บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 356

บทที่ 356 ภัยพิบัติดุจโรคร้าย

ฉินเฟิงมองชายคนนั้นขึ้น ๆ ลง ๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ และหลังจากนายน้อยฉินเหลือบมองไม่กี่ครั้ง ชายคนนั้นก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขายกมือประสานพร้อมค้อมกายต่ำ คารวะอย่างเต็มที่

“นายน้อยฉินหลักแหลม นายท่านของข้ามีมโนธรรม ระมัดระวังมาตลอดชีวิต ไม่มีความตั้งใจที่จะเป็นศัตรูกับนายน้อยฉินเลย เพียงแต่ตระกูลหลินบ้าอำนาจมากเกินไปจึงกักเจ้าหน้าที่ทางการในอำเภอชางผิงทั้งหมดไว้ในศาลาว่าการ แม้ว่าพวกเขาอยากจะมาต้อนรับการมาเยือนของนายน้อยฉิน แต่ก็ยากที่จะขยับตัวได้”

“คราวนี้ตระกูลหลินมาที่อำเภอชางผิง พาผู้ติดตามสามถึงสี่ร้อยคนมาด้วย ล้วนดักซุ่มอยู่ในเมืองเพื่อรอโอกาส ความทุกข์ทรมานในยามนี้ของอำเภอชางผิงล้วนเป็นเพราะตระกูลหลิน”

เมื่อเห็นว่าชายผู้นี้กำลังพรั่งพรูคำบอกเล่าในใจออกจากปาก ราวกับเม็ดถั่วที่ถูกเทออกจากกระบอกไม้ไผ่

ฉินเฟิงก็รักษาน้ำใจ ตบไหล่ชายคนนั้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เจ้าอธิบายให้ชัดเจนเถิด เหตุใดตระกูลหลินจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้อำเภอชางผิงต้องทนทุกข์ทรมานในยามนี้ ตระกูลหลินประจำการอยู่ในดินแดนเจริญรุ่งเรืองอย่างเจียงหนาน ทั้งยังมีไท่เป่าหลินกับกุ้ยเฟยประสานงานกิจการในเมืองหลวง ไยต้องยื่นมือมายังอำเภอชางผิงเล็ก ๆ แห่งนี้เล่า”

หัวใจของชายคนนั้นเต้นรัว

ฉินเฟิงที่อยู่เบื้องหน้าเขาเหมือนเพิ่งอายุยี่สิบปี ทว่ามีรัศมีความกดดันอย่างอธิบายไม่ได้แผ่ออกมาทั่วร่าง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาคู่นั้น ครั้งมองแวบแรกอาจดูเหลาะแหละเลื่อนลอย เหมือนกับพวกนายน้อยเจ้าสำราญทั่วไป

แต่หลังจากมองสบกันครู่หนึ่งก็ทำให้รู้สึกหนาวสั่นไปตามแนวกระดูกสันหลัง ราวกับว่าความลับทั้งหมดในใจไม่อาจเล็ดรอดสายตาของคนผู้นี้ไปได้เลย!

ไม่แปลกที่บุคคลนี้จะสามารถเคลื่อนไหวในราชสำนักเมืองหลวงและแนวหน้าที่รบกับเป่ยตี๋ได้ด้วยตนเอง…

การตัดสินใจของนายอำเภอและรองนายอำเภอนั้นปราดเปรื่องโดยแท้

ไม่ว่าจะยั่วยุใครก็ไม่อาจยั่วยุบุคคลเช่นนี้ได้ มิเช่นนั้นย่อมไม่รู้ว่าตนต้องตายตกอย่างไร

ชายคนนั้นไม่กล้าลังเล รีบอธิบายอย่างรวดเร็ว “อย่าว่าแต่ภัยพิบัติที่มนุษย์สร้างขึ้นเลย ภัยพิบัติทางธรรมชาติเพียงอย่างเดียวก็เหมือนกับโรคระบาด หากไม่ได้รับการแก้ไขทันท่วงที พวกมันจะแพร่กระจายจากหนึ่งเป็นสองและสาม จนในที่สุด กลายเป็นสถานการณ์ที่ไม่อาจยุติได้”

“พูดไปแล้ว อำเภอชางผิงของข้าก็เป็นผู้ประสบเคราะห์”

“ต้นตอของภัยพิบัติทางธรรมชาตินี้เกิดขึ้นเมื่อห้าปีที่แล้ว”

ตามคำกล่าวของชายคนนั้น

แม้ว่าอำเภอชางผิงจะไม่ร่ำรวย แต่ก็ยังถือว่าเป็นสถานที่สงบสุขน่าอยู่ แม้ว่าภัยแล้งจะเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว แต่ก็หาได้ร้ายแรงไม่ ยุ้งฉางของอำเภอเพียงแห่งเดียวก็เพียงพอจะบรรเทาทุกข์ให้กับผู้ประสบภัยในท้องถิ่นได้

แต่ปัญหาอยู่ที่เจียงหนาน!

เมื่อเทียบกับความแห้งแล้งปานกลางถึงเล็กน้อยในอำเภอชางผิง น้ำท่วมในเจียงหนานน่าหวาดกลัวเป็นที่สุด! ถ้าไม่เกิดก็ดีไป แต่ถ้าเกิดขึ้นแล้วก็ราวกับวันสิ้นโลก

อุทกภัยครั้งใหญ่เมื่อห้าปีก่อนทำให้ผู้คนหลายแสนคนต้องพลัดที่นาคาที่อยู่

เนื่องจากการชลประทานที่ไม่ดีในพื้นที่เจียงหนาน ประกอบกับศาลาว่าการบางแห่งต้องส่งผลกำไรอย่างต่อเนื่องให้กับตระกูลหลิน ทำให้คลังว่างเปล่า ไม่มีทางที่จะซ่อมแซมการชลประทานได้ การบรรเทาทุกข์ผู้ประสบภัยต้องใช้เงิน ศาลาว่าการจึงจำเป็นจะต้องกดราคาให้ต่ำเพื่อซื้อธัญพืชบรรเทาทุกข์ ทว่าเมื่อเป็นเช่นนี้ก็จะส่งผลกระทบต่อราคาธัญพืชและเป็นผลเสียต่อผลประโยชน์ของตระกูลหลิน

ในทางตรงกันข้าม ภายใต้อิทธิพลของตระกูลหลินราคาธัญพืชยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้คลังติดขัด ศาลาว่าการท้องถิ่นไม่มีกำลังพอจะสามารถซื้อธัญพืชได้ ช่างเป็นวงจรที่เลวร้าย

ภัยพิบัติครั้งนี้รุนแรงเป็นพิเศษในพื้นที่ทางเจียงเป่ย

น้ำท่วมเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ผ่านไปอย่างเชื่องช้า ทุ่งนาในหมู่บ้านไม่น้อยจมอยู่ใต้ผืนน้ำเป็นเวลาหนึ่งถึงสองเดือน เมื่อน้ำลดลงก็เป็นการยากที่จะทำความสะอาด ระบายตะกอนและเศษซากสิ่งต่าง ๆ ผู้ประสบภัยของภัยพิบัติของแถบเหนือของเจียงหนานไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องระเหเร่รอน อพยพไปยังทางเหนือที่สูงขึ้น อำเภอชางผิงซึ่งเป็นอำเภอทางใต้สุดของแคว้นย่อมเป็นจุดหมายแรก

ผู้ประสบภัยไม่มีเจตนาร้ายใด ๆ พวกเขาเพียงต้องการปักหลักในอำเภอชางผิงเท่านั้น

แต่ความสามารถในการรองรับของอำเภอชางผิงหาได้มากมาย ฝ่ายตนเองยังคงต้องต้านทานความเสี่ยงของภัยแล้งที่เกิดขึ้นอยู่เป็นครั้งคราว เมื่อผู้ประสบภัยหลั่งไหลเข้ามา ประกอบกับภัยแล้งเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้เกิดเป็นภัยพิบัติครั้งใหญ่ที่ส่งผลกระทบต่อทั้งอำเภอ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน