บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 297

บทที่ 297 กลยุทธ์ยันต์

บทที่ 297 กลยุทธ์ยันต์

หย่งหลินไม่สนใจเฉินซีที่ฉีกยันต์เลิศล้ำโล่มังกรอำพัน แม้ว่ายันต์เลิศล้ำขั้นสูงนี้จะทรงพลังมากจนสามารถป้องกันการโจมตีแรกของเขาได้ แต่มันย่อมไม่สามารถหยุดการโจมตีครั้งที่สองของเขาได้อย่างแน่นอน

ที่เขามีความมั่นใจเช่นนี้เพราะเขาเป็นผู้บ่มเพาะขอบเขตจุติคนหนึ่ง ไม่ว่าพลังของยันต์เลิศล้ำขั้นสูงจะน่ากลัวมากเพียงใด มันก็เทียบได้กับขอบเขตแกนทองคำหยินหยางขั้นสมบูรณ์เท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นเรื่องที่รู้กันทั่วไปอยู่แล้วว่ายันต์ประเภทต่าง ๆ นั้นล้วนเป็นเพียงสมบัติวิเศษที่ใช้ออกได้เพียงครั้งเดียว หลังจากใช้งานแล้ว เมื่อผ่านไปชั่วขณะหนึ่งพวกมันก็จะหายไปเอง ด้วยสถานการณ์ในยามนี้ มันจึงไม่เพียงพอที่จะพลิกสถานการณ์ได้เลยแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขากวาดตาผ่านยันต์ในมือของเฉินซีโดยไม่ได้ตั้งใจ ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที

นั่นมัน…

ยันต์มากมายอย่างน้อยเจ็ดถึงแปดแผ่นส่องแสงหลากหลาย ทั้งแดงเข้ม ทอง ดำ ฟ้า… แต่ละแผ่นล้วนปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ทอออกมาจากอักขระยันต์ และเต็มไปด้วยพลังของเต๋ารู้แจ้ง

ดวงตาของหย่งหลินเฉียบคมอย่างมาก เขาสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่ายันต์เหล่านี้ล้วนเป็นยันต์เลิศล้ำระดับสูง! พลังของเต๋ารู้แจ้งที่พวยพุ่งออกมาทำให้เขาถึงกับสะดุ้งเฮือก

สวรรค์! เจ้าตัวบัดซบนี้เป็นพ่อค้าขายยันต์หรืออย่างไร!?

ไม่มีทาง! แม้มันจะเป็นพ่อค้าขายยันต์ แต่ก็คงไม่มีพ่อค้าคนใดจะยินดีควักยันต์เลิศล้ำขั้นสูงจำนวนมากออกมาใช้ทิ้งขว้างในคราวเดียวเช่นนี้หรอก ถูกไหม?

ตามความรู้ของหย่งหลิน มูลค่าของยันต์เลิศล้ำขั้นสูงนั้นอย่างน้อยก็ประมาณห้าหมื่นโอสถกลั่นแรกเริ่ม ซึ่งเพียงพอที่จะซื้อสมบัติวิเศษระดับปฐพีธรรมดาได้สักชิ้น หากคำนวณโดยใช้สิ่งนี้เป็นบรรทัดฐาน ยันต์ที่อยู่ในมือของไอ้คนผู้นั้นอย่างน้อยก็มีมูลค่าเทียบเคียงได้กับโอสถกลั่นแรกเริ่มสี่แสนเม็ดโดยประมาณแล้วมิใช่หรือ?

ในตอนนี้แม้แต่ดวงตาของหย่งหลิน ผู้เป็นถึงผู้บ่มเพาะขอบเขตจุติที่ได้รับการยอมรับก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาและรู้สึกปากแห้งขึ้นมาด้วยความโลภ มูลค่าของยันต์เหล่านั้นเกือบเท่ากับครึ่งหนึ่งของความมั่งคั่งที่เขามี!

ไม่เพียงแต่หย่งหลินเท่านั้น แม้แต่ซือคงเหินที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็ตกตะลึงไปแล้วเช่นกัน

ตระกูลซือคงถือได้ว่าเป็นกองกำลังที่ใหญ่เป็นอันดับสองของเมืองเฟิงเย่ พวกเขามีภูมิหลังที่ลึกซึ้งและความมั่งคั่งที่น่าอัศจรรย์ จนเป็นรองเพียงนิกายสวรรค์ปฐพีเท่านั้น ในฐานะนายน้อยของตระกูลซือคง เขาแทบไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีเงิน ทว่าหลังจากได้เห็นยันต์เลิศล้ำขั้นสูงที่อยู่ในมือของเฉินซีแล้ว จู่ ๆ เขาก็รู้สึกเหมือนว่าตัวเองจนราวกับขอทาน

ฟุ่มเฟือยเกินไปแล้ว!

แค่ยันต์เลิศล้ำขั้นสูงในตลาดเพียงแผ่นเดียวก็มีราคาแพงจนน่าขันแล้ว ไม่ใช่เพียงเพราะพวกมันทรงพลังมากเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะปรมาจารย์ค่ายกลยันต์อักขระที่สามารถสร้างยันต์เลิศล้ำขั้นสูงได้นั้นมีน้อยเกินไป และยังไม่นับรวมกับราคาของวัสดุที่ใช้อีก เป็นผลให้จำนวนยันต์เลิศล้ำขั้นสูงในตลาดนั้นน้อยนิดจนหาได้ยากยิ่ง

ดังคำกล่าวที่ว่า ของหายากเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด สำหรับผู้บ่มเพาะธรรมดาทั่วไป พวกเขาย่อมไม่สามารถซื้อได้ ในขณะที่ผู้บ่มเพาะที่มีความมั่งคั่งมากมายก็ยังซื้อได้เพียงแผ่นถึงสองแผ่นเท่านั้น หากมากไปกว่านี้ มีแต่จะทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวดมากเวลาต้องควักเงินจ่าย

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ การที่เฉินซีสามารถดึงยันต์เลิศล้ำขั้นสูงออกมาใช้ถึงเจ็ดแปดแผ่นในคราเดียวได้ จึงสร้างความตกใจและความอิจฉาให้กับซือคงเหินไม่น้อย

หากสหายผู้นี้ไม่ใช่ผู้บ่มเพาะซึ่งเชี่ยวชาญในการสร้างยันต์ ก็คงต้องเป็นผู้มีภูมิหลังของตระกูลแข็งแกร่งและมั่งคั่งที่ชวนให้น่าตกใจยิ่ง!

ซือคงเหินเงียบไป ไม่ว่าจะคาดเดาได้แบบใด คนผู้นี้ก็ต้องมีผู้ที่มีความมั่งคั่งมหาศาลสนับสนุนอยู่ เพราะอย่างไรปรมาจารย์ค่ายกลยันต์อักขระก็ถือเป็นอาชีพที่เผาผลาญเงินมากเช่นกัน การต่อสู้กับคู่ต่อสู้เช่นนี้น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก ถึงความแข็งแกร่งของปรมาจารย์ค่ายกลยันต์อักขระในการต่อสู้จะเรียกได้ว่าอ่อนแอ แต่หากเขามียันต์ให้สามารถใช้สอยได้อย่างต่อเนื่องก็ไม่ต่างอะไรกับแม่ทัพที่บัญชาการกองทัพที่แข็งแกร่งนับล้าน ที่พร้อมจะกวาดล้างทุกสิ่งด้วยพลังที่น่าสะพรึง

หากจะพูดให้เข้าใจง่าย หลักการความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของปรมาจารย์ค่ายกลยันต์อักขระก็คือการใช้เงินเพื่อแลกกับชัยชนะ เนื่องจากพวกเขาใช้ยันต์จำนวนมากอย่างต่อเนื่องเพื่อเอาชนะศัตรู! สิ่งนี้ยังเป็นการยืนยันความจริงที่ได้รับการเผยแพร่ในโลกแห่งการบ่มเพาะที่ไม่อาจหักล้างได้ เมื่อท่านมีเงินมากพอที่จะทุบใครสักคน ส่วนใหญ่แล้วก็ย่อมจะได้รับชัยชนะ

ความคิดทั้งหมดนี้ผุดขึ้นในชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น หลังจากที่เฉินซีทำลายยันต์เลิศล้ำโล่มังกรอำพัน เขาก็ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย และคว้ายันต์เลิศล้ำขั้นสูงอีกสี่แผ่นมาใช้

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงดังก้องดุจเสียงกลองศึก ดอกไม้ไฟแข่งกันบานในทะเลเพลิงที่โหมกระหน่ำ พระจันทร์สีน้ำเงินเข้มแขวนอยู่บนผืนฟ้า เถาวัลย์สีฟ้านับไม่ถ้วนเต้นระบำราวกับงู ทหารสวรรค์เกราะทองถือง้าวและขวานเดินเรียงขบวนออกมา ทะเลบุปผาเพลิง วิมานวารีจันทร์ พลังชีวิตพฤกษาคราม ทหารสวรรค์เกราะทอง สี่ยันต์เลิศล้ำขั้นสูงที่เต็มไปด้วยพลังลึกลับของมหาเต๋าแห่งอัคคี วารี พฤกษา โลหะ ควบรวมเข้ากับโล่มังกรอำพัน สร้างโลกแห่งอักขระยันต์ที่แปลกประหลาดและงดงาม

ลำแสงนับพันของปราณมงคลสะท้อนสวรรค์ทั้งเก้าชั้นส่องสว่างไปทั่วโลก อักขระยันต์ที่ลึกลับซับซ้อนนับไม่ถ้วนล่องลอยและร่ายรำไปมา เมื่อองค์ประกอบทั้งห้าไหลเวียน มันก็ก่อตัวเป็นวงจรที่ไร้ขอบเขตขึ้น

เฉินซียืนอยู่ตรงกลางเหนือทะเลบุปผาเพลิง โดยมีวิมานวารีจันทร์ประดับอยู่บนท้องฟ้าด้านหลัง มังกรอำพันม้วนวนรอบตัวเขา เถาวัลย์เลื่อยกระจายตัวไปทั่ว ทหารสวรรค์เกราะทองยืนตระหง่านปกป้องเขาจากรอบด้าน ทั้งหมดนี้ทำให้รัศมีของชายหนุ่มเพิ่มขึ้นกว่าสามเท่า จนเทียบได้กับหย่งหลิน ผู้เป็นผู้บ่มเพาะขอบเขตจุติได้เลย

“ฆ่า!” เฉินซีที่พุ่งทะยานไปข้างหน้า ยกยันต์ศัสตราขึ้นสู่ท้องฟ้า ทำให้ทั้งท้องฟ้าสั่นสะเทือน ยันต์เลิศล้ำทั้งห้าชนิดดูราวกับมีชีวิต พวกมันทอประกายความฉลาด ปล่อยกลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์กดดันเข้าหาหย่งหลิน

ครืน!

หย่งหลินซัดฝ่ามือออกไปเพื่อต้านการโจมตีครั้งนี้ ทว่าร่างกายของเขาสั่นสะท้านทันทีเมื่อปะทะ เขาเกือบจะถูกบังคับให้ล่าถอยจากการโจมตีนี้!

“ควบรวมยันต์เลิศล้ำห้าธาตุ? พลังของมันอาจจะเหนือกว่าขอบเขตแกนทองคำหยินหยางขั้นสมบูรณ์และแข็งแกร่งพอที่จะต่อต้านข้า ไม่ได้การ ข้าต้องรีบสังหารเด็กคนนี้โดยเร็ว!!”

ดวงตาของหย่งหลินเปลี่ยนเป็นเย็นชา แขนทั้งสองข้างสั่นเทา ฝ่ามือขยายจนมีขนาดใหญ่เท่าหางนกยูงรำแพน ภาพเงาฝ่ามือนับพันถูกวาดผลักไปเบื้องหน้า ภายใต้การประสานของพลังดาราจักรกับเต๋ารู้แจ้งแห่งวารี จึงก่อร่างเป็นหงส์ที่ดูราวกับสร้างขึ้นจากผลึกน้ำแข็ง ปีกของมันถูกหมอกคลุม งดงามและพร่างพราวประหนึ่งหยาดวารี เสียงร้องของมันเขย่าท้องฟ้าจนสะเทือน

ฟุ่บ!

ยันต์ศัสตราเปรียบดั่งสายรุ้ง ตามติดเฉินซีมา ชายหนุ่มลากพลังความมุ่งมั่น มาพร้อมแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของอักขระยันต์ห้าธาตุที่ปกคลุมท้องฟ้าและสะเทือนผืนดิน

“ตายซะ! เจ้าจะได้ตายโดยไม่ต้องเสียใจ ภายใต้กระบวนยุทธ์ระดับเต๋าของข้า ฝ่ามือหงส์น้ำแข็งทมิฬ!” เจตนาฆ่าฟันปรากฏชัดบนใบหน้าชราของหย่งหลิน ขณะที่เหยียบความว่างเปล่าพุ่งไปข้างหน้า

ปัง!

ยันต์ศัสตราที่เจิดจรัสปะทะเข้ากับหงส์ผลึกน้ำแข็ง ราวกับวันสิ้นโลกได้มาเยือนฝนตกหนักก่อน้ำท่วมพัดโหมกระหน่ำ จิตกระบี่ปกคลุมทั่วท้องฟ้า แสงสว่างจากการระเบิดพร่างพราวเต็มท้องฟ้า บดบังไม่ให้มองเห็นสิ่งอื่นใดได้เลย