บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 276

บทที่ 276 สระมังกรแปลง

บทที่ 276 สระมังกรแปลง

เทพอสูรโบราณ!

ฝ่ามือที่สามารถค้ำนภาได้!

นักพรตเต๋าเฒ่าผู้เฉื่อยชา!

น้ำเต้าหยินหยางกลืนนภา!

ทั้งหมดทั้งมวลก่อตัวเกิดเป็นฉากงดงามที่อันตราย นองเลือด และน่าทึ่งนัก

คลื่นพลังจากการต่อสู้ทำให้ท้องฟ้าเหนือเมืองหมอกสนดูจะตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย ปราณวิญญาณปั่นป่วน ท้องฟ้าแตกสลาย ลำแสงหลากหลายเส้นพุ่งออกมาราวกับดอกไม้ไฟ เกิดเป็นภาพงดงามตาทว่าแฝงภัยร้ายไว้ภายใน

นอกจากจวนตระกูลเฉินแล้ว ทุกอย่างภายในพื้นที่โดยรอบพันลี้ เช่นบ้านเรือนทั้งหลาย พื้นดิน ผนัง พืชพันธุ์… ทั้งหมดกลายเป็นฝุ่นผง ถูกทำลายหายสิ้นไม่เหลือรอย ลมปราณทำลายล้างน่าสะพรึงกลัวยังคงส่งเสียงหวีดหวิวบนฟ้าและดิน เปล่งเสียงคร่ำครวญราวกับกำลังเล่าว่าเมื่อครู่เคยเกิดการต่อสู้สะเทือนถึงชั้นฟ้าขึ้นที่นี่

มันเป็นการต่อสู้ที่สะเทือนถึงชั้นฟ้าโดยแท้ ฝ่ายหนึ่งเป็นเทพอสูรโบราณในตำนานบนฟากฟ้า อีกฝ่ายเป็นผู้บ่มเพาะชาวมนุษย์ขอบเขตเซียนปฐพีระดับหก แม้ว่าการต่อสู้ระหว่างทั้งสองจะเกิดขึ้นเพียงไม่กี่อึดใจ แต่พลังที่ปลดปล่อยก็ทำให้ท้องฟ้าเปลี่ยนสี ฟ้าดินคร่ำครวญราวกับถึงจุดจบ

และยังเป็นศึกน่าตะลึงที่เฉินซีได้เห็นตั้งแต่เริ่มบ่มเพาะพลังมาเช่นเดียวกัน ลวดลายขุนเขาที่พุ่งออกมาจากมือขวาของเทพอสูรโบราณราวกับจะสามารถล้างโลกาได้ ปราณเซียนที่นักพรตเต๋าชราปลดปล่อยออกมา และความสามารถอันน่าทึ่งของน้ำเต้าที่คล้ายจะกลืนกินฟ้าได้ ทั้งหมดนี้สะเทือนจิตวิญญาณของเขายิ่ง

‘วันที่ข้าจะสามารถไปถึงขั้นนี้ได้ย่อมมาถึงเช่นกัน!’ เฉินซีสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ในขณะที่ลอบกำหมัดแน่น จิตคิดอยากสู้พุ่งออกมาจากส่วนลึกในใจ หากไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันของนักพรตเต๋าเฒ่า ตระกูลเฉินที่อยู่ด้านหลังเขาก็คงถูกทำลายล้างไปจนสิ้นแล้ว ความรู้สึกที่ได้สัมผัสความเป็นตายและได้ชีวิตใหม่หลังพบหายนะยิ่งทำให้เขาใฝ่หาพละกำลังแข็งแกร่งมากขึ้น

ฟิ้ว!

ทันใดนั้น เส้นริ้วไกล ๆ สายหนึ่งก็เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ชั่วพริบตามันก็มาถึงด้านข้างของนักพรตเต๋าเฒ่าและประสานมือคำนับ “ท่านอาจารย์ เป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ?”

ผู้ที่มาคือชายหนุ่มผู้สวมชุดนักพรตเต๋าที่ดูสะอาดเรียบร้อยคนหนึ่ง เขามีร่างสูงหลังตรง ผมเกล้าเป็นมวยแบบนักพรตเต๋าด้วยปิ่นไม้ โครงหน้าดูคมสันสมบุรุษ ดวงตายิ่งลึกล้ำสดใสราวกับสามารถมองเห็นทั้งใต้หล้าได้ ตอนนี้เขายืนเด่นเป็นสง่า อาภรณ์ปลิดปลิวตามแรงลม ทำให้ดูเงียบขรึมเย็นชา สีหน้าสงบนิ่งเผยกลิ่นอายน่าเกรงขามออกมา

‘คนผู้นี้แข็งแกร่งมาก!’ เฉินซีรู้สึกกังวลในใจ เขาพบว่าลมปราณที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าชิงซิ่วอี้แม้แต่น้อยจากชายหนุ่มในชุดนักพรตเต๋า มันกำจายต่อเนื่องเหมือนวารีสมุทร ให้ความรู้สึกเกินจะหยั่งรู้

“ชิงเหอศิษย์ข้า เจ้ามาสักที ฮ่า ๆ! เป็นโชคจากสวรรค์โดยแท้ที่ข้าสามารถจับเทพอสูรโบราณได้ในครั้งนี้ เรากลับไปถึงเขาเมื่อไร ข้าจะใช้เลือดมันกลั่นกายาให้เจ้า ต้องทำให้เจ้าแกร่งขึ้นอย่างน้อย ๆ ก็สามในสิบส่วน ถึงต้องประมือกับแม่นางน้อยชิงในการชุมนุมดาวรุ่ง เจ้าก็สามารถเอาชนะนางได้แน่! ฮ่า ๆ…” นักพรตเต๋าเฒ่าผู้เกียจคร้านแหงนหน้าขึ้นฟ้าหัวเราะเสียงดัง เสียงเขาเผยให้เห็นถึงความปีติและความกล้าหาญอย่างบอกไม่ถูก

‘การชุมนุมดาวรุ่ง? เอาชนะแม่นางน้อยชิง? หรือจะเป็นชิงซิ่วอี้?’ เฉินซีอดหรี่ตาลงไม่ได้ เมื่อพบว่าชายหนุ่มในชุดนักพรตเต๋าก็จะเข้าการชุมนุมดาวรุ่งในอีกปีครึ่งที่จะถึงนี้ก็ทำให้เขารู้สึกกดดันขึ้นมา นักพรตเต๋าเฒ่าผู้เฉื่อยชาเป็นยอดฝีมือขอบเขตเซียนปฐพีระดับหก ในเมื่อเขากล้าพูดเช่นนั้นก็พิสูจน์แล้วว่าความแข็งแกร่งของชายหนุ่มชุดนักพรตเต๋านั้นอยู่ในขอบเขตแกนทองคำหยินหยางขั้นสมบูรณ์แบบอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเป็นประเภทที่อยู่จุดสูงสุดของขอบเขตแล้วด้วย

แค่คิดดู กระทั่งชิงซิ่วอี้ยังสามารถรับมือมู่ขุยขอบเขตจุติได้ เช่นนั้นหากชายหนุ่มผู้นี้สามารถเอาชนะนางได้ พละกำลังของเขาย่อมต้องสามารถข้ามขอบเขตต่อสู้ศัตรูได้เป็นแน่!

“แก่นโลหิตของเทพอสูรโบราณจะให้ประโยชน์แก่เจ้ามากหลาย แต่ปัญหาคือการดูดซับจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งปี ในขณะที่การชุมนุมดาวรุ่งจะเริ่มในอีกหนึ่งปีครึ่งนี้แล้ว เรื่องเวลาเราจึงต้องกดดันอยู่บ้าง ช่างเถอะ เราท่องเที่ยวด้านนอกมานานหลายปี ควรจะกลับขึ้นเขาได้แล้ว” นักพรตเต๋าเฒ่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา

“อาจารย์ ท่านจะใช้แก่นโลหิตเทพอสูรโบราณกับข้าจริงหรือขอรับ?” ชายหนุ่มในชุดนักพรตเต๋าพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ ดูเหมือนไม่อยากเชื่ออยู่เล็กน้อย

“แน่สิ การชุมนุมดาวรุ่งครั้งนี้แตกต่างจากในอดีต จักรพรรดิฉู่ตัดสินใจอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ว่าหลังจากสิ้นสุดการชุมนุมดาวรุ่ง เขาจะเปิดสระมังกรแปลงที่ไม่ปรากฏบนโลกมานานกว่าห้าพันปีให้อัจฉริยะหนุ่มสาวทั้งหลายที่ได้สิบอันดับแรกได้ชำระล้างกรรมและกลั่นชะตามังกร รางวัลเช่นนั้นย่อมทำให้ศิษย์ของพวกตาแก่ทั้งหลายเคลื่อนไหวแน่ ล้วนพากันย่างเท้าเข้าใต้หล้า การชุมนุมดาวรุ่งในครั้งนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นการรวบรวมอัจฉริยะจำนวนมากเท่าเมฆบนท้องฟ้าก็ว่าได้ พายุกำลังจะมาบรรจบกันแล้ว”

นักพรตเต๋าเฒ่าถอนหายใจด้วยความหนักใจ “อยู่ท่ามกลางอัจฉริยะไม่ธรรมดามากมายเช่นนี้ ความแข็งแกร่งของเจ้าย่อมสามารถติดสิบอันดับแรก แต่โอกาสจะได้สามอันดับแรกนั้นเสี่ยงมาก แต่มีแก่นโลหิตเทพอสูรโบราณก็น่าจะพอให้เจ้าติดสามอันดับแรกได้ แม้แต่การคว้าอันดับแรกมาก็อาจเป็นไปได้”

‘สระมังกรแปลงหรือ?’ เฉินซีตกตะลึงในหัวใจเมื่อนึกถึงข้อมูลจุดนั้น ว่ากันว่าที่ใต้เมืองหลวงราชวงศ์ซ่ง นครหลวงธารสายไหมคือเส้นเลือดมังกรที่กดชะตากรรมเอาไว้ เป็นเส้นชะตาแห่งราชวงศ์ซ่งที่มาบรรจบกัน ยิ่งไปกว่านั้น สระมังกรแปลงยังถูกสร้างขึ้นภายในเส้นเลือดมังกร ดังนั้นเมื่อผู้บ่มเพาะเข้าไปในสระนั้น ก็จะสามารถกลั่นพลังชะตามังกร ซึ่งเรียกว่าได้ประโยชน์อย่างไม่คิดนึกฝัน

ส่วนจะได้อะไรนั้น เฉินซีไม่รู้ชัดเจน บ้างบอกเป็นการปรับร่าง บ้างบอกเป็นการเสริมพลังบ่มเพาะ และยังมีบางคนที่บอกว่าหลังจากได้ชะตามังกรมาแล้ว โอกาสในการสำเร็จทัณฑ์สวรรค์และกลายเป็นเซียนจะสูงขึ้นห้าในสิบส่วนทีเดียว

แน่นอนว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพียงข่าวลือ เพราะสระมังกรแปลงถูกผนึกมากว่าหัาพันปีแล้ว ไม่แน่ว่าผู้ที่รู้ว่าแท้จริงว่าสระแห่งนี้ให้ประโยชน์อันใดอาจมีเพียงตาเฒ่าหรือตำราเก่าแก่ก็เป็นได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]