บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 633

บทที่ 633 ไม่มีกุ้ยเฟยอีกแล้ว

การบูรณะหมิ่งเยว่ไจเป็นไปอย่างราบรื่น รวดเร็ว

แม้กำแพงไม่อาจขยับขยาย แต่แบบแผนห้องหับภายในปรับเปลี่ยนได้ดังใจ

ห้องบ่าวรับใช้ถูกเปลี่ยนเป็นห้องทหารที่ประจำการณ์อยู่ที่นี่

เรือนด้านหลัง นอกจากที่จำเป็น

ส่วนที่เหลือถูกเปลี่ยนเป็นคลังเสบียง

ทางด้านค่ายเทียนจีก็ก้าวหน้ารวดเร็วเช่นกัน

แม้จะถูกจำกัดด้วยอำนาจของฮ่องเต้ต้าเหลียง เกณฑ์ทหารของเมืองหลวงมาไม่ได้

แต่ก็สามารถรับสมัครจากยี่สิบหกอำเภอรอบเมืองหลวงได้

เหล่าทหารที่ผ่านการคัดเลือก ล้วนถูกพามาค่ายเทียนจีในเมืองหลวง แล้วฝึกฝนอย่างเข้มงวด

ขณะที่ฉินเฟิงกำลังดำเนินการอย่างต่อเนื่อง

องครักษ์เสื้อแพรก็นำข่าวร้ายมาแจ้ง

“นายน้อย ทูตเป่ยตี๋เดินทางมาถึงเขตแดนแคว้นต้าเหลียงแล้ว”

“หากเดินทางด้วยความเร็วเช่นนี้ อีกไม่นาน ก็จะถึงเมืองหลวง”

สิ่งใดจะมาถึง ก็ย่อมต้องมาถึง

การมาเยือนของคณะทูตเป่ยตี๋คราวนี้ หมายความว่า สงครามระหว่างแคว้นต้าเหลียงกับเป่ยตี๋จะยุติลงอย่างแท้จริงเสียที

สิ่งที่รอคอยทั้งสองแคว้นอยู่คือการฟื้นฟู

เมื่อปราศจากแรงกดดันจากเป่ยตี๋ ฮ่องเต้ต้าเหลียงก็สามารถปล่อยมือทางนั้น แล้วแก้ไขปัญหาความขัดแย้งภายในได้อย่างเต็มที่ รวมถึงจัดการเขาด้วย

แต่ฉินเฟิงก็เตรียมตัวไว้แล้ว ไม่ถือว่าตึงเครียดนัก

ฉินเฟินพยักหน้ารับรู้

องครักษ์เสื้อแพรรายงานต่อ “เรื่องร้านธัญพืชตระกูลฉิน เนื่องจากขาดการจัดการ ร้านธัญพืชตระกูลฉินเลยกำลังเผชิญกับภาวะวิกฤติ”

ได้ยินข่าวร้ายนี้ หัวใจของฉินเฟิงกระตุกวูบ

ร้านธัญพืชตระกูลฉินนับเป็นอาวุธสำคัญชิ้นหนึ่งที่ฉินเฟิงใช้คานอำนาจ กระทั่งโจมตีตระกูลหลินแห่งเจียงหนาน

เพียงแต่ช่วงที่ผ่านมาเกิดเรื่องมากมายนัก

แม้ฉินเฟิงจะมีสามหัวหกแขน ก็ไม่อาจแบ่งร่างไปดูแลร้านธัญพืชได้

ฉินเฟิงเองก็พอคากการณ์ไว้แล้วว่าอาจเกิดเหตุเช่นนี้

เพียงแต่ไม่คาดคิดว่า พอเกิดเรื่อง ก็ถึงขั้นสิ้นหวังแล้ว

ฉินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “นับตั้งแต่ตระกูลฉินขายอุตสาหกรรมน้ำตาล ร้านหนังสือ และธุรกิจหลักอื่น ๆ ไป”

“ร้านค้าธัญพืชก็ถือเป็นแหล่งรายได้หลัก รองจากการขายลูกกวาด”

“แม้ช่วงนี้ข้าจะละเลยการดูแลไปบ้าง แต่ไม่น่าจะถึงกับล้ม”

องครักษ์เสื้อแพรก้มศีรษะลงต่ำ ตอบกลับด้วยเสียงเคร่งขรึม

“วิกฤติร้านค้าธัญพืชตระกูลฉินที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ปัญหาของร้านค้าเอง”

“แต่เป็นเพราะถูกปิดกั้นและกดดันจากตระกูลจ้าว ที่ทำกิจการการค้าธัญพืชรายใหญ่ของทางเหนือขอรับ”

“ตระกูลจ้าวหรือ?”

ฉินเฟิงครุ่นคิด

ราวกับนึกขึ้นได้ ก่อนหน้านี้องครักษ์เสื้อแพรเหมือนจะเคยบอกเรื่องนี้แล้ว

ตระกูลจ้าวเป็นตระกูลใหญ่ที่สร้างฐานะมาจากการค้าข้าว

ด้วยการการสนับสนุน มีอำนาจมากขึ้น เลยอยากจะจัดการกับร้านค้าธัญพืชของตระกูลฉิน

ตอนนั้นฉินเฟิงไม่ได้ใส่ใจเท่าใดนัก

ตระกูลจ้าวมีเหล่าขุนนางเก่าฝ่ายราชวงศ์สนับสนุน นับว่าเป็นการได้รับแรงหนุนจากราชวงศ์หลี่ทางอ้อม

ส่วนจุดประสงค์ของร้านธัญพืชตระกูลฉิน เดิมทีก็เพื่อกดข่มตระกูลหลิน ให้ราคาข้าวที่พุ่งสูงกลับสู่ระดับปกติ

เป็นผลดีแก่แคว้นต้าเหลียง

ต่อให้ราชวงศ์หลี่จะเกลียดชังฉินเฟิง แต่ย่อมไม่บุ่มบ่ามทำเรื่องที่ต้องสูญเสียผลประโยชน์

ไม่คาดคิดเลยว่า พวกเขาจะลงมือ

เรื่องนี้เหนือความคาดหมายของนายน้อยฉินมาก

ขณะที่ฉินเฟิงกำลังจะไปตรวจสอบบัญชีร้านค้าธัญพืช องครักษ์เสื้อแพรอีกคนก็เข้ามา

“นายน้อย กุ้ยเฟยออกจากพระราชวังขอรับ”

ฉินเฟิงที่กำลังยืนอยู่ ทิ้งตัวนั่งลง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน