บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 1029

บทที่ 1029 ความลับสำคัญ

เมื่อกล่าวเช่นนี้ ไม่เพียงแต่ฉินเฟิง กระทั่งเหล่าขุนนางเป่ยตี๋ต่างก็ตกตะลึง

เรื่องภายในเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องที่คนนอกจะรู้ได้ หากอู๋ฟางซวี่ไม่ถูกบีบคั้นจนไม่มีทางเลือก เขาก็คงไม่คายข่าวอื้อฉาวของราชวงศ์ออกมา

แต่สิ่งที่ฉินเฟิงต้องการก็คือข่าวสำคัญเช่นนี้!

“พูดต่อไป!”

เมื่อเริ่มพูดแล้วอู๋ฟางซวี่ก็ไม่มีอะไรต้องปกปิด เขาหายใจลึก แล้วเล่าเรื่องลับของราชวงศ์เป่ยตี๋ออกมาตามตรง

“ครั้งนั้นฮ่องเต้เป่ยตี๋เห็นว่าไร้หวังในการสืบทอดราชบัลลังก์จึงได้ร่วมมือกับขุนนางในราชสำนัก สั่งให้ขันทีรับใช้ส่วนพระองค์ของฮ่องเต้พระองค์ก่อนลอบใส่ปรอดแดงลงในอาหารของฮ่องเต้”

“ตอนแรกเพื่อหลีกเลี่ยงการสังเกตจึงใส่เพียงเล็กน้อย รอให้ฮ่องเต้ค่อย ๆ ชินกับปรอดแดง ไม่สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลง ค่อย ๆ เพิ่มปริมาณยาขึ้นทีละนิด”

“การรับประทานปรอดแดงในปริมาณน้อยไม่ส่งผลเสียต่อร่างกาย แต่หากรับประทานนานจะนำไปสู่การเป็นพิษ”

“เมื่อฮ่องเต้พระองค์ก่อนประชวร ฮ่องเต้เป่ยตี๋ก็สั่งให้นางกำนัลร่วมมือกันรัดคอองค์ชายขณะหลับ ฆ่าองค์ชายที่เดินทางกลับมาเข้าเฝ้าก่อนเข้าพระราชวัง”

“ภายใต้การสนับสนุนของขุนนาง ฮ่องเต้เป่ยตี๋ก็ได้ครองบัลลังก์สำเร็จ”

“หลังจากนั้นฮ่องเต้เป่ยตี๋ก็ค่อย ๆ ยึดอำนาจได้แล้วก็สังหารผู้ที่มีส่วนร่วมในการวางยาฮ่องเต้พระองค์ก่อนอย่างทารุณ และก็เป็นช่วงเวลานั้นเองที่หน่วยนกฮูกราตรีซึ่งก่อตั้งโดยฮ่องเต้พระองค์ก่อนค่อย ๆ เติบโตและแข็งแกร่งขึ้น”

“แต่ฮ่องเต้เป่ยตี๋ที่ทรงคำนวณทุกอย่างอย่างรอบคอบกลับพลาดไปสองคน คนแรกคือจิ่งอวี้ซู องค์หญิงมในฮ่องเต้พระองค์ก่อน และอีกคนคือขันทีเล็ก ๆ คนหนึ่งในวังหลังที่รู้ความลับ”

“ขันทีเฒ่าผู้เคยวางยาฮ่องเต้พระองค์ก่อนรู้ว่าตนเองไม่มีทางรอดแน่จึงเล่าความลับทั้งหมดให้กับขันทีสนิท หลายปีต่อมา ขันทีเล็ก ๆ คนนั้นถูกจับฐานลักของในพระราชวัง เพื่อแลกชีวิตจึงเปิดเผยความลับนี้ออกมา”

“ข้าทั้งหลายในกรมพิธีการทราบดีว่าเรื่องนี้มีความสำคัญยิ่งจึงประหารชีวิตขันทีเล็ก ๆ คนนั้นและปกปิดความลับเอาไว้”

ได้ฟังคำพูดของอู๋ฟางซวี่ ฉินเฟิงครุ่นคิดบางอย่าง หลังจากนั้นก็ถาม “ตามที่เจ้าบอก พยานทั้งหมดในครั้งนั้นตายหมดแล้ว แม้ความลับนี้จะเป็นความจริง แต่จะมีผู้ใดเชื่อเล่า”

อู๋ฟางซวี่เหมือนจะคาดการณ์ล่วงหน้าแล้วว่าฉินเฟิงจะพูดเช่นนี้ เขารีบอธิบาย “แม้จะไม่มีพยานบุคคล แต่ยังคงมีพยานวัตถุ!”

“เหล่าขุนนางที่ร่วมสมคบคิดกับฮ่องเต้เป่ยตี๋ในตอนแรกกลัวว่าจะถูกปิดปากในภายหลังจึงเก็บรักษาจดหมายติดต่อทั้งหมดกับฮ่องเต้เป่ยตี๋เอาไว้”

“เขาตั้งใจจะใช้จดหมายเหล่านี้ข่มขู่ฮ่องเต้เป่ยตี๋ แต่ก่อนที่จะได้เอ่ยปากก็ถูกหน่วยนกฮูกราตรีสังหารเสียก่อน”

“จดหมายถูกเก็บผนึกไว้ที่สำนักใหญ่ของหน่วยนกฮูกราตรี”

คำพูดของอู๋ฟางซวี่ดึงดูดอย่างยิ่ง หากทั้งหมดนี้เป็นความจริงก็สามารถโค่นล้มฮ่องเต้เป่ยตี๋ได้โดยง่าย และจิ่งเชียนอิ่งก็เป็นบุตรเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตของฮ่องเต้พระองค์ก่อน การให้จิ่งเชียนอิ่งสืบราชบัลลังก์ก็จะราบรื่น

แต่ฉินเฟิงกลับกังวลอยู่บ้าง เขากลัวว่าอู๋ฟางซวี่จะยอมตายเพื่อฮ่องเต้เป่ยตี๋ หากเป็นความจริง การนำหลักฐานปลอมออกประกาศอย่างกว้างขวางจะกลายเป็นการยกหินทุ่มเท้าตัวเอง

เพื่อความแน่ใจ ฉินเฟิงไม่ได้รีบร้อน กลับซักถามว่า “เมื่อหลักฐานเหล่านี้อยู่ที่สำนักใหญ่ของหน่วยนกฮูกราตรี แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไร”

อู๋ฟางซวี่มั่นใจ “ท่านโหวฉิน ท่านอาจยังไม่ทราบ หัวหน้าหน่วยนกฮูกราตรีหลี่อวี้เคยรับราชการที่กรมพิธีการมาก่อน ก่อนจะย้ายไปที่หน่วยนกฮูกราตรี”

“และด้วยเหตุนี้หลี่อวี้จึงมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับกรมพิธีการ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน