บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 431

บทที่ 431 คนชั่วต้องโดนลงโทษจากคนชั่ว!

ในแถบเจียงหนาน การเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงจะเร็วกว่าทางเหนือครึ่งเดือน

ในฐานะที่เป็นพื้นที่ผลิตธัญพืชสำคัญที่สุดในต้าเหลียง เวลานี้แถบพื้นที่เจียงหนานจึงเจริญรุ่งเรือง ชาวบ้านทุกคนล้วนทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับทุ่งนา รอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้าของพวกเขา

ท้ายที่สุดแล้ว สำหรับคนในท้องถิ่น ไม่ว่าราคาขายธัญพืชจะอยู่ที่เท่าใด อย่างน้อยราคาธัญพืชที่พ่อค้าธัญพืชในท้องถิ่นรับซื้อก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

ยามนี้เมืองถังชี ตระกูลหลินใช้กำลังเกือบทั้งหมด เริ่มดำเนินการกว้านซื้อธัญพืชจำนวนมาก

พ่อบ้านชราของตระกูลหลินออกเดินทางพร้อมกับกลุ่มรับซื้อธัญพืชด้วยตนเอง เมื่อผ่านร้านค้าตระกูลฉินก็พบว่าประตูร้านปิดแน่น ไม่ได้เป็นที่นิยมเช่นในวันวานอีกต่อไป

พ่อบ้านชราอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย “ฮึ ดูเหมือนว่าข้าจะกังวลมากเกินไป”

“ตอนนี้ตระกูลฉินได้ย้ายไปอำเภอเป่ยซีแล้ว ร้านค้าทั้งหมดในถังชีถูกปิดลง เกรงว่าพวกเขาจะไม่สามารถเข้ามาแทรกแซงเรื่องในเจียงหนานได้อีกต่อไป หากไม่มีการสนับสนุนจากร้านค้าในถังชี ครั้นร้านค้าธัญพืชตระกูลฉินต้องการขยายไปทางใต้ก็จะยากยิ่งกว่าปีนขึ้นสวรรค์ แม้ว่าจะมาจริง ๆ ก็พลาดเวลาที่ดีที่สุดในการซื้อธัญพืชไปแล้ว”

พ่อบ้านชราอารมณ์ดี ตระกูลหลินเป็นเจ้าของที่ดินมากกว่าหนึ่งแสนหมู่ แค่เก็บค่าเช่ารายปีก็เพียงพอที่จะทำให้ตระกูลหลินเป็นพ่อค้าธัญพืชรายใหญ่ที่สุดในเจียงหนาน นอกจากนี้ ทุกปีกองคาราวานของตระกูลหลินจะต้องออกไปซื้อธัญพืชให้ได้มากที่สุด อาจกล่าวได้ว่าธัญพืชแถบใต้ทั้งหมดของต้าเหลียงอยู่ในกำมือของตระกูลหลินอย่างมั่นคง

หากตระกูลหลินพอใจจะจัดหาเสบียงเข้าคลัง หากตระกูลหลินไม่พอใจ ต่อให้เป็นเง็กเซียนฮ่องเต้ก็หิวโซต่อไปเถิด

ตราบใดตระกูลหลินยังเป็นตระกูลร่ำรวยทางเจียงหนาน ตำแหน่งของไท่เป่าหลินและกุ้ยเฟยจะมั่นคงอย่างยิ่ง!

ในตอนที่พ่อบ้านชรากำลังภูมิใจ กลับเห็นบ่าวรับใช้คนหนึ่งวิ่งปรี่เข้ามาอย่างรวดเร็ว

“พ่อบ้าน แย่แล้วขอรับ กองทหารม้ากำลังเข้ามาถังชีด้วยท่าทีแข็งกร้าว”

พ่อบ้านชราตะคอกเบา ๆ “ตื่นตระหนกอันใด? หรือกองกำลังเจียงหนานกำลังฝึกซ้อมทางทหารอยู่?”

“แต่ต่อให้เป็นกองกำลังเจียงหนานก็ยังต้องดูสีหน้าระกูลหลินของเรา ไม่จำเป็นต้องสนใจ”

บ่าวรับใช้เช็ดเหงื่อบนหน้าผากแล้วตะโกน “ไม่ใช่ทหารทั่วไปขอรับ บ่าวมองดูเสื้อผ้าของพวกเขาแล้ว พบว่าล้วนเป็นทหารจากทางเหนือขอรับ”

“อะไรนะ?! ทหารม้าจากทางเหนือ?!” หัวใจของพ่อบ้านชราเต้นผิดจังหวะ

ก่อนหน้านี้ฉินเฟิงส่งหนิงหู่มาตั้งกระโจมพักแรมที่นอกเมืองถังชี อาศัยข้ออ้างว่าเพื่อ ‘ปันส่วนเสบียงทหาร’ จนขโมยอาหารไปไม่น้อย! แม้แต่อำเภอชางผิงก็ยังได้ประโยชน์จากมันมาก เมื่อเห็นร้านค้าตระกูลฉินปิดตัวลง กอปรกับหนิงหู่นำกองทหารออกไป พ่อบ้านชราคิดว่าในที่สุดเขาก็จะได้อยู่อย่างสงบสุขสักสองสามวัน แต่การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของกองทหารทางเหนือเป็นการปลุกให้พ่อบ้านชราตื่นขึ้นจากฝัน

“เร็ว! รีบกลับเร็วเข้า ยกเลิกแผนการซื้อธัญพืชวันนี้”

“นอกจากนั้น จงเร่งไปแจ้งผู้บัญชาการทหารสูงสุดให้ส่งกองกำลังไปควบคุมกองทหารทางเหนือ อย่าให้กองทหารเหล่านั้นเข้าไปในเมือง!”

ขณะที่พ่อบ้านชรากำลังออกคำสั่งก็มีเสียงกึกก้องดังมา

“ตาเฒ่าคนนี้ ถังชีอยู่ภายใต้การปกครองของฮ่องเต้ ใช่เรื่องที่เจ้าจะตัดสินใจได้เสียที่ไหน? ข้าอยากเข้าก็เข้า อยากจะไปก็ไป!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน