บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 145

บทที่ 145 เผาธูปชำระอาภรณ์

หลี่หนิงฮุ่ยเม้มริมฝีปากของนาง และเอ่ยสาดโคลน “พี่สาว เรื่องนี้มีอะไรแปลกหรือ? ในเมืองหลวงนี้ ผู้ใดไม่รู้บ้างว่าตระกูลฉินไร้กฎเกณฑ์มาโดยตลอด? โดยเฉพาะฉินเฟิงที่บ้า ๆ บอ ๆ ตลอดทั้งวัน เรียกได้ว่าเพดานไม่ตรงคานพื้นด้านล่างย่อมบิดเบี้ยว”

เกาอวี้หลานร้อง ‘โอ้’ คำหนึ่งและแย้มยิ้มว่า “นั่นน่ะซี่ คุณหนูกับสาวใช้นั่งอยู่ด้วยกัน ดูแล้วสถานะต่ำต้อยเหมือนกันมิมีผิด!”

ใบหน้าของเสี่ยวเซียงเซียงซีดไปพักหนึ่ง นางกัดริมฝีปากบาง แล้วรีบหันกายเตรียมจะจากไป แต่เสิ่นชิงฉือก็คว้านางไว้ก่อน

คุณหนูใหญ่ตระกูลฉินชี้ไปที่เก้าอี้หวาย แล้วเอ่ยอย่างไม่สนใจเสียงนกเสียงกา “เจ้าไม่จำเป็นต้องไปไหน นั่งตรงนี้แหละ คนบางคนชอบนินทาเรื่อยเปื่อย ไม่จำเป็นต้องไปทะเลาะด้วย”

เพื่อไม่ให้น้อยหน้า หลิ่วหงเหยียนแค่นเสียง “เรื่องในตระกูลฉินของข้าไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นชี้นิ้วสั่งสอน คุณหนูในจวนคนอื่น ๆ คุ้นเคยกับความหรูหราสูงส่ง ไม่เคยมองว่าบ่าวรับใช้เป็นมนุษย์ แต่ตระกูลฉินของข้าไม่เหมือนกัน ใครก็ตามที่อยู่ในจวนตระกูลฉิน นับเป็นสมาชิกของตระกูล!”

เสี่ยวเซียงเซียงไม่คิดว่าเหล่าคุณหนูจะปกป้องนางเช่นนี้ นางรู้สึกซาบซึ้งใจหาใดเปรียบ แต่ก็เข้าใจเช่นกันว่า สิ่งที่พวกคุณหนูให้ความสำคัญไม่ใช่หน้าของนาง แต่เป็นหน้าตาของนายน้อยฉิน

เกาอวี้หลานมองหลิ่วหงเหยียนอย่างดูถูกเหยียดหยาม “ข้าได้ยินมาว่าเมื่อไม่นานมานี้ ฉินเฟิงทะเลาะกับกลุ่มบัณฑิตขงจื้อ และกล่าวหาว่าบัณฑิตขงจื๊อเก่งแต่ปาก รู้จักแต่ยุทธวิธีการรบบนกระดาษ? วันนี้ข้าอยากจะรู้นักว่า ใครกันแน่ที่เก่งแต่ปาก และใครกันแน่ที่ยกหินทับเท้าของตัวเอง”

เมื่อได้ยินเช่นนี้สองคิ้วงามของหลิ่วหงเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดเล็กน้อย

พิธีชำระอาภรณ์เป็นงานที่ตระกูลผู้มีชื่อเสียงทุกตระกูลต้องร่วมแข่งขัน ตราบใดที่ได้รับสิทธิ์เข้าร่วมกองทัพก็สามารถไปที่ชายแดนเพื่อหาประสบการณ์ได้ และแน่นอนว่าเส้นทางในอนาคตของคนผู้นั้นย่อมยาวไกลไร้ขีดจำกัด

ด้วยเหตุนี้ ศัตรูของตระกูลฉินย่อมไม่มีวันยอมให้ฉินเฟิงคว้าชัยชนะได้อย่างราบรื่น พวกเขาจะต้องคอยขัดแข้งขัดขาอยู่อย่างลับ ๆ เป็นแน่

ฉินเฟิงเป็นคนฉลาดจริงแท้ แต่ความสามารถของเขาก็ถูกจำกัดอยู่แค่เรื่องการดูแลกิจการและวรรณกรรม การนำกองทหารออกไปต่อสู้นี้ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

หลิ่วหงเหยียนอดไม่ได้ที่จะแอบเหงื่อตก

ในเวลาเดียวกันนั้น ผู้คนและม้าก็มาเรียงแถวอยู่ในสนามพร้อมธงโบกสะบัด

มีคนรุ่นเยาว์เข้าร่วมพิธีชำระอาภรณ์ทั้งหมดสิบแปดคน นอกจากตระกูลแม่ทัพแล้ว ผู้เข้าแข่งขันที่เหลือทั้งหมด ล้วนได้รับการแนะนำจากขุนนางคนสำคัญ ผู้เข้าร่วมการแข่งขันเหล่านี้แต่ละคนเดินนำกองทัพที่มีกำลังพลสามร้อยคนอย่างเป็นระเบียบและเคร่งครัด แม้ว่าทุกคนจะเป็นมือใหม่ที่ไม่เคยลงสนามรบ แต่พวกเขาก็เลือดลมสูบฉีด มีความทรนงอยู่หลายส่วน

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงนั่งบนบัลลังก์ ทอดพระเนตรเหล่าต้นกล้าแห่งเมืองหลวง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกปลาบปลื้ม

องค์หญิงใหญ่นั่งทางขวา องค์ชายรองกับองค์ชายเจ็ดนั่งทางซ้าย ถัดไปเป็นหกกรมเสนาบดี และขุนนางบุ๋นบู๊…

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงกวาดพระเนตรมองไปรอบ ๆ และถามอย่างสงสัย “ฉินเทียนหู่ขุนนางรัก ทำไมไม่เห็นเจ้าหนูฉินเฟิงเลยเล่า?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน