บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 465

บทที่ 465 การต่อสู้ปะทุขึ้น

บทที่ 465 การต่อสู้ปะทุขึ้น

เฉินซีขณะนี้ได้ถือพัดนกยูงเพลิงไว้ในมือ เผชิญหน้ากับกลุ่มผู้เยี่ยมยุทธ์ด้วยสีหน้าสงบนิ่งไร้ความกลัว โดยมีฉากหลังเป็นห้องโถงโบราณอันเงียบสงัดซึ่งเสียหายอยู่เบื้องหลัง ในขณะที่หวงฝู่ฉิงอิงและนายน้อยโจวกำลังเดินเข้าไปข้างใน

“เวรล่ะ! สองคนนั้นกำลังจะเข้าดินแดนเร้นลับ!” ในที่สุดก็มีคนสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของหวงฝู่ฉิงอิงกับนายน้อยโจว และตะโกนออกมาเสียงดัง ทำให้ทุกคนในที่นั้นตื่นตัวขึ้นมา

ทุกคนที่ได้ยินต่างพากันตอบสนอง ด้วยก่อนหน้านี้เฉินซีได้ใช้พัดนกยูงเพลิงเพื่อดึงความสนใจ และสร้างโอกาสให้กับสหายทั้งสองนี่เอง!

“รนหาที่ตาย!” ทันใดนั้นผู้เยี่ยมยุทธ์อัจฉริยะคนหนึ่งก็เคลื่อนตัวออกมาจากกลุ่มของฉินเซียว ส่งกระบี่บินที่แหลมคมสองเล่มพุ่งเข้าใส่หวงฝู่ฉิงอิงกับนายน้อยโจวอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด

ฟึ่บ! ฟึ่บ!

กระบี่บินกรีดผ่านดั่งสายฟ้าฟาด และปลดปล่อยเสียงแหลมระคายหูออกมา ซึ่งแสดงให้เห็นชัดเจนว่ามันรวดเร็วเพียงใด บางทีมันอาจไม่สามารถฆ่าหวงฝู่ฉิงอิงและนายน้อยโจวได้ในทันที แต่ความเร็วที่ไม่มีใครเทียบได้นี้ก็มากพอจะหยุดฝีเท้าของพวกเขาไว้ได้แล้ว

ฉินเซียวถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นเช่นนั้น เพราะคนที่ปล่อยกระบี่พวกนั้นออกไปคือไจ๋ตี๋จากราชวงศ์ต้าฉิน

ไจ๋ตี๋ผู้นี้เลื่องชื่อด้านปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วและความเร็วของกระบี่บิน ความสามารถในการรับมือสถานการณ์เฉพาะหน้าของเขายังทำให้ฉินเซียวต้องรู้สึกอาย

ดังนั้นเมื่อเห็นไจ๋ตี๋ลงมือ เขาจึงคิดแล้วว่าคงหยุดหวงฝู่ฉิงอิงและนายน้อยโจวได้

ครืน!

ทว่าฉินเซียวก็ต้องหรี่ตาลงในพริบตาต่อมา เมื่อกระบี่สีดำสนิทและเรียบง่ายเล่มหนึ่งพลันปรากฏขึ้นในมือขวาของเฉินซี ต่อมามันก็ซัดเข้าใส่ด้านข้างของห้องโถงที่อยู่ไกลออกไปอย่างดุดันในเสี้ยวอึดใจ

เสียงครวญกระบี่ดังชัด แสงกระบี่เส้นหนาพุ่งขึ้นมา จากนั้นก็ทิ้งตัวลงจากที่สูงราวกับดาราร่วงหล่น ภายในกระบวนท่ายังมีเสียงฟ้าคำราม วารีเพลิงเวียนวน หยินหยางไหลเวียน และภาพอันงดงามนี้ก็ราวกับผสานด้วยมหาเต๋า ทำเอาผู้คนทั้งนับถือและหวาดผวา

“บัดซบ!” ไจ๋ตี๋ที่อยู่กลางอากาศรั้งตัวกลับอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกหวาดกลัวผุดขึ้นในใจ และรู้สึกว่าพลังกระบี่นี้ไม่อาจสู้ซึ่ง ๆ หน้าได้ ทั้งยังต้านทานไม่ได้ด้วย

แม้แต่การเคลื่อนไหวของคนอื่น ๆ ที่ตั้งใจจะพุ่งเข้ามาก็ยังดูอืดอาดเมื่อเห็นพลังของการโจมตีในครั้งนี้

ตู้ม!

แสงกระบี่เส้นหนาฟาดลงมา ทำให้กระบี่บินของไจ๋ตี๋จมลงไป และพวกเขายังเห็นปรากฏการณ์ดาวฤกษ์ร่วงหล่นลงมาจากปราณกระบี่ อีกทั้งเต๋ารู้แจ้งที่อยู่ภายในนั้นก็น่าตกตะลึงนัก มันฉีกพื้นหน้าโถงโบราณแยกออกจากกัน จนเกิดช่องว่างสีดำขนาดใหญ่ขึ้นมา

ครืน!

พื้นดินสั่นสะเทือน เกิดเป็นรอยแตกนับไม่ถ้วนเหมือนใยแมงมุม หวงฝู่ฉิงอิงและนายน้อยโจวฉวยโอกาสนี้พุ่งเข้ามาในห้องโถงทันที

ครู่ต่อมา โถงโบราณก็ปกคลุมด้วยพลังผันผวนที่รุนแรง และมันก็หายไปพร้อมกับหวงฝู่ฉิงอิงและนายน้อยโจวต่อหน้าทุกคน

การเคลื่อนไหวนี้ว่องไวเหมือนสายฟ้าแลบ ตั้งแต่ไจ๋ตี๋ซัดกระบี่บินออกมา ตลอดจนกระบี่ของเฉินซีซัดลงจากฟ้า และกรีดพื้นเป็นรอยแยกดั่งผาลึกเบื้องหน้าห้องโถง รวมทั้งจังหวะที่ร่างของหวงฝู่ฉิงอิงกับนายน้อยโจวหายไปพร้อมกันนั้น เกิดขึ้นในชั่วพริบตา อย่างไรก็ดี ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันน่าทึ่งจนทำให้ทุกคนอึ้งไปชั่วระยะหนึ่ง

ช่างเป็นกระบี่ที่น่าสะพรึงกลัวนัก!

นับเป็นครั้งแรกที่คนส่วนมากได้เห็นเฉินซีใช้เต๋าแห่งกระบี่ และได้รู้ว่ากระบวนท่ากระบี่นั้นน่าสะพรึงกลัวขนาดไหน

พวกเขาเคยเห็นเฉินซีเอาชนะตี๋ว่านโหลว หลีจวิ้น และคนอื่น ๆ ที่ข้างนอกประตูขุนเขาของซากโบราณด้วยหมัดเพียงไม่กี่หมัด และคิดว่านั่นคือไพ่ตายของเฉินซี

ทว่าเมื่อเห็นเฉินซีหยิบพัดนกยูงเพลิงออกมา พวกเขาต่างก็พากันคิดว่าสมบัติกึ่งอมตะคงเป็นอาวุธที่ร้ายกาจที่สุดของชายหนุ่มแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าการบ่มเพาะเต๋าแห่งกระบี่ของเขาก็น่าสะพรึงกลัวเช่นกัน

คนผู้นี้ยังมีไพ่ตายอะไรซุกซ่อนไว้อีกบ้าง?

ไม่มีผู้ใดคาดเดาได้

ครู่ต่อมา ทุกคนก็หลุดออกจากภวังค์มึนงง มองไปยังห้องโถงที่หายวับไป เผยสีหน้ามืดมนไม่น่ามอง ก่อนหน้านี้พวกเขาปล่อยให้เหยื่อหนีไปใต้จมูกโดยแท้ นับว่าเสียหน้าอย่างมาก!

เพื่อชิงผนึกยันต์เข้าดินแดนเร้นลับ พวกเขาจึงเคลื่อนกำลังพลทั้งหมดเข้าโต้ทั้งในที่ลับและที่แจ้ง เดิมทีสมบัติชิงนั้นชิงได้ไม่ยาก ดินแดนเร้นลับก็ไม่ได้ไปยากเสียทีเดียว แต่ตอนนี้ทุกอย่างหายไปแล้ว ความพยายามอันทรหดของพวกเขาเปล่าประโยชน์

ความรู้สึกนี้ทำให้ทุกคนแทบบ้า อยากกลืนเฉินซีลงท้องไปเสียให้ได้

ครู่ต่อมา ทุกคนก็จ้องไปทางตัวต้นเหตุเขม็งโดยไม่ซ่อนความโกรธและจิตสังหารแม้แต่น้อย หากสายตาฆ่าคนได้ เฉินซีก็คงตายไปนับพันครั้งแล้ว

“ฆ่ามัน!” นัยน์ตาของเผยอวี่มืดมิด สีหน้าโกรธเกรี้ยว จิตสังหารพลุ่งพล่านราวคลื่นสมุทร ดินแดนเร้นลับที่อยู่ใกล้เพียงเอื้อมกลับหายไปทั้งอย่างนั้น ทำเอาเขาเกลียดชังเฉินซีถึงขีดสุด

“สังหารมันเสีย!” ชุยซิวหงและคนอื่น ๆ ที่อยู่ด้านหลังเผยอวี่ กลุ่มของฉินเซียว และกลุ่มของปี้หลิงอวิ้นก็ไม่อาจระงับความโกรธและจิตสังหารได้เช่นกัน

“สังหารมัน!” ภายในฝูงชนที่อยู่ห่างไกล ผู้เยี่ยมยุทธ์จากราชวงศ์เทียนหลาง ราชวงศ์เสวี่ยหง ราชวงศ์ตงเซี่ย ราชวงศ์ต้าเฉียน และราชวงศ์ต้าเสวียนคำรามขึ้นพร้อมกัน

ทันใดนั้น เสียงการต่อสู้ก็ดังสนั่นสั่นฟ้าดิน จิตสังหารเดือดพล่าน แสงต่าง ๆ จ้าสว่างฟ้า เคล็ดวิชาจำนวนมากซัดลงมา สมบัติวิเศษระเบิดพลัง ทุกคนลงมือโจมตี ทำให้วิชาทั้งหลายซัดกันเต็มฟ้า ทว่าพุ่งไปยังทิศทางเดียว