บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 1078

บทที่ 1078 เร่งรีบหาหมอ

ฉินเฟิงสามารถส่งตัวหนิวเอ้อร์ให้จ้าวอวี้หลงดูแลได้โดยตรง แต่หากทำเช่นนั้นก็คงเป็นการผลักภาระอย่างไร้ความรับผิดชอบเกินไป

แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะอยู่ภายในเขตแดนต้าเหลียง ไร้ซึ่งกองกำลังศัตรูใดกล้าบุกโจมตีอย่างเปิดเผย ทว่าการลอบสังหารในเงามืดย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น ทั่วหล้าต่างรับรู้แล้วว่า ในศึกปราบตระกูลใหญ่ทางใต้ที่จะเกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิปีหน้า ฉินเฟิงคือบุคคลสำคัญ

แม้กองทัพของตระกูลใหญ่ทางใต้จะไม่สามารถบุกมาถึง แต่เงื้อมมือของพวกเขาย่อมเอื้อมถึงได้

หากแม่ลูกหนิวเอ้อร์เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น อาจไม่ส่งผลกระทบต่อแผนการปราบปรามโดยตรง ทว่าหลี่เซียวหลานจะต้องใช้ชีวิตที่เหลือไปพร้อมกับความรู้สึกผิดที่มิอาจลบเลือน

ต่อให้เป็นเพียงเพื่อหลี่เซียวหลาน… ฉินเฟิงก็ต้องปกป้องแม่ลูกหนิวเอ้อร์ให้ปลอดภัย!

“พี่หญิงใหญ่ ข้าจำเป็นต้องไปส่งหนิวเอ้อร์ที่ภูเขาหยูผิงด้วยตัวเอง”

“จากที่นี่ถึงเมืองหลวงใช้เวลาเดินทางเพียงห้าวัน เมื่อหนิวเอ้อร์อาการดีขึ้น พวกเราจะรีบมุ่งหน้าไปเมืองหลวงทันที”

“พวกเจ้าออกเดินทางก่อน พวกข้าจะตามไปในภายหลัง”

“อีกอย่าง การแยกจากขบวน ความเร็วย่อมเพิ่มขึ้น บางทีอาจจะไปถึงเมืองหลวงก่อนพวกเจ้าด้วยซ้ำ”

คำพูดของฉินเฟิงไม่ได้เป็นเพียงข้ออ้างกับเสิ่นชิงฉือ การเดินทางของขบวนช้ามาก หากเปลี่ยนมาขี่ม้าเพียงตัวเดียว แม้จะไม่สามารถทำความเร็วได้เท่ากับทหารส่งสารที่ ‘เร่งด่วนที่สุด’ แต่การเดินทางวันละหลายร้อยลี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ครั้งก่อนฉินเฟิงใช้เวลาสามวันสามคืนเดินทางจากเมืองหลวงไปถึงอำเภอเป่ยซี นั่นคือหลักฐานที่น่าเชื่อถือที่สุด

เสิ่นชิงฉือแม้จะเชื่อใจฉินเฟิง แต่ในฐานะสตรีและพี่หญิงใหญ่แห่งตระกูลฉิน นางจำเป็นต้องคำนึงถึงความ

เสิ่นชิงฉือแน่นอนว่าเชื่อใจฉินเฟิงแต่ในฐานะสตรีและพี่หญิงใหญ่ตระกูลฉิน นางจำเป็นต้องคำนึงถึงครอบครัว

เสิ่นชิงฉือรู้ดีว่าเมื่อฉินเฟิงตัดสินใจแล้ว ยากที่จะเปลี่ยนใจ

ดังนั้นนางจึงไม่คิดมากอีก คว้าคอเสื้อฉินเฟิงไว้แน่น พูดเชิงขู่ว่า “หากเจ้าทำให้งานแต่งล่าช้า ข้าจะจัดการเจ้าให้ดู!”

แม้เสิ่นชิงฉือจะดุกับเขา แต่หัวใจของฉินเฟิงกลับอบอุ่น เพราะความรักของพี่สาวที่มีต่อเขานั้นบริสุทธิ์ไร้เจตนาแอบแฝง

ฉินเฟิงพยักหน้ารัวเร็ว ทั้งตบอกรับรองว่าตนจะต้องไปถึงเมืองหลวงตามกำหนดแน่นอน

เมื่อพูดมาถึงขนาดนี้แล้ว เสิ่นชิงฉือก็ไม่พูดอะไรอีก เตรียมตัวเล็กน้อยแล้วรีบออกเดินทางไปเมืองหลวงก่อน

ผู้ที่ร่วมเดินทางไปกับขบวนยังมีอู๋ถังและแม่ทัพใหญ่สามท่าน รวมถึงการคุ้มครองจากองครักษ์ค่ายเทียนจีและหน่วยอาวุธมืด จึงไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยเลย

แต่เดิมฉินเฟิงตั้งใจจะให้อู๋ถังอยู่ที่นี่ ให้จ้าวอวี้หลงคุ้มครองขบวน

แต่ตามคำขอของจ้าวอวี้หลง ฉินเฟิงจึงจำต้องให้เขาพร้อมกับกองทหารม้าทมิฬห้าสิบคนอยู่เป็นเพื่อน

ฉินเฟิงไม่กล้ารอช้า นำกองทหารม้าทมิฬพร้อมแม่วัวลูกวัว มุ่งหน้าสู่เมืองหยูผิง

เมื่อมาถึงเมืองหยูผิงก็เป็นเวลากลางคืนพอดี ประตูเมืองปิดแล้ว

อีกทั้งการที่กองทหารม้าปรากฏตัวใต้กำแพงเมืองกะทันหัน เกือบทำให้ทหารยามตกใจตาย แทบจะตีระฆังเตือนภัยระดมพลทั้งเมืองเข้าต่อสู้

ไม่นาน แม่ทัพผู้รักษาเมืองหยูผิงก็ปรากฏตัวบนหอประตูเมือง มองลงมายังฉินเฟิงและทุกคนจากที่สูง

เมื่อเห็นกองทหารม้าทมิฬที่ติดอาวุธครบมือนั้น แม่ทัพผู้รักษาประตูเมืองก็รู้สึกหวั่นใจไม่น้อย น้ำเสียงจึงอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

“ขออนุญาตถามแม่ทัพมาจากที่ใดกัน? เหตุใดจึงเข้ามาในเมืองหยูผิงยามวิกาล?”

เรื่องเช่นนี้จำเป็นต้องสอบถามให้กระจ่าง หากเป็นการแทรกซึมของกองทัพศัตรู แล้วบุกเข้าเมืองมาสังหารหมู่ ความรับผิดชอบนี้ก็มากพอจะทำให้แม่ทัพผู้รักษาถูกประหารทั้งตระกูล

ก่อนที่ฉินเฟิงจะทันได้เอ่ยปาก จ้าวอวี้หลงก็ตวาดขึ้นด้วยน้ำเสียงต่ำ “เทียนลู่โหวฉินเฟิงเข้าเมืองมาเพื่อหาหมอ รีบเปิดประตูเมืองเดี๋ยวนี้!”

แม่ทัพผู้รักษายังตั้งตัวไม่ทัน ถามด้วยสีหน้างุนงง “ใครนะ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน