บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 608

บทที่ 608 รอดตายปาฏิหาริย์

เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ก็ทำหน้ารังเกียจ

ข้าผู้เป็นถึงผู้บัญชาการศาลต้าหลี่จะต้องไปขอความช่วยเหลือจากเด็กน้อยอย่างเจ้าทำไม

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ฉินเฟิงก็ตกเป็นกบฏไปแล้ว แค่จะรอดชีวิตยังไม่แน่เลย ยังกล้าพูดจาโอหังอีก

เจ้าเด็กนี่ช่างไร้ยางอายจริง ๆ

ขณะนั้นเอง พ่อลูกตระกูลเซี่ยก็แทรกฝูงชนเข้ามา

เห็นฉินเฟิงกับผู้บัญชาการศาลต้าหลี่คุยกันอย่างสนิทสนม ทั้งสองสบตากัน ในใจไม่อยากเชื่อ

ฉินเฟิงมีคนหนุนหลังมากขนาดไหนกันแน่

เมื่อเห็นเซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์มา ฉินเฟิงไม่รีรอ เข้าไปกอดเซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ทันที

“อวิ๋นเอ๋อร์ เจ้าตกใจหรือไม่?”

เซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์เพิ่งหนีตายมา ทั้งเศร้าทั้งดีใจ อารมณ์ยุ่งเหยิงสุด ๆ

ตอนนี้ถูกฉินเฟิงกอดกะทันหัน ทั้งยังต่อหน้าผู้ใหญ่ตั้งหลายคน ใบหน้าของนางแดงก่ำทันที

นางชกหมัดใส่อกฉินเฟิงแรง ๆ พลางตะโกนด้วยความโมโห “เจ้านี่ ช่างไร้ยางอายจริง ๆ!”

ฉินเฟิงยักไหล่ไม่สนใจ “เจ้าเป็นว่าที่ภรรยาของข้า สามีกอดภรรยาเป็นเรื่องปกติธรรมดามิใช่หรือ?”

เมื่อได้ยินดังนั้น ใบหน้าของเซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ก็ยิ่งแดงก่ำ “เจ้า…เจ้าอย่าพูดเหลวไหลสิ”

“ข้อตกลงการแต่งงานของเราล้มเลิกไปแล้ว!”

ก่อนหน้านี้ฉินเฟิงเคยลังเลใจ เพราะไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่หลี่เซียวหลานกลับเมืองหลวง

แต่หลังจากเหตุการณ์วันนี้ ฉินเฟิงกลับคิดได้

ชีวิตมนุษย์สั้นนัก ควรต้องใช้เวลาให้คุ้มค่า กฎเกณฑ์ก็แค่เรื่องไร้สาระ กฎไม่ใช่สิ่งที่สร้างมาเพื่อเปลี่ยนแปลงหรอกหรือ

ในฐานะบุรุษ หากไม่สามารถปกป้องสตรีของตนเองได้ ก็เอาหัวโขกก้อนเต้าหู้ตายเสียเถอะ

ฉินเฟิงเชิดหน้าผายอก เอ่ยด้วยน้ำเสียงไร้ข้อกังขา “ใครบอกว่าข้อตกลงการแต่งงานไม่มีผลแล้ว”

“มีหลักฐานหรือ?”

ฉินเฟิงจ้องมองเซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ ท่าทีแน่วแน่อย่างยิ่ง “เซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ เจ้าฟังข้าให้ดี”

“เจ้าคือฮูหยินน้อยของตระกูลฉิน และจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง”

“วันนี้ข้าสามารถช่วยเจ้าให้พ้นความตายได้”

“วันพรุ่ง ข้าก็พร้อมจะเป็นศัตรูกับทั้งใต้หล้า เพื่อแต่งงานกับเจ้า”

เซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์มองฉินเฟิง สายตาเลิ่กลั่ก หัวใจที่บอบช้ำได้รับการเยียวยาในพริบตา

ความอบอุ่นที่ไม่อาจบรรยายได้ ไหลผ่านหัวใจอย่างต่อเนื่อง

เซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ซึ้งจนจมูกแสบ น้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

ความทุกข์ทรมานและบาดแผลที่ได้รับตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ เหมือนจะไม่เป็นอะไรแล้ว

ท้ายที่สุดแล้ว เซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์รู้จักฉินเฟิงดี รู้ว่าเขาพูดคำไหนคำนั้น ตราบใดที่เขาบอกว่าจะแต่งงานกับนาง ก็ไม่มีใครในโลกนี้หยุดเขาได้

แม้พันธสัญญาการแต่งงานที่ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงพระราชทานจะไม่มีผลแล้ว

แต่นั่นจะเป็นอุปสรรคอะไรเล่า คำมั่นสัญญาของฉินเฟิง ย่อมมีพลังยิ่งกว่าสัญญาใด ๆ

เมื่อเห็นเซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ร้องไห้ไม่หยุด ฉินเฟิงโอบไหล่นางเบา ๆ ยกมือซับน้ำตาให้ พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “อวิ๋นเอ๋อร์ เจ้ากับข้าผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย”

“รอให้ผ่านพ้นวิกฤตในวันนี้ไปได้ เจ้าก็จะเป็นฮูหยินน้อยของตระกูลฉิน ไม่มีผู้ใดเปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริงนี้ได้”

เซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ผงกศีรษะเหมือนลูกไก่จิกเม็ดข้าว พลางเปล่งเสียง ‘อืม’ รับคำเบาๆ

ขณะนี้ เซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว เพียงแค่อยากไว้วางใจฉินเฟิงอย่างสุดหัวใจ มอบทั้งกายและใจให้ชายที่อยู่ตรงหน้า

บรรดาผู้อาวุโสที่ยืนอยู่รอบ ๆ ต่างพากันบุ้ยปากโดยไม่ได้นัดหมาย

โดยเฉพาะฉินเทียนหู่ เซี่ยปี้ และผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ แทบจะพูดออกมาพร้อมกัน “ไร้ยางอาย!”

แม้ภาพหวานชื่นต่อหน้าสาธารณชนจะขัดต่อศีลธรรม

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน