บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 663

บทที่ 663 สถานการณ์สิ้นหวังพลิกผัน

บทที่ 663 สถานการณ์สิ้นหวังพลิกผัน

ฟิ้ว!

จังหวะที่ทุกคนกำลังตกตะลึงอยู่นั้นเอง ชิ้นส่วนมหาเต๋าก็ร่วงใส่ฝ่ามือของเฉินซีเรียบร้อยแล้ว จากนั้นมันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

“หึ! เจ้ารู้อยู่แล้วว่าอย่างไรก็ต้องตาย แล้วจะมากเรื่องไปไย? คิดว่าตนเองสามารถหลอมและดูดกลืนชิ้นส่วนมหาเต๋าได้ในพริบตาเพื่อทำให้ความแข็งแกร่งทบเท่าทวีคูณได้อีกครั้งอย่างนั้นหรือ?” เยี่ยนสือซานเอ่ยอย่างเย็นชา ท่าทางราวกับเทพอสูรลำแสง แววตาวูบไหว ร่างปลดปล่อยกลิ่นอายข่มขวัญออกมาไม่หยุด!

เฉินซีเช็ดเลือดที่มุมปาก ทว่าไม่เอ่ยคำใด ขณะกำลังโคจรแดนฮุ่นตุ้นที่อยู่ภายในร่างกายอย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่อาศัยกำลังต้นอ่อนเงาทมิฬเพื่อเริ่มหลอมและดูดกลืนชิ้นส่วนมหาเต๋านี้

เยี่ยนสือซานน่ากลัวและน่าเกรงขามยิ่ง มีฝีมือไม่ธรรมดา อีกทั้งยังมีศาสตร์เต๋าและสมบัติวิเศษที่มีความแกร่งสะท้านฟ้าอยู่มากมาย อีกทั้งคนผู้นี้ยังมีความสามารถในการทวีคูณพลังต่อสู้ได้ถึงเจ็ดเท่า หากเทียบในหมู่คนรุ่นเดียวกันก็นับว่าหาใครทัดเทียมได้ยาก

เมื่อต้องเผชิญมากับผู้มีฝีมือร้ายกาจเช่นนี้แล้ว เฉินซีรู้ดีว่า เขาอาจจะสามารถทำให้ผู้บ่มเพาะขอบเขตสถิตกายาคนอื่นตกอยู่ในความโกลาหล และเอาชนะอีกฝ่ายด้วยพลังต่อสู้ห้าเท่าได้ แต่หากเทียบกับเยี่ยนสือซาน ตัวเขายังนับว่าด้อยกว่าอยู่เล็กน้อยจริง ๆ

เพราะไม่ว่าจะเป็นศาสตร์เต๋า สมบัติวิเศษ พละกำลัง และประสบการณ์การต่อสู้ เยี่ยนสือซานก็อยู่ในอันดับต้น ๆ ของคนรุ่นเดียวกัน ส่งผลให้เขาไม่มีข้อได้เปรียบเลย

เดิมทีเขายังพึ่งพาอำนาจจากต้นอ่อนเงาทมิฬเพื่อยื้อการต่อสู้จนกว่าอีกฝ่ายจะเหนื่อยล้าจนสิ้นใจ แต่น่าเสียดายที่เมื่อครู่เจ้าหม้อใบจิ๋วพลันเอ่ยปากพูดขึ้น จึงทำให้เกิดรอยด่างพร้อยอยู่ในใจของเขา และถูกเยี่ยนสือซานฉวยโอกาสไว้จนได้ จึงส่งผลให้เขาตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบทันที

เป็นไปอย่างที่คำกล่าวเขาว่า พลาดครั้งเดียวอาจพินาศทั้งหมด เมื่อต้องตกอยู่ในสถานการณ์เป็นรองเช่นนี้ เขาจึงต้องทำการเลื่อนขอบเขตครั้งยิ่งใหญ่เพื่อพลิกสถานการณ์กลับมาให้ได้ ชิ้นส่วนมหาเต๋าที่เขาผสานรวมเข้ากับสวรรค์และโลกจึงกลายเป็นตัวเลือกเดียวที่เหลืออยู่ของเฉินซี

“ยอมแพ้เสียเถอะ! ถึงเจ้าจะได้ชิ้นส่วนมหาเต๋าไปแล้ว เมื่อข้าสังหารเจ้าทิ้งมันก็ตกเป็นของข้าอยู่ดี เสียเวลาเปล่า ๆ!” เยี่ยนสือซานส่งเสียงคำรามซึ่งแฝงด้วยความโอหังดังลั่น จนสะท้านสะเทือนรอบกาย

ตู้ม!

ในเวลาถัดมา ร่างของเขาก็หายตัวไปพร้อมกับเปลวเพลิงปะทุขึ้นบนฝ่ามือ ราวกับทะเลเพลิงกำลังจะร่วงลงมาจากฟ้า มันเป็นพลังโจมตีที่สามารถกวาดล้างเมืองและกำจัดกองทัพนับไม่ถ้วนได้ แต่ชายหนุ่มในตอนนี้กำลังต่อกรกับคนคนเดียวเท่านั้น

ท่าทีของทุกคนเปลี่ยนไปเมื่อสัมผัสได้ว่าการโจมตีของเยี่ยนสือซานหมายจะสังหารคู่ต่อสู้จริง ๆ เลือดในกายพลันเดือดพล่านอย่างควบคุมไม่ได้ สายตาเหล่านั้นกำลังจับจ้องไปยังคนทั้งสอง

ชีวิตของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย เฉินซีจะถูกสังหารทิ้งเช่นนี้หรือ?

อันเวยกับหลงเจิ้นเป่ยรู้สึกจุกอยู่ในลำคอ คนทั้งสองเผยสีหน้าสิ้นหวังออกมา หากเฉินซีตายตกจริง ๆ ถึงแม้พวกเขาจะรอดไปได้ก็คงไม่สบายใจไปชั่วชีวิต!

ตู้ม!

เสียงระเบิดสะท้านฟ้าดินดังก้องขึ้น ราวกับตะวันและจันทราเข้าปะทะกันจนส่งเสียงดังไปถึงเก้าชั้นฟ้า เกิดเป็นแสงสว่างจ้าพุ่งออกไปปกคลุมทั่วผืนฟ้า ทำให้ผู้อื่นไม่อาจมองเห็นฟากฟ้าได้อย่างชัดเจน

เฉินซีตายแล้วหรือ?

ทุกคนเบิกตากว้าง แต่กลับมองไม่เห็นสิ่งใด เพราะถูกแสงจ้าแยงตาจนปวดร้าวไปทั้งกระบอกตา น้ำตาแทบจะไหลออกมา

“คงจะสิ้นใจไปแล้วกระมัง ถึงจะได้ชิ้นส่วนมหาเต๋ามา แต่เฉินซีก็คงพลิกสถานการณ์ในจังหวะเป็นตายไม่ได้หรอก เพราะไม่สามารถหลอมและดูดกลืนชิ้นส่วนมหาเต๋าภายในเวลาอันสั้นได้”

“ไอหยา คิด ๆ ดูแล้วหากไม่ใช่เพราะเขาชิงเอาชิ้นส่วนมหาเต๋าของเราไป จนทำให้เกิดความขุ่นเคือง ผู้เยี่ยมยุทธ์เช่นเขาก็คงไม่ต้องพบกับจุดจบเช่นนี้”

“ของเราหรือ? ฮ่า ๆ น่าขันสิ้นดี! ชิ้นส่วนมหาเต๋านั้นไร้เจ้าของ เช่นนั้นแล้วเฉินซีทำผิดอันใดกัน?”

“น่าเสียดายที่สุดท้ายเด็กคนนี้ก็ถูกสังหารไป…”

ทุกคนกระซิบด้วยท่าทีที่แตกต่างกัน บ้างชื่นชม บ้างเสียใจ บ้างสงสาร บ้างตื่นเต้น บ้างดีใจจนอยากลุกขึ้นมาเต้นทีเดียว

ทว่าคำกระซิบกระซาบเหล่านั้นกลับดังก้องดั่งฟ้าผ่าเมื่อลอยไปเข้าหูของหลงเจิ้นเป่ยและอันเวย คนทั้งสองตีหน้าขรึมทันที นัยน์ตาหม่นแสง รู้สึกหดหู่และปวดใจราวกับมีใครมาบดขยี้ หายใจไม่ทั่วปอดนัก

ตายแล้ว?

ตายแล้วจริงหรือ?

ตู้ม!

ในเวลานี้เอง เงาร่างหนึ่งพลันถูกดีดกระเด็นออกมาจากแสงสว่างจ้า ท่ามกลางสายตาที่จับจ้องของทุกคน

ทว่าทุกฝ่ายกลับรู้สึกราวกับถูกฟ้าผ่าเมื่อเห็นว่าร่างนั้นเป็นใคร และแทบไม่อยากเชื่อสายตา เพราะมันคือเยี่ยนสือซานนั่นเอง!

โลหิตสีแดงฉานไหลออกจากริมฝีปาก แม้มันจะเลือนหายไปในเวลาไม่นาน แต่นั่นก็หมายความเยี่ยนสือซานได้รับบาดเจ็บไม่ใช่หรือ?!

นี่เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มได้รับบาดเจ็บนับตั้งแต่เริ่มต้นการต่อสู้ เดิมทีทุกคนคิดว่าเฉินซีจะต้องตายเป็นแน่ แต่ไม่คิดว่าสถานการณ์จะกลับตาลปัตรเช่นนี้ได้?

ทุกคนยืนอึ้งเหมือนหุ่นไม้ ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

แต่เมื่อเห็นร่างสูงของเฉินซีค่อย ๆ ปรากฏขึ้นภายในแสงจ้านั่น ทุกคนก็รู้ทันทีว่าที่พวกเขาคาดเดากันก่อนหน้านี้ล้วนผิดพลาดทั้งสิ้น!

เฉินซียังไม่ตาย ทั้งยังสามารถโจมตีสวนกลับเยี่ยนสือซานให้ได้รับบาดเจ็บในจังหวะเป็นตายได้เสียอีก!

ผลลัพธ์เช่นนี้ทำให้เกิดความโกลาหลขึ้นทันที ด้วยทุกคนได้เห็นปาฏิหาริย์เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา!

“เขายังอยู่! ฮ่า ๆ! เขายังอยู่! ข้ารู้อยู่แล้วว่าคนเช่นนี้ไม่ตายตั้งแต่ยังหนุ่มแน่! ฮ่า ๆ…”