บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 272

บทที่ 272 เปิดฉาก

วังต้องห้าม ณ ห้องทรงพระอักษร

หลี่จ้านเข้ามาอย่างรีบร้อน “ฝ่าบาท แย่แล้วพ่ะย่ะค่ะ จู่ ๆ เป่ยตี๋ก็กรีธาทัพ ส่งทหารม้าเจ็ดพันนายตรงไปยังเมืองเป่ยซี!”

ยามได้ยินว่า ‘เป่ยตี๋กรีธาทัพ’ ฮ่องเต้ต้าเหลียงพลันชะงัก เมื่อรู้ว่าเป้าหมายคือเมืองเป่ยซี มือที่ค้างเติ่งก็วางลงไป เขาเขียนตอบฎีกาต่อด้วยท่าทีเรียบเฉย “มิต้องแตกตื่น เมืองเป่ยซีมีผู้บัญชาการทหารม้าอยู่ทิศใต้

ผู้บัญชาการทหารรถม้าศึกอยู่ทิศตะวันออก ทหารชายแดนอยู่ทิศตะวันตก อย่าว่าแต่ทหารม้าเจ็ดพันนายเลย ต่อให้มีเจ็ดหมื่นนายก็ไม่อาจก่อกรรมทำเข็ญอันได้”

ผ่านไปครู่หนึ่ง ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงก็ถามคล้ายกับว่าไม่ได้ใส่ใจ “ผู้มารายงานข่าวการรบอยู่นอกวังคือฉินเฟิงใช่หรือไม่?”

หลี่จ้านรีบส่ายหัว “เป็นผู้บังคับกองพันหนิงพ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้ต้าเหลียงตอบ ‘อ้อ’ เสียงเบา “ไม่ว่าผู้บังคับกองพันรายงานเรื่องใด เจิ้นอนุญาตทั้งหมด มิต้องเข้ามาพบเจิ้น”

จนกระทั่งหลี่จ้านเดินไปไกลแล้ว ฮ่องเต้ต้าเหลียงถึงวางพู่กันลง หยิบแผนที่ข้างกายขึ้นมาพลิกดูไม่กี่หนก็โยนกลับไปตามเดิมและแค่นเสียง “เป่ยซีอ่อนกำลังรึ? ที่นั่นมีจุดยุทธการยิ่งใหญ่ปานนั้น หากเป็นเช่นนั้นจริง ต้าเหลียงเราจะไม่โง่เง่าไปหน่อยหรือ? ฝ่ายกองทหารชายแดน ฝ่ายทหารม้า ฝ่ายทหารรถม้าศึกล้อมกันอยู่เป็นอวย เจิ้นกลัวแต่เป่ยตี๋จะไม่กล้ามาเสียมากกว่า!”

ขณะพึมพำเช่นนั้น ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงก็ดึงจดหมายสองฉบับออกจากกองฎีกาที่กองพะเนินอยู่ แล้วโยนไปยังฉากกั้นด้านหลัง

เฮยเว่ยรีบเก็บจดหมายขึ้นมาแล้วกล่าวเสียงเบา “ฝ่าบาททรงมีพระดำริเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ”

สีหน้าฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงไม่แสดงอารมณ์ “จดหมายสองฉบับนี้ หนึ่งมีใจความลงโทษ หนึ่งมีใจความตกรางวัล เจ้านำไปส่งที่กรมขุนนางทั้งคู่ หากเมืองเป่ยซีเสียท่าให้ลงโทษ หากรักษาไว้ได้ให้ตกรางวัล!”

เฮยเว่ยมิได้รีบร้อนออกไป เขากราบทูลอีกครั้ง “ท่านหนานอำเภอฝูอวิ้นมาเยือนเมืองหลวงได้สองวันแล้วพ่ะย่ะค่ะ เขาพำนักอยู่ในจุดพักม้า คล้ายว่ามาเพื่อฉินเฟิง”

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงแค่นเสียงเย็น “มิต้องสนใจ!”

ขณะเดียวกัน ยามนี้หลิ่วหงเหยียนก็มาถึงค่ายเทียนจี นางรีบเก็บตั๋วเงินทั้งหมดที่ใช้ลงหีบ

หนิงหู่เองก็กลับมายังค่ายเทียนจีแล้ว เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง พูดตรงเข้าประเด็น “อนุญาตทั้งหมด!”

ฉินเฟิงไม่เหลือความลังเลอีก ออกคำสั่งให้สวีโม่นำทัพพลทหารกองใหม่ไปยังเมืองเป่ยซีทันที

นับตั้งแต่กองทหารใหม่ก่อตั้งขึ้นจนบัดนี้มีกำลังพลหนึ่งพันห้าร้อยนายแล้ว การเดินเท้าไปยังเมืองเป่ยซีนับว่าไม่อยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง จำต้องเดินทางโดยการขี่ม้าเท่านั้น ทว่าม้าศึกหนึ่งพันห้าร้อยตัวใช่จะหาแลกได้ตามจุดพักม้าในอำเภอต่าง ๆ

หากหวังพึ่งกำลังเท้าของม้าเพียงตัวเดียว อย่างไรก็เร็วไม่ได้เท่าใดนัก

เพราะอย่างนั้น ฉินเฟิงจึงสั่งให้สวีโม่ไปให้ถึงเมืองเป่ยซีภายในสิบห้าวัน

ก่อนไปฉินเฟิงดึงสวีโม่ไว้และเอ่ยด้วยสายตาจริงจังเหลือคณา “พี่สวี! ศึกในเมืองเป่ยซีมิได้ต่างจากการเปิดฉากสงครามระหว่างแคว้น แม้นยังห่างจากวันที่ทั้งสองฝ่ายประจันหน้ากันตรง ๆ กระนั้นนับตั้งแต่วันนี้ ศึกหยั่งเชิง ศึกผลาญกำลังของทั้งสองฝ่ายจักอุบัติไม่หยุด ข้ากับหนิงหู่เคยประมือกับแม่ทัพเป่ยตี๋ แม้นแม่ทัพเป่ยตี๋มิใช่คนดีเด่อันใด แต่ต่อให้กองทหารใหม่เราสวมชุดเกราะที่ปิดแม้กระทั่งฟันก็ต้องจำไว้ว่าอย่าประมาท อย่าได้ประเมินศัตรูต่ำเกินไปเด็ดขาด!”

“เมืองเป่ยซีเป็นเหมือนหนังสือคำมั่นที่พวกเราถวายแด่ฝ่าบาท หากเมืองเป่ยซีอยู่ พวกเราจักมีเกียรติกันถ้วนหน้า แต่หากเมืองเป่ยซีไม่อยู่ พวกเราก็จักบรรลัยกันถ้วนหน้าเช่นกัน เรื่องนี้มิได้เกี่ยวพันแค่เพียงตระกูลฉิน หากแต่เกี่ยวพันถึงอนาคตฝ่ายบู๊ของทุกคน”

“ข้อสุดท้ายคือ เจ้าต้องกลับมาโดยร่างกายครบสามสิบสอง!”

นับตั้งแต่หนิงหู่ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บังคับกองพัน สวีโม่ก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ ถูมือเตรียมการรับศึกเรื่อยมา

บัดนี้โอกาสมาถึงแล้ว เขาย่อมตื้นเต้นเหลือกำลัง ทว่าเมื่อได้ยินวาจาก่อนจากเช่นนี้ของฉินเฟิง เขาก็ยังซาบซึ้งเหลือแสน พยักหน้าหนักแน่น “พี่ฉินวางใจได้ ข้าย่อมต้องพาพี่น้องของเรากลับมาอย่างปลอดภัย!”

ฉินเฟิงพรูลมหายใจออกมาเบา ๆ เอื้อมมือไปตีก้นม้า บัดนี้สวีโม่ขี่ม้าศึกนำทัพกองทหารใหม่มุ่งหน้าไปยังเมืองเป่ยซี

เนื่องจากทหารมิอาจเคลื่อนทัพเข้าเมืองได้โดยพลการและไม่อาจรบกวนราษฎรได้

การเคลื่อนทัพทหารด่วนในสิบห้าวันจึงถือเป็นบททดสอบใหญ่หลวงสำหรับกองทหารใหม่

ฉินเฟิงให้เงินสวีโม่ไปถึงหนึ่งหมื่นตำลึงเงินสำหรับการใช้จ่ายระหว่างทาง

เงินที่เหลือ ฉินเฟิงให้อำนาจหลิ่วหงเหยียนจัดการได้เต็มที่ กว้านซื้อเสบียงจากสามสิบหกอำเภอรอบเมืองหลวง แล้วมุ่งหน้าไปทางทิศใต้ของเมืองเป่ยซีเพื่อหาสถานนีกลางของอำเภอ

เช่นนี้แล้ว เสบียงที่ซื้อมาจักขนย้ายไปยังสถานีกลางแนวหน้าได้โดยตรงและสามารถส่งไปยังเมืองเป่ยซีได้อย่างทันท่วงที

ถึงอย่างไรหากเปิดศึกกันแล้วการค้าในท้องที่ก็ต้องหยุดชะงักทั้งหมด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน