บทที่ 439 การเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงและการสอบขุนนาง
พระราชวังต้องห้าม ณ ท้องพระโรงว่าราชการ
หลี่ซวี่เสนาบดีกรมคลังกำลังรายงานต่อฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงเกี่ยวกับการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วง การเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงนั้นเป็นสิ่งสำคัญของแคว้นต้าเหลียง ไม่สามารถละเลยได้แม้แต่น้อย
“กราบทูลฝ่าบาท เมล็ดพืชในเจียงหนานเติบโตรวดเร็ว ตามรายงานของเจ้าเมืองเจียงหนานพบว่าการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงในยี่สิบเจ็ดอำเภอเจียงหนานได้เสร็จสิ้นแล้วแปดส่วน หากยังคงดำเนินต่อไป การเก็บเกี่ยวทั้งหมดจะเสร็จสิ้นในอีกเจ็ดหรือแปดวัน ตั้งแต่กลางเดือนหน้าเป็นต้นไปจะสามารถเริ่มเก็บภาษีทุกอำเภอในเจียงหนานได้ ปีนี้เป็นปีที่เก็บเกี่ยวได้ครั้งใหญ่ ทุกคนได้รับข้าวสามต้านต่อหนึ่งหมู่ ตามประเพณีของปีก่อน ๆ ภาษีหนึ่งรายการคือหนึ่งในสิบ คาดว่าภาษีในเจียงหนานเพียงอย่างเดียวจะสูงถึงหนึ่งล้านต้านพ่ะย่ะค่ะ”
“เมื่อการเก็บเกี่ยวทางเจียงหนานสิ้นสุดลง การเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงของพื้นที่ต่าง ๆ ก็จะเริ่มขึ้นเช่นเดียวกันพ่ะย่ะค่ะ”
ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงขมวดคิ้วให้ทั้งปัญหาภายในและภายนอกในต้าเหลียง ตอนนี้เมื่อรับรู้ว่าเจียงหนานเก็บเกี่ยวได้ครั้งใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบถอนพระทัยยาวเหยียด
อย่างไรก็ตาม ปีที่ดีของเจียงหนานไม่ได้หมายความว่าจะเป็นปีที่ดีในพื้นที่อื่น ๆ ด้วยว่าปริมาณอาหารแน่นอนที่สามารถเก็บเกี่ยวได้ในปีนี้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์เฉพาะพื้นที่
แต่อย่างไรนี่ก็ถือเป็นข่าวดี
ช่วงเวลาเดียวกัน ผู้บัญชาการสำนักไท่ฉางก็รายงานขึ้นว่า “หลังจากการเก็บเกี่ยวฤดูใบไม้ร่วงทางเจียงหนาน การสอบขุนนางจะจัดขึ้นทันที บัณฑิตที่ผ่านการทดสอบระดับท้องถิ่นจากทั่วพื้นที่จะมายังเมืองหลวงเพื่อเข้าร่วมการสอบ เราควรเตรียมการล่วงหน้า การสอบขุนนางเกี่ยวพันกับโชคชะตาของแคว้น เราไม่อาจหย่อนยานพ่ะย่ะค่ะ อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีคหบดีท้องถิ่นจำนวนมากสกัดกั้นบัณฑิตจวี่จื่อ*[1] ไว้ครึ่งทางและทำสัญญาว่าจะซื้อตำแหน่งขุนนางให้ในราคาสูง หลังจากบัณฑิตจวี่จื่อได้รับตำแหน่งแล้ว ก็ใช้ตำแหน่งรวบรวมความมั่งคั่งและขูดรีดทรัพย์สินของประชาชนพ่ะย่ะค่ะ”
“พฤติกรรมชั่วร้ายเช่นนี้สมควรได้รับการลงโทษอย่างรุนแรง ไม่อาจปล่อยปละละเลยได้เป็นอันขาดพ่ะย่ะค่ะ”
ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงได้ยินเรื่องนี้มานานแล้ว พูดแล้วนายอำเภอคนก่อนของอำเภอเป่ยซีเองก็ก่อเหตุชั่วร้ายเช่นนี้ หากไม่ใช่เพราะเจ้าสุนัขนั่นก่อความวุ่นวายในเป่ยซี ฉินเฟิงจะเรียกลมเรียกฝนในอำเภอเป่ยซีได้อย่างทุกวันนี้หรือ?
เรื่องนี้เป็นความเจ็บปวดในพระทัยฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียง พระองค์พลันออกคำสั่ง …ใครก็ตามที่กระทำความผิดร้ายแรงนี้ให้ลงโทษประหารสามชั่วโคตรในทันที
การเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงและการสอบขุนนางต่างก็มีความสำคัญมากนัก แต่เมื่อทั้งสองเรื่องนี้เริ่มต้นพร้อมกัน นั่นหมายความว่าสงครามทางตอนเหนือกำลังใกล้เข้ามาทุกที
ชั่วพริบตาเดียวทุกสายตาก็จับจ้องไปยังร่างของพ่อลูกตระกูลฉิน
ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ขุนนางรักฉิน การเตรียมพร้อมสำหรับสงครามทางตอนเหนือเป็นอย่างไรบ้าง?”
ฉินเทียนหู่รีบก้าวขึ้นมาข้างหน้าแล้วโค้งคำนับ “กราบทูลฝ่าบาท อำเภอเป่ยซีแข็งแกร่งมั่นคง หากกองทัพเป่ยตี๋กล้าบุกเข้ามา พวกเขาจะได้รู้ซึ้งถึงความห้าวหาญของบุรุษแห่งต้าเหลียงเราพ่ะย่ะค่ะ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าพระองค์ควรจะมีความสุขหรือหดหู่ดี
ยิ่งอำเภอเป่ยซีแข็งแกร่งเท่าไรก็สามารถปราบปรามเป่ยซีได้มากเท่านั้น แต่การยึดอำเภอเป่ยซีกลับคืนมาในภายภาคหน้าก็จะยากยิ่งขึ้นเช่นกัน ทว่าสถานการณ์ปัจจุบันค่อนข้างร้ายแรง ฮ่องเต้เหลียงทำได้เพียงพึ่งพาตระกูลฉินไปก่อนเท่านั้น
ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงเหลือบมองฉินเฟิงที่อยู่ด้านหลังฉินเทียนหู่ ในใจได้แต่สงสัยว่า…ไยวันนี้เจ้านี่ถึงเงียบนัก?
ขณะที่กำลังจะเอ่ยถามก็พลันเห็นทหารรักษาพระองค์ด้านนอกท้องพระโรงขอเข้าเฝ้า
“กราบทูลฝ่าบาท ทหารส่งสารทางเหนือได้ส่งรายงานเร่งด่วนที่สุดมาพ่ะย่ะค่ะ!”
ขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ในที่นั้นต่างสะดุ้งตกใจ เร่งด่วนที่สุดหรือ? หรือว่าสงครามได้เริ่มขึ้นแล้ว?
ดวงตาของฮ่องเต้ต้าเหลียงซึ่งเต็มไปด้วยความสุขเนื่องจากการเก็บเกี่ยวเป็นไปด้วยดีพลันเคร่งขรึม เขาเรียกทหารส่งสารเข้าเฝ้าทันที
ไม่นานทหารส่งสารก็เข้ามาพร้อมธงเล็ก ๆ ที่เขียนว่า ‘สถานการณ์ทหารเร่งด่วนทุกด่านจงหลีกทาง’ เขาเร่งสาวเท้าเข้ามายังท้องพระโรงและคุกเข่ารายงานเสียงดัง “กราบทูลฝ่าบาท เมื่อสามวันก่อน เป่ยตี๋เปิดการโจมตีครั้งใหญ่ที่อำเภอเป่ยซีพ่ะย่ะค่ะ! ทหารรักษาการณ์ของอำเภอเป่ยซีต่อสู้กลับอย่างแข็งขัน ทั้งสองฝ่ายต่างอยู่ในสภาวะเข้าตาจนพ่ะย่ะค่ะ”
หลังจากรับรู้เกี่ยวกับการสู้รบในแนวหน้า ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงพลันขมวดคิ้ว หันไปมองฉินเทียนหู่และถามเสียงเข้ม “เสนาบดีฉิน เจ้าไม่ได้บอกว่าอำเภอเป่ยซีแข็งแกร่งมั่นคงหรอกหรือ ในเมื่อเป็นเช่นนั้นกองทัพเป่ยตี๋ก็ควรจะถูกขับไล่ไปอย่างง่ายดาย จะตกอยู่ในสภาวะเข้าตาจนได้อย่างไร?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ