บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 264

บทที่ 264 สำรวจค่ายเทียนจี

ฉินเฟิงไม่สบอารมณ์

ก่อนหน้านี้ตกลงแล้วว่าทหารองครักษ์สามร้อยนายจะเป็นคนที่ฉินเฟิงคัดเลือกเอง

สุดท้ายกลับคำกันง่าย ๆ เลยหรือ!

นี่มันจะอย่างไร นอกจากฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงเห็นว่ากำลังรบของทหารองครักษ์เลิศล้ำ แล้วอิจฉาอย่างยิ่ง จึงได้ยื่นมือเข้ามาแทรก

การที่ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงแย่งจำนวนรายนามอุดตำแหน่งว่างขององรักษ์ค่ายเทียนจีไป นั่นหมายความว่า ภายหน้าฉินเฟิงย่อมไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจในการเสริมเติมกำลังทหารในค่ายเทียนจีอีกแล้ว

ผู้ใดจะรู้ว่าถึงเมื่อนั้นจักมีผู้มาด้วยเส้นสายเท่าใด

ทว่าเรื่องเหล่านั้นล้วนไม่สำคัญ!

กลัวก็แต่ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงจะยัดสายสอดแนมเข้ามาค่ายเทียนจีเป็นกอง คอยจับตาดูทุกการเคลื่อนไหวในที่นี้นั่นแหละ

แทบจะทันทีที่ฉินเฟิงคิดมาถึงตรงนี้ ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงก็ส่งสายตา

คนชุดดำด้านหลังทหารองครักษ์หลวงพลันหิ้วปีกเด็กหนุ่มผู้หนึ่งเข้ามา

เด็กหนุ่มผู้นี้ดูเพิ่งอายุยี่สิบต้น ๆ เท่านั้น รูปโฉมธรรมดาดาษดื่น เป็นประเภทที่ถ้าหลงหายไปคงหาไม่เจอแน่

สิ่งสำคัญที่สุดคือหมอนี่หน้าตาเหลาะแหละ เมื่อเห็นฉินเฟิงก็เอาแต่โค้งตัวก้มศีรษะ

ฉินเฟิงเห็นคนผู้นี้แวบแรกก็รู้สึกไม่ชอบใจแล้ว!

เหตุผลนั้นมิใช่อย่างอื่น ผู้ใดที่เหลาะแหละทันทีที่พบหน้า แค่ก ๆ ที่แทบจะเหมือนเขา ล้วนเป็นการเสแสร้ง ยิ่งเบื้องหน้าปอดแหก เบื้องลึกก็ยิ่งอำมหิต!

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงคลี่ยิ้มลุ่มลึก พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวังดี “คนผู้นี้มีนามว่าสวี่ฉาง เป็นหนึ่งในทหารองครักษ์ลับของเจิ้น”

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงมิได้ปิดบัง เปิดเผยสถานะของสวี่ฉางตามตรงว่าเป็นหนึ่งในทหารองครักษ์ลับจำนวนนับไม่ถ้วนของเขา

“สวี่ฉางมาเป็นทหารองครักษ์ลับตั้งแต่สิบสามขวบปี ทำหน้าที่อย่างขยันขันแข็งมาสิบกว่าปีแล้ว แม้ไม่เคยสร้างคุณูปการยิ่งใหญ่ ทว่ามีเขาอยู่ ก็มิเคยมีเรื่องไม่คาดคิดใดเกิดขึ้นรอบกายเจิ้น ถึงไม่มีความดีความชอบก็ต้องเห็นแก่ความมุมานะ วันนี้ เจิ้นยกเขาให้เจ้าเพื่อเติมตำแหน่งว่าง”

พูดจบ ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงก็ส่งสายตาไม่ยอมให้คัดค้าน

ฉินเฟิงแทบหลุดหัวเราะด้วยความโมโห

กลัวสิ่งใดได้สิ่งนั้น!

ก่อนหน้านี้เพิ่งกังวลว่าฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงอาจจะยัดสายสอดแนมเข้ามาในค่ายเทียนจี พริบตาเดียวก็เป็นจริงตามคาด

แต่เมื่อลองใคร่ครวญแล้ว นี่ก็มิใช่เรื่องแย่นัก

ถึงอย่างไรกำลังรบของทหารองครักษ์ค่ายเทียนจีนั้นก็แข็งแกร่งเกินไป ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงย่อมต้องระแวง แทนที่จะปล่อยให้เขาคาดเดาไปต่าง ๆ นานาเรื่อยเปื่อย จนเกิดเป็นความตะขิดตะขวงใจ มิสู้ให้ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงส่งสายสอดแนมเข้ามาในค่ายเทียนจีเป็นหูเป็นตาก็ดีเหมือน ฉินเฟิงจะได้ไม่ต้องใช้ฝีปากมากนัก

เมื่อคิดตกแล้ว ฉินเฟิงก็ตอบรับด้วยความยินดี “ขอบพระทัยในพระกรุณาของฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”

ทันใด สวี่ฉางวิ่งมาอยู่เบื้องหน้าฉินเฟิง แล้วประสานมือคำนับ “ผู้น้อยสวี่ฉางคารวะนายน้อยฉิน ได้ยินความปรีชาสามารถของนายน้อยมานาน วันนี้ได้พบตัวจริง องอาจสมอย่างที่ร่ำลือกันโดยแท้”

องอาจกับลุงแกสิ!

ฉินเฟิงลอบเบ้ปาก หมอนี่คือผู้ที่เกิดมาเพื่อเป็นสายสอดแนมอย่างแท้จริง ท่าทางวางตัวต่ำต้อยนั่นไม่แพ้ฉินเสี่ยวฝูสักนิด

เฮ้อ!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน