บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 472

บทที่ 472 อาการบาดเจ็บแย่ลง

หากฉินเฉิงซื่อไม่พูดเช่นนี้ก็ยังดี แต่หลังจากพูดแล้ว ฉินเฟิงก็น้อยเนื้อต่ำใจกว่าเดิม “ท่านแม่ ไยแม้แต่ท่านต้องอยู่ข้างพวกนางด้วย?”

ครั้นเห็นฉินเฉิงซื่อยิ้มและไม่เอ่ยคำ

ฉินเฟิงก็ทุ่มสุดตัว เขาเชิดหน้าขึ้นแล้วตะโกนว่า “ใครคิดว่าข้าสามารถรักษาแม่ทัพใหญ่กองทหารชายแดนได้ ยกมือขึ้น!”

ศาลาว่าการทั้งหมดเงียบฉี่ไม่มีแม้แต่เสียงนกกระจอก

แม้แต่เสี่ยวเซียงเซียงซึ่งได้รับการรักษาจากฉินเฟิงจนหายดีก็ยังหักหลังชายหนุ่ม

บรรยากาศในที่เกิดเหตุกระอักกระอ่วนอย่างถึงที่สุด แม้แต่คนที่ไม่เคยสนใจหน้าตาอย่างฉินเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง

ว่ากันว่าระหว่างสตรีมีเพียงความเกลียดชังที่ไม่ปิดบัง เมื่อต้องจัดการกับผู้ชาย แนวรบจึงรวมกันเป็นหนึ่งเดียวอย่างน่าประหลาดใจ ทันใดนั้นฉินเฟิงพลันรู้สึกว่าเขากำลังตกเป็นเป้าหมาย

ขายข้าวสาลีเพื่อซื้อหวด ไม่นึ่งซาลาเปาเพื่อชื่อเสียง!*[1]

ฉินเฟิงใช้คำที่รุนแรงทันที “วันรุ่งขึ้นผลลัพธ์จะบอกเองว่าข้าสำเร็จหรือล้มเหลว เมื่อถึงเวลา ข้าจะไม่ยอมรับคำขอโทษ พวกเจ้าทุกคนต้องมาบีบนวดให้ข้า!”

กล่าวจบ ฉินเฟิงก็หันหลัง ผลุนผลันเดินจากไป สาว ๆ มองหน้ากันแล้วหลุดหัวเราะลั่น ทั่วทั้งศาลาว่าการมีชีวิตชีวาเป็นอย่างยิ่ง

มิใช่เพราะฉินเฟิงโตเป็นผู้ใหญ่ถึงเพียงนี้แล้วยังคงทำตัวเป็นเด็ก แต่เป็นเพราะทุกครั้งที่ชายหนุ่มพูดคำที่รุนแรงแปลว่าเจ้าตัวมั่นใจมาก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของแม่ทัพใหญ่แห่งกองทหารชายแดนอีก

แต่ในเวลานี้ ในโรงพยาบาลเป่ยซีมีสถานการณ์ที่แตกต่างออกไป

ซุนเฮ่อและบรรดาท่านหมอรวมตัวกัน ทุกคนมีทีท่าไม่พอใจ สิ่งที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาลวันนี้นับว่าเป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งสำหรับหมอทุกคน

หมอเฉินมีใบหน้าหงุดหงิด เขาเอ่ยด้วยความแค้นเคือง รู้สึกไม่เป็นธรรม “หมอกำมะลอทำร้ายผู้คน! ข้าฝึกฝนการแพทย์มาหลายสิบปี ยามต้องเผชิญกับบาดแผลจากลูกธนูที่ยุ่งยากที่สุดก็ยังหมดหนทางเกินกว่าจะทำอะไรได้ ไอ้เจ้าหนูฉินเฟิงนั่นอ้างว่าเขาสามารถรักษาบาดแผลธนูได้ ช่างเป็นเรื่องน่าขันที่สุดเท่าที่ข้าเคยได้ยินมาทีเดียว!”

“ในความคิดของข้า อำเภอเป่ยซีแห่งนี้ วัดเล็กไอมารแรงกล้า สระน้ำตื้นเต่าอยู่มากโดยแท้ แม้แต่ฉินเฟิงซึ่งเป็นขื่อคานก็ยังบิดเบี้ยวเช่นนี้ เบื้องล่างจะดีกว่าได้อย่างไร?”

หมอรักษาโรคสองคนที่อยู่ด้านข้างต่างพยักหน้าหงึกหงัก

“คำพูดของพี่เฉินไม่ผิดเลย วันนี้ฉินเฟิงหยาบคายต่อพวกเราในที่สาธารณะ เห็นได้ชัดว่าเขาคุ้นเคยกับการพบหมอที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวง เขาดูถูกพวกเราที่เป็นหมอบนภูเขา ต้องการหาเหตุผลที่จะไล่พวกเราออกไป”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ไยเรายังต้องรอดูสถานการณ์กันอีกเล่า? ในเมื่อสถานที่แห่งนี้ไม่ต้อนรับเรา เหตุใดพวกเราต้องทนกับความคับแค้นใจอยู่ที่นี่ด้วย”

“ใช่แล้ว! ข้าเพิ่งเดินทางมาอำเภอเป่ยซีเพื่อขอลี้ภัยที่นี่โดยเฉพาะ หลังจากได้ยินว่าอำเภอเป่ยซีรักราษฎร แม้จะไร้คุณงามความดีแต่ก็ทำงานอย่างขันแข็ง ผู้ใดจะคิดว่า ตัวเองดันไปขัดตาคนบางคนเข้าเสียได้!”

แม้แต่หมอรักษาโรคยังไม่พอใจถึงเพียงนี้ ลูกศิษย์เบื้องล่างย่อมโกรธมากเป็นธรรมดา พวกเขาล้วนกล่าวว่าจะออกจากอำเภอเป่ยซีพร้อมกับหมอรักษาโรคและเริ่มตั้งต้นใหม่ที่อื่น

ลูกศิษย์รุ่นเยาว์พูดด้วยความเหยียดหยาม “หากไร้หมอรักษาโรค เรามาดูกันเถิดว่าฉินเฟิงจะรักษาผู้ป่วยอย่างไร หึ ๆ อำเภอเป่ยซีได้ชื่อว่าทำลายไม่ได้มิใช่หรือ หากเมืองนี้มีผู้ป่วยและเสียชีวิตนับไม่ถ้วน ดูสิว่าฉินเฟิงยังจะอวดดีเช่นนี้ได้อีกหรือไม่?”

ท่านหมอและบรรดาลูกศิษย์ทุกคนโกรธจัด ทว่าซุนเฮ่อเป็นเพียงคนเดียวที่ยังคงนิ่งเงียบ

หมอเฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาถามอย่างสงสัย “หัวหน้าซุน เหตุใดท่านถึงไม่พูดอันใดเลยตั้งแต่ฉินเฟิงจากไป?”

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของทุกคน ซุนเฮ่อก็ถอนหายใจเบา ๆ และเอ่ยอย่างขมขื่น “ทักษะทางการแพทย์ที่ฉินเฟิงทำในวันนี้ข้าไม่เคยเห็นหรือได้ยินมาก่อน เขาใช้ท่อไม้ไผ่ขนาดเล็กเป็นพิเศษชะล้างเลือดและสิ่งสกปรกทั้งหมดออกจากบาดแผล ในอดีตไม่เคยทำเช่นนี้และไร้ซึ่งแบบอย่าง แต่ยาที่ฉินเฟิงมอบให้แม่ทัพใหญ่กองทหารชายแดนกิน ล้วนเป็นยาสำหรับล้างพิษและขจัดภาวะอุดตันของเลือด”

“นี่แสดงให้เห็นว่า ฉินเชียนฮู่เข้าใจตรรกะทางการแพทย์อยู่บ้าง”

หมอเฉินผู้มีสายตาคับแคบประหลาดใจอย่างมาก

เห็นได้ชัดว่าในวันนี้ซุนเฮ่อและฉินเฟิงทะเลาะกันรุนแรงอย่างยิ่งยวด แต่ไฉนซุนเฮ่อกลับพูดแทนฉินเฟิงในภายหลังเล่า?

ทุกคนหารู้ไม่ว่าซุนเฮ่อกำลังตกอยู่ในอารมณ์ซับซ้อน หากฉินเฟิงรักษาแม่ทัพใหญ่กองทหารชายแดนได้จริง ๆ ข้อกล่าวหาเรื่องหมอกำมะลอของซุนเฮ่อและคนอื่น ๆ ก็จะได้รับการยืนยัน

ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่ฉินเฟิงกล่าว จะกลายเป็นว่าทหารที่ได้รับบาดเจ็บจากลูกธนูและต้องถอนตัวออกจากแนวหน้าล้วนถูกซุนเฮ่อและหมอคนอื่น ๆ ทำให้เสียชีวิตทั้งหมด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน