บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 415

บทที่ 415 หนึ่งกระบี่สะท้านฟ้าสะเทือนดิน

บทที่ 415 หนึ่งกระบี่สะท้านฟ้าสะเทือนดิน

“เฉินซีคงจะแพ้อย่างแน่นอน” เมื่อเห็นรูปลักษณ์อันน่าสยดสยองของเฉินซีที่อาบไปด้วยเลือดในการประลองอย่างกล้าหาญ มหาเสนาบดีก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “ชิงซิ่วอี้สละอายุขัยของนางและถวายให้แก่แสงสว่าง ทำให้พลังของนางแข็งแกร่งจนแม้แต่ผู้บ่มเพาะขอบเขตจุติยังต้องหลีกเลี่ยง แต่เด็กคนนี้กลับพุ่งไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ ด้วยความตั้งใจที่จะเสี่ยงชีวิตอย่างสิ้นหวัง แล้วนี่มันต่างอะไรกับการรนหาที่ตายอย่างนั้นหรือ?”

“ใช่แล้ว เมื่อการต่อสู้ดำเนินมาถึงจุดนี้ เฉินซีดูจะสูญเสียเหตุผลและทำผิดพลาดไป ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก” เหล่าผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีต่างส่ายศีรษะและถอนหายใจตาม ๆ กัน

สิ่งที่เฉินซีเผยออกมาก่อนหน้านี้น่าทึ่งมาก เขาได้หลอมรวมกระบวนท่าทั้งแปดของเคล็ดกระบี่หมื่นบรรจบ อีกทั้งยังเข้าถึงแก่นแท้ของเต๋าแห่งกระบี่ ทำให้พวกเขาเกิดความปรารถนาที่มีต่ออัจฉริยะซึ่งมีพรสวรรค์อันโดดเด่น

ในขณะนี้ เมื่อพวกเขาเห็นเฉินซีต่อสู้อย่างสิ้นหวังเหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกต้อนจนถึงทางตัน และจวนใกล้จะพ่ายแพ้ พวกเขาก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น

สายตาที่เฉียบแหลมของผู้เยี่ยมยุทธ์เฒ่าเหล่านี้ดีสักแค่ไหน?

เมื่อเฉินซีพุ่งเข้าหาชิงซิ่วอี้โดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัย พวกเขาก็ตระหนักได้ว่าชายหนุ่มตกอยู่ในอันตรายแล้ว เปลวเพลิงบวงสรวงศักดิ์สิทธิ์นั้นมาจากพลังแก่นแท้ของแสง ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ชายหนุ่มจะสามารถต้านทานได้อย่างเต็มที่ในขณะนี้ และการกระทำของอีกฝ่ายก็ไม่ต่างอะไรกับการรนหาความตาย

อันที่จริง ไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้น เมื่อผู้คนเห็นรูปลักษณ์ที่อาบไปด้วยเลือดของเฉินซี แม้แต่ผู้บ่มเพาะคนอื่นในนครหลวงธารสายไหมก็ตระหนักได้ว่าสถานการณ์ของเฉินซีนั้นเข้าขั้นวิกฤตแล้ว

“เฮ้อ ม้ามืดเช่นเฉินซีจะมาหยุดรอยเท้าที่ตรงนี้เองหรือ?”

“ชิงซิ่วอี้ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก ความแข็งแกร่งระดับนี้ช่างท้าทายสวรรค์!”

“เฉินซีคงจบสิ้นแล้ว…”

ผู้คนต่างไม่อาจทนดูสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปได้

ในขณะนี้ ผู้คนส่วนใหญ่ล้วนสรุปแล้วว่า ชิงซิ่วอี้จะชนะอย่างไม่ต้องสงสัย นางจะกลายเป็นอันดับหนึ่งในการชุมนุมดาวรุ่งครั้งนี้ ขึ้นเป็นผู้มีฝีมือกล้าแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขาและครองตำแหน่งสูงสุด ส่วนเฉินซีนั้น… คงเป็นได้แค่เพียงอันดับสอง

“เฉินซี…” ในขณะนี้ หัวใจของย่าชิง เจิ้นหลิวชิง ฟ่านอวิ๋นหลาน นักพรตเต๋าเหวินเสวี่ยน ตวนมู่เจ๋อ และคนอื่น ๆ ล้วนถูกแผดเผาด้วยความวิตกกังวลจนหัวใจบีบรัด

“โอม!”

ในขณะที่ผู้คนล้วนคิดว่าเฉินซีจะแพ้พ่ายอย่างแน่นอน เสียงกระบี่ที่ชัดเจนและลึกล้ำก็ดังขึ้นทันที ในตอนแรกมันแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน แต่เพียงชั่วพริบตา มันก็ระเบิดดังก้องไปทั้งสวรรค์และโลก หลังจากนั้น เสียงกังวานของกระบี่ก็ดังขึ้นราวกับสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ที่ฟาดลงมาจากสวรรค์ทั้งเก้า แรงระเบิดที่ปะทุออกมาทำให้แก้วหูของทุกคนเจ็บปวด จนแทบจะหูหนวก!

เกิดอะไรขึ้น?

ผู้คนรวมถึงผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีล้วนรู้สึกประหลาดใจ

ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!

ก่อนที่ทุกคนจะหายตกใจ ปราณกระบี่จำนวนมากก็พุ่งไปทั่วนครหลวงธารสายไหม พวกมันดูจะถูกควบคุมโดยมือที่ไร้รูปร่าง ขณะลอยขึ้นสู่กลางอากาศโดยไม่ตั้งใจอย่างพร้อมเพรียงกัน ราวกับกำลังหมอบกราบเพื่อบูชาต่อราชาแห่งกระบี่

“เวรล่ะ! กระบี่ของข้า!”

“กระบี่ของข้าก็สูญเสียการควบคุมเช่นกัน!”

“มารดามัน! กระบี่ที่ข้าทุ่มเทบ่มเพาะมาหลายสิบปี กลับหลุดลอยออกไปอย่างไร้เหตุผล!”

ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นกระบี่ที่พวกเขาถืออยู่ จู่ ๆ ก็บินออกไปด้วยตัวเอง และเมื่อเงยหน้าขึ้นมอง พวกเขาได้เห็นกระบี่เล่มนับไม่ถ้วน ลอยอยู่กลางอากาศในขณะที่กำลังส่งเสียงพึมพำ เหมือนกับก้อนเมฆอันดำทะมึน และจากการนับคร่าว ๆ คาดว่ากระบี่เหล่านี้มีอย่างน้อยหลายหมื่นเล่ม

หากมองลงมาจากท้องฟ้าจะสังเกตเห็นว่า กระบี่นับหมื่นเล่มได้กระจายตัวเป็นรูปวงกลมอย่างเป็นระเบียบ ราวกับทหารยามที่ยืนเรียงรายอยู่บนถนน เพื่อต้อนรับการมาถึงของราชาด้วยความเคารพ กระทั่งได้เผยให้เห็นกลิ่นอายที่จริงใจและเทิดทูนออกมา

ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่ที่ ‘ราชา’ ได้จุติคือสังเวียนสังหารปีศาจแห่งนั้น

ฟิ้ว!

ทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็พุ่งตรงไปยังสังเวียนสังหารปีศาจโดยพร้อมเพรียงกัน

พวกเขาเห็นเฉินซีที่อาบไปด้วยเลือดและมีรอยแผลเป็นนับไม่ถ้วนอยู่บนร่างกาย ทำให้ชายหนุ่มดูเหมือนมนุษย์โลหิต แต่แผ่นหลังของเขากลับยังคงตั้งตรงเหมือนกระบี่ที่ค้ำท้องฟ้า เช่นเดียวกับที่หว่างคิ้วของเขาซึ่งเต็มไปด้วยความดุดันและเด็ดเดี่ยว

เขาเป็นดั่งกระบี่ซึ่งถูกชักออกจากฝัก!

แคร็ก! แคร็ก!