บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 929

บทที่ 929 ความประหลาดใจ

บทที่ 929 ความประหลาดใจ

สายฟ้าสีม่วงอมทองเส้นหนาบิดเป็นเกลียวดุจมังกรร่ายรำอยู่บนท้องฟ้า พวกมันถูกสานเข้าด้วยกัน บังเกิดเป็นกรงแห่งกฎที่ปกคลุมสวรรค์และโลก

เมื่อมองจากระยะไกล มันเหมือนกับมิติแห่งใหม่ที่ถูกฝืนเปิดขึ้นมาในโลก ซึ่งปิงซื่อเทียนเป็นเหมือนกับจ้าวผู้ปกครอง ร่างกายของเขาถูกปกคลุมด้วยปราณเซียนสีม่วงอมทอง ในขณะที่สายฟ้าซึ่งทำหัวใจของทุกคนสั่นไหว ปรากฏอยู่ในสายตาของอีกฝ่าย

ในขณะที่เฉินซีเป็นเหมือนนักโทษหรือคนนอกรีตที่หลงเข้ามาในอาณาจักรของปิงซื่อเทียน!

เฮือก!

ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ต่างอ้าปากค้าง เพราะนี่คือศาสตร์เซียนอย่างไม่ต้องสงสัย แต่แน่นอนว่าไม่ใช่ศาสตร์เซียนธรรมดาทั่วไป สายฟ้าสีม่วงอมทองเป็นเหมือนน้ำตกที่ไหลลงมาจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว และทั้งหมดก่อกำเนิดขึ้นมาจากพลังของกฎ เพียงกลิ่นอายแห่งการทำลายล้างที่แผ่ออกมา ก็ทำให้ร่างกายของผู้ชมที่อยู่รอบ ๆ หนาวเย็น ในขณะที่ความสยองขวัญผุดขึ้นในหัวใจของพวกเขา

ครืน!

สายฟ้าสีม่วงอมทองฟาดลงมาราวกับแส้ของเทพเจ้า ทำให้เกิดเสียงดังกึกก้องจนแก้วหูของผู้ชมแทบแตก

อานุภาพของมันราวกับสามารถตัดสินโลก และทำลายล้างความชั่วร้ายทั้งหมดได้!

เฉินซีรู้สึกกดดันในขณะที่อยู่ในโลกแห่งสายฟ้านี้ ร่างของเขาเปล่งแสงที่เปลี่ยนเป็นยันต์เทวะทำลายล้าง มันได้ทำลายสายฟ้าสีม่วงอมทองทั้งหมดที่ฟาดลงมาอย่างดุเดือด จนแตกกระจายสลายไป

ในเวลาเดียวกัน ร่างของชายหนุ่มพลันสว่างวาบ พร้อมกับโจมตีเข้าใส่ปิงซื่อเทียน ในขณะที่ระเบิดกระบวนท่าถึงตายออกมา

กรงขังนี้ก่อตัวจากกฎที่สร้างจากสายฟ้าสีม่วงอมทองเต็มไปด้วยแรงกดดันที่ไม่คุ้นเคยและน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง มันเป็นกลิ่นอายของกฎ อีกทั้งมันกำลังกำจัดพลังชีวิตและเต๋ารู้แจ้งในร่างกายของเฉินซีอย่างช้า ๆ หากสิ่งนี้ยังคงดำเนินต่อไปนานกว่านี้ มันคงมีแต่จะทำให้สถานการณ์ของเขาเสียเปรียบมากยิ่งขึ้น

ตู้ม!!

ปิงซื่อเทียนจู่โจมด้วยการสะบัดฝ่ามือ และได้แลกกระบวนท่ากับเฉินซีไปมากกว่าร้อยกระบวนท่าในชั่วพริบตา ซึ่งมันทั้งรุนแรงและฉับไวเกินกว่าที่คนอื่นจะตามทันความเร็วของพวกเขาได้

ในระหว่างการต่อสู้ครั้งนี้ พลังของปิงซื่อเทียนได้กดดันเฉินซีอยู่ตลอด เพราะเขาได้ใช้ศาสตร์เต๋าและกฎจากภพเซียน ซึ่งเป็นเคล็ดวิชาที่ลึกซึ้งและมีอำนาจสูงส่งกว่าที่เคล็ดวิชาในภพมนุษย์จะสามารถเปรียบเทียบได้

ในทางกลับกัน เคล็ดวิชาต่อสู้และความตั้งใจที่จะต่อสู้ของเฉินซีนั้นอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบอย่างแท้จริง ดังนั้นการต่อสู้ระหว่างทั้งสองคนจึงอาจกล่าวได้ว่าสูสี

แต่เนื่องจากความจริงที่ว่าชายหนุ่มอยู่ในกรงที่สร้างขึ้นจากกฎ ยิ่งเฉินซีอยู่ในกรงนี้นานเท่าใด เขาก็ยิ่งเสียเปรียบอีกฝ่าย

ปิงซื่อเทียนให้ความสำคัญกับสิ่งนี้ ดังนั้นตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น เจ้าตัวจึงเคลื่อนตัวไปเรื่อย ๆ ไม่คิดที่จะเผชิญหน้ากับเฉินซีโดยตรง ประหนึ่งราชาที่เดินเตร็ดเตร่ไปทั่วอาณาจักร ไม่คิดให้โอกาสเฉินซีได้ใช้ประโยชน์จากมันแม้แต่น้อย

ตู้ม!!

ทันใดนั้น ร่างของเฉินซีสั่นสะท้าน ก่อนที่ยันต์เทวะทองคำเบญจธาตุจะพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา ซึ่งเปลี่ยนเป็นหินโม่ที่อาบไปด้วยแสงเรืองรองห้าสี มันหมุนและส่งเสียงก้องกังวานเมื่อมันพุ่งออกไป

“คิดจะทำลายอาณาเขตเก้าชั้นฟ้าของข้าหรือ? ฝันไปเถอะ!” ปิงซื่อเทียนล่วงรู้ความตั้งใจของเฉินซี เขากู่คำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนจะเหยียดมือเพื่อฟาดออกไป ราวกับกำลังจับมังกรจากฟากฟ้า ในขณะที่นิ้วซึ่งอาบด้วยแสงของกฎได้ฉีกความว่างเปล่าออกจากกันโดยตรง และคว้าไปที่หัวใจของเฉินซี

ตู้ม!!

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ปิงซื่อเทียนประหลาดใจก็คือ ก่อนที่พลังโจมตีของเขาจะไปถึงเฉินซี มันกลับถูกหินโม่ที่ก่อตัวขึ้นจากยันต์เทวะเบญจธาตุทำลายลงไปทีละเล็กทีละน้อย ทำให้มันกลายเป็นสายฝนที่โปรยปรายประกายแสงลงมา

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ในพริบตาต่อมา จู่ ๆ หินโม่ก็พุ่งออกมาอย่างกะทันหัน และทะลวงเข้าใส่อย่างรุนแรงจนเกิดเป็นรูมหึมาในสายฟ้าสีม่วงอมทอง

ตู้ม!

สายฟ้าฟาดดังกึกก้องจนสั่นสะท้านแดนดิน ในขณะที่อาณาเขตเก้าชั้นฟ้าของปิงซื่อเทียนพังทลายลงพร้อมกับหินโม่ของธาตุทั้งห้า เสมือนกับว่าดวงอาทิตย์และดวงจันทร์แตกเป็นเสี่ยง ๆ จนเกิดคลื่นพลังซัดสาดอย่างรุนแรง และเปลี่ยนเป็นสายฝนแสงที่ปกคลุมท้องฟ้า ก่อนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย

หัวใจของผู้ชมทุกคนสั่นสะท้านเมื่อเห็นสิ่งนี้ และพวกเขาก็แทบจะลืมหายใจ เพราะการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวระดับนี้ ควรจะมีอยู่ในสวรรค์เท่านั้น และเป็นภาพที่หาดูได้ยากในภพมนุษย์!

“ผ่านมากี่ปี่แล้ว? นี่มันสามารถคว้าพลังฝีมือที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้จริง ๆ และตอนนี้มันอยู่ที่ขอบเขตเซียนปฐพีระดับแปดเท่านั้น…” ดวงตาของปิงซื่อเทียนหรี่ลง ในขณะที่ความจริงจังผุดขึ้นในใจของเขา

ช่วงเวลาสั้น ๆ ของการต่อสู้นี้ ทำให้เขาตระหนักได้ว่า มดที่น่ารังเกียจตัวนี้มีพลังที่จะต่อสู้กับเขาได้ และทำให้ปิงซื่อเทียนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องละทิ้งความดูถูกในใจไป

“ศาสตร์เซียนและพลังของกฎนั้นก็จัดการได้ยาก แต่ยิ่งมีพลังมากเท่าใดก็ยิ่งมีการบริโภคมากขึ้นเท่านั้น บางทีนี่อาจเป็นโอกาสทองของข้า…” ในขณะเดียวกัน เฉินซีก็วิเคราะห์พลังของปิงซื่อเทียนอย่างใจเย็น

เขาทราบอย่างชัดเจนว่า ช่องว่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างเขากับปิงซื่อเทียนไม่ได้อยู่ที่พลังฝีมือ แต่เป็นความแข็งแกร่งที่มี ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ไอรีนโนเวล ขอบคุนจ้า

คนหนึ่งนั้นมีปราณเซียนบริสุทธิ์ที่เป็นของเซียนทองคำ และพลังของกฎที่มีเฉพาะในภพเซียน

ส่วนอีกคนครอบครองเพียงปราณเซียนของขอบเขตเซียนปฐพี และความล้ำลึกของมหาเต๋า

ความแตกต่างระหว่างพวกเขาทั้งสองเป็นเหมือนมีดทื่อ ๆ ที่เต็มไปด้วยสนิม และมีดคมกริบที่สามารถตัดเหล็กได้เหมือนโคลน ความแตกต่างระหว่างพวกเขานั้นชัดเจนยิ่ง

ในพริบตาต่อมา ทั้งคู่ได้แลกหมัดกันอีกครั้ง เป็นการแลกเปลี่ยนกระบวนท่าอย่างแท้จริงในครั้งนี้ พวกเขาทั้งคู่ไม่เต็มใจที่จะเสียเวลาอีกต่อไป และพวกเขามีเป้าหมายเดียวในใจก็คือ ฆ่าคู่ต่อสู้!

ท่ามกลางการต่อสู้ที่เข้มข้น ปิงซื่อเทียนพลันกู่คำรามขึ้นมา ก่อนที่แสงสีม่วงอมทองอันส่องประกายระยิบระยับจะพุ่งออกมาจากร่างกาย ทำให้ตัวคนดูเหมือนมังกรโบราณที่ตื่นขึ้นจากการจำศีล พลังของกฎห่อหุ้มฝ่ามือ ในขณะที่ปิงซื่อเทียนพุ่งตัวไปข้างหน้า หมายจะฟาดฝ่ามือไปที่เฉินซี!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]