บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 289

บทที่ 289 สร้างยันต์อีกครั้ง

บทที่ 289 สร้างยันต์อีกครั้ง

พฤกษาดารามีความหนาประมาณสามชุ่น*[1] ยาวประมาณหนึ่งฉื่อ*[2] การจะชี้ข้อแตกต่างของมันกับสมบัติวิเศษระดับปฐพีทั่วไปจึงค่อนข้างยาก เส้นวงบนเนื้อไม้ของมันบิดเบี้ยวคดเคี้ยวไปมาราวกับไส้เดือน และถูกปกคลุมไปด้วยลายแต้มที่กระจัดกระจายประหนึ่งดวงดาวบนท้องฟ้า ทุกจุดต่างก็เปล่งแสงสีเงินเย็นยะเยือกที่ดูลึกลับอย่างยิ่ง

พฤกษาดาราเป็นวัสดุขัดเกลาสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าที่มีคุณสมบัติธาตุไม้ มันก็เป็นตัวเลือกสำหรับการสร้างกระดาษยันต์ที่เหมาะสมที่สุด แม้มันจะดูสิ้นเปลืองไปหน่อยก็ตาม

ในความคิดของเฉินซีเรื่องเหล่านั้นไม่ได้สำคัญอะไรนัก มีเพียงกระดาษยันต์ที่สร้างจากพฤกษาดาราเท่านั้น ที่จะสามารถทนต่อโครงสร้างอักขระยันต์ระดับสูงสุดได้ จึงเชื่อมต่อกับเต๋ารู้แจ้งได้อย่างสมบูรณ์แบบ และดึงพลังของยันต์เลิศล้ำระดับสูงออกมาได้อย่างเต็มที่

เขาเริ่มแปรรูปพฤกษาดาราด้วยการเคลื่อนไหวที่ชวนให้ตื่นตะลึงราวกับว่าเขาไม่จำเป็นจะต้องคิด ทุกการเคลื่อนไหวและทุกขั้นตอนผ่านไปอย่างง่ายดายและไหลลื่นราวกับสายน้ำ

หั่น ทำความสะอาด ทำให้แห้ง กำจัดสิ่งเจือปน ขัดเกลาปรับสภาพคุณสมบัติ… พฤกษาดาราในมือของเฉินซีกำลังเปลี่ยนแปลงไปด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ราวกับว่าเขากำลังแสดงมายากล ด้วยกลที่น่าทึ่งยิ่ง

นี่เป็นเพราะทักษะพื้นฐานที่มั่นคงของเฉินซี ก่อนที่เขาจะกลายมาเป็นผู้สร้างยันต์ฝึกหัดในเมืองหมอกสน งานของเขาคือการจัดการกับวัสดุต่าง ๆ และการสร้างกระดาษยันต์ก็เป็นหนึ่งในสิ่งเหล่านั้น ดังนั้นเขาจึงมีความชำนาญและเชี่ยวชาญในการแปรรูปพฤกษาดาราอย่างยิ่ง

ในเวลาไม่นาน พฤกษาดาราชิ้นนี้ก็ได้รับการแปรรูปเป็นกองกระดาษยันต์ภายใต้ทักษะอันเชี่ยวชาญของเฉินซี กระดาษยันต์ทุกแผ่นมีสีเงินเข้ม มีความหนาสม่ำเสมอ พื้นผิวของมันถูกปกคลุมด้วยแถบสีเงินที่กระจัดกระจายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า เชื่อมต่อกันประหนึ่งสายน้ำสีเงินที่ไหลไปมาได้

“ความหนาเท่ากันและเหนียวยืดหยุ่นพอ ๆ กับหยก กระดาษยันต์ที่ทำจากพฤกษาดาราเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดจริง ๆ เมื่อข้าใช้มัน ข้าก็ไม่ต้องกังวลกับความเสี่ยงที่กระดาษยันต์จะไม่สามารถทนต่อพลังงานของอักขระยันต์ และเสียเปล่าแล้ว” เฉินซีวางกระดาษยันต์เหล่านี้ไว้ด้านข้าง และเริ่มขั้นตอนสุดท้ายของการสร้างยันต์ นั่นคือ ‘การปรุงหมึก’

คุณภาพของน้ำหมึกเองก็ส่งผลต่อพลังของยันต์ในระดับหนึ่งเช่นกัน น้ำหมึกชั้นยอดย่อมสามารถวาดโครงสร้างอักขระยันต์ได้ไหลลื่นและสมดุลกว่า ซึ่งจะช่วยให้ยันต์เชื่อมต่อกับพลังจากสวรรค์และปฐพีได้ไวขึ้น และทำให้ยันต์เสร็จสมบูรณ์

ตัวอย่างเช่น ยันต์บางชนิดที่อยู่ในระดับเดียวกัน แต่อานุภาพกลับต่างกันนั้นเป็นเพราะความแตกต่างระหว่างคุณภาพของน้ำหมึกที่ใช้กับยันต์ น้ำหมึกแต่ละชนิดก็ส่งผลต่อความแข็งแกร่งของยันต์ต่างกันไป

อันที่จริง ไม่ใช่เพียงแค่น้ำหมึกเท่านั้น ทั้งคุณภาพของพู่กันที่ใช้เขียน กระดาษที่ใช้วาด หรือแม้แต่ปรมาจารย์ผู้สร้างแผ่นยันต์อักขระเองก็มีผลต่อคุณภาพและพลังของยันต์เช่นกัน สิ่งที่เฉินซีกำลังทำอยู่ตอนนี้คือการทำให้ทุกองค์ประกอบอยู่ในระดับสูงสุดทุก ๆ ด้าน เฉพาะยันต์เลิศล้ำระดับสูงที่สร้างขึ้นด้วยวิธีการเหล่านี้เท่านั้นที่จะทำให้เขาพอใจได้

หรือจะกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เมื่อพูดถึงการสร้างสรรค์ยันต์แล้ว เฉินซีมีข้อกำหนดที่เข้มงวดต่อตัวเองอย่างยิ่ง และสิ่งที่เขาแสวงหาคือความสมบูรณ์แบบในทุก ๆ ด้าน เพื่อให้บรรลุถึงมาตรฐานที่ตนตั้งเอาไว้ได้ นี่คือนิสัยจุกจิกอย่างหนึ่งที่หล่อหลอมขึ้นมาในตัวเขา นับตั้งแต่สมัยที่ชายหนุ่มยังเป็นผู้สร้างยันต์ฝึกหัด และเพราะทัศนคติที่แข็งกระด้างเช่นนี้ ทำให้ความสามารถในการทำความเข้าใจและพรสวรรค์ในการสร้างยันต์ของเขาปรากฏออกมา

ฟู่!

ภายในชามหยกมีเลือดสีเขียวมรกตทอรัศมีและปล่อยพลังงานมหาศาลออกมาอยู่เต็มใบ นี่คือแก่นโลหิตของเพียงพอนเก้าหางมรกต มันมีราคาแพงมาก ราคาตลาดที่สามารถบวกเพิ่มยอดขึ้นไปอีกในตอนนี้มีราคาเท่ากับโอสถกลั่นแรกเริ่มหมื่นกว่าเม็ดเลยทีเดียว เมื่อเฉินซีเทน้ำค้างหิมะสีแดงเข้มลงในชามหยก แก่นโลหิตสีเขียวก็เริ่มเดือดทันที พร้อมกับฟองอากาศที่ผุดขึ้นมาและแตกออก

ฟองอากาศแต่ละฟองมีขนาดเท่าเม็ดถั่ว กลมและใส ภายในเป็นสีดำและขาวแตกต่างกัน เหมือนสีที่ตัดกันของหยินและหยาง ฟองอากาศในแก่นโลหิตทั้งจมลงและลอยขึ้นสับวนไปเรื่อย ๆ ในขณะที่บางครั้งก็ระเบิดออก ทำให้พลังงานที่บรรจุอยู่ภายในฟองอากาศพุ่งออกมา ทำให้แก่นโลหิตสีเขียวมรกตในชามหยกมีสีชาดและมีความหนืดเหมือนอำพัน

เมื่อฟองอากาศทั้งหมดหายไป น้ำหมึกสีแดงเข้มที่ปล่อยพลังอันน่าอัศจรรย์ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้า ก่อตัวเป็นเงาร่างมังกรคำรามและเสือโหยหวนลอยขึ้นมา ทำให้อากาศสั่นสะเทือนและกระจายตัว สร้างเขตสุญญากาศเล็ก ๆ รอบชามหยก

‘พู่กันยันต์ กระดาษยันต์ น้ำหมึก’ เฉินซีไล่สายตาไปยังของทั้งหมดทีละอย่าง ความรู้สึกตื่นเต้นที่หายไปนานค่อย ๆ ปรากฏขึ้นในใจของเขา นานหลายปีแล้ว ในที่สุดเขาก็ได้เริ่มสร้างยันต์อีกครั้ง บางทีข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือเมื่อหลายปีก่อนเฉินซีทำเพื่อหารายได้และเลี้ยงดูครอบครัว แต่ตอนนี้มันคือการสร้างยันต์เพื่อใช้ต่อสู้กับศัตรู!

เฉินซีสูดหายใจเข้าลึก ๆ และกำจัดความคิดฟุ้งซ่านทั้งหมดทิ้งไป หลังของเขาตั้งตรงดุจไม้เขี่ยลำกล้อง สีหน้าเคร่งขรึม เขานั่งตัวตรงอยู่เบื้องหน้าโต๊ะทำงาน จากนั้นก็เอื้อมมือไปหยิบพู่กันที่บอกได้ว่าเนื้อดีทันทีที่สัมผัส แล้วหยิบแผ่นกระดาษยันต์ลายดาวสีเงินวางราบลงบนโต๊ะ หลังจากนั้น เขาก็จุ่มปลายพู่กันลงในหมึกที่มีพลังงานมหาศาล พร้อมกันนั้นหมอกเจ็ดสีที่ดูราวกับภาพฝันก็ลอยออกมาจากปลายพู่กัน

โครงสร้างอักขระยันต์ที่ซับซ้อน หนาแน่นและลึกลับจำนวนมากก็พรั่งพรูขึ้นมาในจิตใจของเขา โครงสร้างอักขระยันต์ทั้งหมดนี้แยกออกมาจากยันต์เทวะพฤกษาคราม และสร้างขึ้นใหม่เป็นโครงสร้างของยันต์สมบัติล้ำค่าระดับสูงอย่าง ‘พลังชีวิตพฤกษาคราม’

เมื่อเขาจารึกยันต์เทวะที่ยิ่งใหญ่ทั้งห้าชนิดในโลกแห่งดารา เฉินซีก็พบว่า ไม่ว่าจะเป็นยันต์เทวะพฤกษาครามหรือยันต์เทวะอีกสี่ประเภท ดูเหมือนโครงสร้างอักขระยันต์ที่อยู่ภายในนั้นจะครอบคลุมอักขระยันต์ธาตุทั้งห้าทั้งหมด เขาจึงสามารถหล่อหลอมโครงสร้างแล้วสร้างเป็นยันต์หรือค่ายกลรูปแบบใดก็ได้โดยขึ้นอยู่กับวิธีการต่าง ๆ

ความรู้สึกนี้ราวกับว่ายันต์เทวะที่ยิ่งใหญ่ทั้งห้าชนิด เป็นดั่งตัวแทนของโครงสร้างอักขระยันต์ของธาตุทั้งห้าทั้งหมด ยันต์เทวะแต่ละชนิดต่างก็รวบรวบอักขระตามคุณลักษณะของมันเอาไว้ด้วยกัน ทำให้มันครอบคลุมทุกอย่าง ดุจดังต้นกำเนิดของอักขระห้าธาตุ

ตัวอย่างเช่น ยันต์เทวะพฤกษาครามนี้ประกอบด้วยโครงสร้างอักขระยันต์ของยันต์ทั้งเก้าระดับ ยันต์จิตวิญญาณ ยันต์เลิศล้ำ ยันต์เร้นลับ ยันต์สวรรค์และโครงสร้างของอักขระยันต์ธาตุไม้อีกนับไม่ถ้วน

อย่างไรก็ตาม ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเฉินซี สิ่งที่เขาสามารถหาจากยันต์เทวะได้ ยังคงมีเพียงโครงสร้างของยันต์เลิศล้ำระดับสูงเท่านั้น สำหรับยันต์ที่มีคุณภาพสูงกว่านั้น แม้ว่าเขาจะสามารถเข้าใจพวกมันได้ แต่ก็ยังไม่สามารถสร้างมันได้ เนื่องจากเขาถูกจำกัดด้วยขอบเขตความแข็งแกร่งและความเข้าใจในเต๋าของตัวเขาเอง ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ในเวลานี้

มือขวาของเขาขยับอย่างว่องไวและยืดหยุ่นราวกับงูที่บิดงอตัวได้จนดูเหมือนไม่มีกระดูก เส้นอักขระยันต์สีแดงจำนวนมากพุ่งออกมาจากปลายพู่กัน ไหลคดเคี้ยวไปบนกระดาษยันต์สีเงิน ในตอนเริ่มต้นการเคลื่อนไหวของเฉินซีติดขัดไปบ้างเล็กน้อย เนื่องจากเขาไม่ได้สร้างยันต์มาเนิ่นนานแล้ว ทว่าไม่นานนักเขาก็เรียกคืนความรู้สึกเดิม ๆ กลับคืนมาได้ ปลายพู่กันของเขาเริ่มว่องไวและมั่นคง ทำให้โครงสร้างอักขระยันต์ที่วาดบนกระดาษยันต์เรียบรื่นตามไปด้วย เส้นสายอักขระดูนุ่มนวลขึ้นราวกับสายน้ำไหลตามธรรมชาติที่ปราศจากการประดิษฐ์ขึ้น