บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 1018

บทที่ 1018 หมีเสือแห่งเป่ยซี

หลังจากกองทัพใหญ่ของหลี่จางและสวีโม่ผ่านเมืองเออ้โจวเข้าสู่เขตปกครองหลวง พวกเขาไม่ได้เคลื่อนทัพมารวมกับฉินเฟิงโดยตรง แต่แยกทัพออกเป็นสองสาย

หลี่จางนำกองทัพหลักบุกตรงไปยังเมืองหลวง ส่วนสวีโม่นำกองทัพรบไกลเป่ยซีมายังฉางสุ่ยเพื่อสนับสนุนฉินเฟิง

ช่วงเที่ยงวัน ฉินเฟิงยืนอยู่บนกำแพงเมือง มองออกไปด้วยความหวัง ข้างกายนอกจากหนิงหู่และแม่ทัพ แม้แต่เหล่าขุนนางที่มอบตัวก็ตามติดอยู่ข้าง ๆ

เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วยาม เสียงฝีเท้าหนักอึ้งค่อย ๆ ดังมาจากที่ไกล ๆ

มองไปยังขอบฟ้า กองทัพทหารมืดฟ้ามัวดินปรากฏ

กองทัพทหารสุดลูกหูลูกตา เมื่อระยะทางใกล้เข้ามาทุกคนก็มองเห็นรูปร่างของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน

ผู้นำคือสวีโม่อย่างไม่ต้องสงสัย

เขาขี่ม้าตัวสูงใหญ่ สวมใส่เกราะสีดำสนิท เสื้อคลุมสีดำที่พลิ้วไหวตามสายลม ด้านหลังเขาคือกองทัพเดินทางที่ยิ่งใหญ่

เหล่าทหารในกองทัพเดินทางแต่งเครื่องแบบเรียบร้อย

ทหารที่อยู่แนวหน้าทั้งหมดล้วนเป็นนักรบหนัก ทหารราบสวมเกราะสีดำทั้งตัว ติดอาวุธครบชุด สวมหมวกเหล็กปกปิดศีรษะมิดชิด เหลือเพียงดวงตาเพื่อสำรวจสถานการณ์ภายนอก มือถือแหลน เอวคาดเข็มขัดเหน็บของนานาชนิด ด้านซ้ายเป็นมีดสั้น ด้านขวาเป็นค้อนด้ามสั้น ถุงเสบียง แตร กระเป๋าใส่ของเบ็ดเตล็ด หลังสะพายแล่งธนู แบกธนูและคันธนู

ชุดเกราะเช่นนี้อย่างน้อยต้องใช้เงินอย่างน้อยหลายสิบตำลึง

และทหารราบหนักนี้มีมากถึงพันคน!

ด้านหลังทหารราบหนัก คือกองทัพผสม ประกอบด้วยพลาธิการ และพลธนูเดินเท้า

กองพลาธิการทุกห้าคนควบคุมเหวียนม้าหนึ่งคัน เกวียนม้าบรรทุกเสบียงเต็มคันทั้งที่นำมาจากอำเภอเป่ยซีและของที่ริบมาระหว่างทาง

พลธนูกว่าหนึ่งพันคนแม้จะเรียกว่าพลธนู แต่ความจริงไม่ต่างจากทหารราบ นอกจากติดอาวุธด้วยเกราะเบาและธนูแล้ว ยังมีอาวุธด้านยาวติดตัว แล่งธนูของพวกเขาใหญ่กว่าทหารราบ สามารถบรรจุลูกธนูได้มากกว่า

ปิดท้ายกองทัพคือ กองทหารราบที่มีมากที่สุด ทำหน้าที่คุ้มกันม้าที่มีจำนวนเกือบเท่าทหารราบ

สองปีกของกองทัพคือกองทหารม้า

แม้กองทหารม้าก็ยังแบ่งเป็นกองทหารม้าเบาและกองทหารม้าหนัก กองทหารม้าเบาอยู่ข้างหน้า กองทหารม้าหนักอยู่ข้างหลัง นอกจากความแตกต่างของเกราะก็เกือบจะเหมือนกันทุกประการ

กองทัพรบไกลครอบคลุมกองทหารแทบทุกประเภท และทุกหน่วยล้วนมีการจัดระเบียบอย่างดี อาวุธยุทโธปกรณ์ทันสมัย

มองกองทัพรบไกลเป่ยซี เหล่าขุนนางที่เข้าร่วมต้อนรับกับฉินเฟิงต่างถอนหายใจ

“นี่… นี่คือกองทัพรบไกลเป่ยซีที่ได้ยินมาหรือ?”

“กองทหารชั้นยอด? ชัดเจนว่าเป็นกองทหารชั้นยอด!”

“เป่ยตี๋สู้รบกับกองทัพเช่นนี้มาตลอด? ไม่แปลกเลยที่จัวโจวและเอ้อโจวจะพ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว…”

“ใต้หล้านี้คงมีเพียงกองพลพญาอินทรีที่สามารถต่อกรได้ แต่ก็เป็นเพียงสนามรบเท่านั้น”

“ไม่… ไม่ผิด แม้กองพลพญาอินทรีจะเป็นกองทัพไร้คู่แข่งในสนามรบ แต่กองทัพรบไกลเป่ยซีสามารถรับมือกับการสู้รบทุกรูปแบบได้ ดูเถิด ภายในหมู่ทหารยังมีกองหนุนจำนวนมาก ข้าคิดว่าพวกเขาโจมตียึดป้อมปราการได้ด้วยซ้ำ”

“กองทัพเช่นนี้เหตุใดจึงเคลื่อนทัพได้รวดเร็วนัก”

“ยังต้องคิดอีกหรือ ดูนั่นสิ ด้านหลังกองทัพมีม้าจำนวนมาก จำนวนม้าแทบเทียบเท่ากับจำนวนทหารทีเดียว ปกติใช้บรรทุกสัมภาระ แต่เมื่อต้องเคลื่อนทัพเร่งด่วน ม้าเหล่านี้ก็กลายเป็นม้าศึก แม้แต่ทหารราบก็ขี่ม้าพุ่งไปข้างหน้า”

“ทหารราบขี่ม้า? นั่นจะไม่กลายเป็นกองทหารม้าไปหรอกหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน