บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 1059

บทที่ 1059 ปัญหาไม่จบสิ้น

ภายใต้เงื่อนไขที่อาวุธยุทโธปกรณ์มีความใกล้เคียงกัน พลังการต่อสู้ของทหารจะขึ้นอยู่กับสามปัจจัย

ปัจจัยที่สำคัญที่สุดคือจำนวนคน ยิ่งมีความแตกต่างของจำนวนคนมากเท่าไร พลังก็จะยิ่งแตกต่างกันมากขึ้นเท่านั้น

นอกจากการบุกตีที่มีการวางแผนล่วงหน้าแล้ว สนามรบส่วนใหญ่ไม่สามารถชดเชยความแตกต่างที่เกิดจากจำนวนคนได้

รองลงมาคือขวัญกำลังใจ และสุดท้ายคือประสบการณ์!

ประสบการณ์ที่กล่าวถึงนี้ไม่ได้หมายถึงประสบการณ์การบัญชาการของผู้นำ แต่เป็นประสบการณ์การต่อสู้ระยะประชิดของเหล่าทหาร ผู้ที่มีประสบการณ์มากมักจะถูกเรียกว่า ‘ทหารมืออาชีพ’

ในสถานการณ์ที่เงื่อนไขทั้งหมดเหมือนกัน ทหารมืออาชีพเมื่อเทียบกับทหารใหม่ มักจะมีความได้เปรียบอย่างชัดเจน ส่วนทหารรับจ้างถึงแม้จะมีความกล้าหาญ แต่ก็ไม่หมายความว่าจะมีทักษะในการรบที่ดี

ทหารรับจ้างส่วนใหญ่ไม่ได้มีโอกาสลงสนามรบจริง ๆ ทำให้พวกเขาขาดประสบการณ์การรบที่แท้จริง นอกจากนี้ยังยากที่จะรวมกองกำลังเป็นกองใหญ่ ดังนั้นในการปะทะขนาดเล็กถึงกลาง ทหารรับจ้างอาจได้เปรียบบ้าง แต่เมื่อขนาดสนามรบขยายขึ้น ความได้เปรียบนี้จะถูกลบล้างและถูกพลิกกลับทันที

ฝ่ายตรงข้ามมีห้าสิบคน แต่เดิมก็มีพลังในการต่อสู้อยู่พอสมควร น่าเสียดายที่ขาดประสบการณ์การรบจริง จึงปฏิบัติตาม ‘รูปแบบการจัดทัพ’ โดยไม่คำนึงสถานการณ์

“แค่ทหารไม่กี่คน กลับกล้าที่จะแยกกำลังพล แน่นอนว่าเป็นการรนหาที่ตาย”

ฉินเฟิงส่งคนออกไปไม่มากนัก รวมทั้งอู่ถังและหน่วยอาวุธมืดก็ไม่เกินห้าสิบคน

ทว่าทั้งหมดล้วนเป็นพลธนู ต่างกันเพียงแค่พลธนูหลังม้าและพลธนูเดินเท้าเท่านั้น

หากใช้ทหารประเภทเดียวต่อสู้กับกองกำลังขนาดเล็กที่มีการจัดทัพอย่างสมบูรณ์ ดูเมือนจะได้รับความเสียหายอย่างหนัก แต่สถานการณ์จริงกลับตรงกันข้าม

บนสนามรบไม่เคยมีกลยุทธ์ที่ใช้ได้ทุกสถานการณ์ มีเพียงการปรับใช้ให้เหมาะสมกับสภาพพื้นที่เท่านั้น

ทหารรับจ้างทั้งห้าสิบคนที่เตรียมพร้อมรบ เมื่อเห็นกองทหารม้าสามสิบนายควบม้าบุกเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ก็ตื่นตระหนกราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าหวาดกลัว

“ทหารราบเกราะหนัก เดินหน้า!”

ผู้บังคับบัญชาของทหารรับจ้างนึกถึงตำราทหารที่เคยอ่าน รีบจัดการให้ทหารราบเกราะหนักเคลื่อนไปด้านหน้าเพื่อต้านการโจมตีของอู่ถัง

ทหารราบเกราะหนักสามสิบห้านายถือหอกคนละหนึ่งอัน เรียงแถวเป็นกำแพงเหล็กที่ยากจะฝ่าไป

เมื่อระยะห่างของทั้งสองฝ่ายเหลือไม่ถึงห้าสิบก้าว อู่ถังก็ยกธนูขึ้นยิงใส่ทหารรับจ้างที่แถวหน้าทันที พลธนูหลังม้าที่อยู่ข้าง ๆ ต่างก็ยิงธนูตามกันมา

เมื่อเผชิญหน้ากับ พลธนูหลังม้าที่ติดตั้งหัวธนูเจาะเกราะ ทหารรับจ้างก็แตกพ่ายในพริบตา ผู้บาดเจ็บมีมากกว่าครึ่ง และยังมีคนโชคร้ายคนหนึ่งถูกธนูยิงเข้าที่ใบหน้า เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

ภายใต้การนำของอู่ถัง กองทหารม้าสามสิบนายได้มุ่งหน้าไปทางปีกขวา

ผู้บังคับบัญชาของทหารรับจ้างตะโกนดังลั่น “ไล่ตามพวกมันไป!”

ทหารรับจ้างกองทหารม้าสิบห้านายรีบควบม้าไล่ตามอู่ถังไป

อู่ถังไม่ได้สนใจจะต่อสู้ นำกองกำลังวิ่งไปข้างหน้า เพียงแค่วิ่งไปได้ร้อยกว่าก้าว ทหารที่ซุ่มอยู่รอบๆ ก็พากันลุกขึ้นและยิงธนูใส่ทหารรับจ้างกองทหารม้าอย่างไม่ยั้ง

ทหารรับจ้างกองทหารม้าต้องเผชิญกับลูกธนูที่มีรูปทรงแปลกของหน่วยอาวุธมืด พวกเขาล้มตายอย่างสยดสยองในพริบตา

ทหารรับจ้างผู้ดุดันคนหนึ่งนำลูกน้องสามคนบุกเข้าโจมตีหน่วยอาวุธมืด แต่ยังไม่ทันถึงครึ่งทาง อู่ถังก็มาถึงทันเวลาและสกัดกั้นไว้ได้ พวกเขาถูกยิงธนูตายในทันที

ผู้บังคับบัญชาตกใจจนหน้าซีดเมื่อเห็นกองทหารม้าทั้งสิบห้านายที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของตนถูกสังหารในชั่วพริบตา

“นี่…นี่มันไม่เหมือนกับที่เขียนไว้ในตำราทหารเลยนี่?!”

“ทำไมกองทัพศัตรูที่มีแต่นักธนูถึงได้แข็งแกร่งถึงเพียงนี้?!”

ผู้บังคับบัญชารู้สึกว่าความเชื่อของตนถูกพลิกกลับหมดสิ้น แต่ฝันร้ายยังไม่จบเพียงเท่านี้ หลังจากกองทหารม้าถูกสังหาร ทหารรับจ้างในชุดเกราะหนักที่เหลือก็กลายเป็นเป้านิ่งโดยสมบูรณ์

อู่ถังนำทัพทหารม้าเบาและหน่วยอาวุธมืด บุกเข้ามาจากทุกทิศทาง ล้อมรอบทหารรับจ้างในชุดเกราะหนัก แล้วยิงธนูใส่อย่างไม่ยั้ง

มองดูลูกน้องล้มลงทีละคน ทีละคน ผู้บังคับบัญชาหน้าซีดเผือดราวกับคนตาย ตั้งแต่ต้นจนจบ ทั้งสองฝ่ายไม่เคยปะทะกันเลย แต่ฝ่ายของตนก็พ่ายแพ้ยับเยินจนไม่เหลือสภาพกองทัพ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน