนที่เหลืออย่างหลินโม่เซวียน เซียวหลิงเอ๋อร์และเผยจง ได้ครอบครองเต๋ารู้แจ้งสิบสามประเภทเหมือนกัน จึงถูกจัดไว้ในอันดับเจ็ด แปดและเก้าตามลำดับ

ด้วยเหตุนี้เองทำให้เซวี่ยเฉินซึ่งครอบครองเต๋ารู้แจ้งสิบสองประเภทถูกเบียดออกจากเก้าอันดับแรก เขาจึงหมดโอกาสที่จะได้รับโอสถทิพย์กำเนิดเต๋าเป็นรางวัล

สีหน้าของเซวี่ยเฉินบิดเบี้ยวเหยเกด้วยความไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง หากไม่ใช่เพราะอันเชี่ยนอวี้และหวังเต้าซวี่โผล่เข้ามาในช่วงเวลาสุดท้ายอย่างที่เขากังวลมาตลอด ป่านนี้เขาต้องติดอันดับหนึ่งในสิบอันดับแล้วอย่างแน่นอน สิ่งนี้จึงเป็นเสมือนปมปัญหาที่ก่อให้เกิดความขมขื่นในใจของเขา

‘เวลานี้ข้าครอบครองเต๋ารู้แจ้งแล้วสิบสามประเภท พูดตามหลักอย่างน้อยข้าก็น่าจะทัดเทียมกับหลินโม่เซวียนและคนอื่น น่าเสียดายที่อันดับหนึ่งในเก้าไม่มีที่ว่างสำหรับข้าเสียแล้ว เห็นทีข้าบุกเข้าไปเลยจะดีกว่าไหมนะ…’ ขณะนี้ เฉินซีนิ่งครุ่นคิดอยู่ในใจ

ตึก! ตึก! ตึก!

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง มีเสียงฝีเท้าดังแว่วมาแม้เสียงนั้นจะไม่ดังนัก ทว่าด้วยบรรยากาศที่เงียบงันทำให้หลายคนที่กำลังครุ่นคิดอยู่รู้สึกตัวขึ้นมาทันที เมื่อมองไปทางเสียงที่ได้ยินจึงพบว่าเป็นเยว่ฉีผู้มีรูปลักษณ์ธรรมดาและไม่โดดเด่นอะไรกำลังเดินตรงไปที่ศิลาทดสอบเต๋าของจักรพรรดิสิ่งประดิษฐ์

ณ ตอนนี้ทุกคนรับรู้ได้ว่ามีผู้ที่ยังไม่ได้ทดสอบเหลืออยู่อีกสองคน!

จะโทษพวกเขาก็ไม่ได้ที่มองข้ามเฉินซีและเยว่ฉีไป เพราะหนึ่งในสองคนนี้มีฐานการบ่มเพาะเพียงแค่ขอบเขตเคหาทองคำขั้นสมบูรณ์ ส่วนอีกคนก็เป็นแค่คนธรรมดาและไม่ได้มีชื่อเสียง เมื่อเทียบกับคนรุ่นเยาว์ที่มีแววรุ่งโรจน์และเป็นที่รู้จัก จึงไม่แปลกที่ทั้งสองคนจะถูกมองข้ามได้ง่าย

เมื่อเห็นเยว่ฉีเดินนำหน้าไป กระแสแห่งความท้อแท้สิ้นหวังก็กระหน่ำเข้าสู่จิตใจของเฉินซีอย่างไม่อาจยับยั้ง ตอนแรกเขาตั้งใจว่าจะขึ้นไปก่อน แต่ไม่คิดว่าเจ้าคนนั้นจะแซงหน้าออกไป

“เฮ้อ…เจ้านั่นมันยังไม่ยอมแพ้อีก ทั้งที่เห็นอยู่ว่าเขากำหนดคนที่ได้ตำแหน่งเก้าอันดับแรกไว้แล้ว จะทดสอบไปเพื่ออะไร”

“อย่าดูถูกเจ้าหมอนั่นเชียว ในการทดสอบครั้งแรกสหายคนนั้นต่อสู้จนติดหนึ่งในสิบสองอันดับและได้รับรางวัลเป็นกระบวนยุทธ์ระดับเต๋ามาแล้ว บางทีเขาอาจจะเป็นม้ามืดก็ได้”

“ม้ามืดอย่างนั้นหรือ เฮอะ! ถ้าแค่เข้าใจเต๋ารู้แจ้งอย่างถ่องแท้แล้วบอกว่าน่าเลื่อมใส อย่างนั้นเขาคงมีชื่อเสียงโด่งดังก้องโลกไปเสียนานแล้ว เจ้าไม่เห็นหรือแม้แต่ศิษย์สายหลักขอบเขตแกนทองคำหยินหยางแห่งนิกายกระเรียนพิสุทธิ์ที่ชื่อเซวี่ยเฉินยังถูกเขี่ยลงจากตำแหน่งไปแล้วเลย ต่อให้คนผู้นี้จะเลิศล้ำสักเพียงใดก็ไม่อาจเทียบกับเซวี่ยเฉินได้หรอก!”

“หุบปากน่า มาคอยดูผลการทดสอบดีกว่า อย่างไรเสียพวกเราจะเข้าลานทดสอบแห่งที่สามไม่ได้ ถ้าไม่มีการทดสอบของเขากับไอ้หนุ่มขอบเขตเคหาทองคำนั่น”