บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 705

บทที่ 705 ตกใจจนตกน้ำ

เดิมทีการทหารเป็นส่วนขยายทางการเมือง แต่ฉินเฟิงกลับทำตรงข้าม เขาเริ่มจากวางรากฐานที่ชายแดนเหนือจนมั่นคง แล้วอาศัยกองกำลังทหารทางชายแดนเหนือ สร้างอิทธิพลทางการเมืองในราชสำนักเมืองหลวง

จากนั้นควบคุมขุนนางจากภายในสู่ภายนอก

ใช้กลุ่มขุนนางกลืนกินกองทัพมังกรซ่อนพยัคฆ์และกองทหารรักษาการณ์ในกรมกลาโหม สองกองกำลังใหญ่ของวังหลวง

แม้เขาจะไม่มีตำแหน่งขุนนางใด ๆ เลย แม้แต่ตำแหน่งนายอำเภอ ขุนนางขั้นเก้าที่เคยมีก็ถูกปลดออก ให้หลินฉวีฉีรับตำแหน่งแทน ตอนนี้มีเพียงตำแหน่ง ‘จางเล่อป๋อ’ แต่กลับควบคุมอำนาจทางทหารและการเมืองได้

ฮ่องเต้แคว้นเหลียงทำได้แค่มองอำนาจของฉินเฟิงที่ค่อย ๆ เพิ่มพูน ไม่สามารถทำอะไรได้

แม้จะรับสั่งห้ามผู้ใดพูดถึงเรื่องนี้ แต่ข่าวที่ฉินเฟิงสังหารองครักษ์หลวงก็แพร่สะพัดไปทั่วพระราชวังต้องห้าม

“องค์ชายเจ็ด องค์ชาย เกิดเรื่องร้ายแรงแล้ว”

“เจ้าฉินเฟิงบ้าไปแล้ว!”

เสี่ยวจั๋วจื่อหน้าตาแตกตื่น วิ่งกระหืดกระหอบมาที่โรงดอกไม้ทิศตะวันตก พอหลี่ยงยังนั่งเฉย ตกปลาอยู่ริมสระ เขาก็ร้อนใจจนอกจะแตกแล้ว

“องค์ชาย ฉินเฟิงกำลังมาวังหลัง พระองค์ควรหลบหรือไม่”

หลี่ยงหัวเราะออกมา

“ที่นี่คือวังหลัง และข้าเป็นองค์ชาย ไยต้องหลบจ่างเล่อป๋อตัวน้อย ๆ ถ้าเรื่องนี้แพร่สะพัดไป ผู้คนคงได้หัวเราะเยาะแล้วกระมัง?”

“เจ้าบอกว่าฉินเฟิงเสียสติไปแล้ว? ฮ่ะฮ่า เขาคงไม่ได้ก่อเรื่องวุ่นอะไรอีกกระมัง?”

หลี่ยงส่ายหน้าระอาใจ เมื่อครู่เขาเพิ่งรู้ข่าวการเจรจาสันติภาพที่จบลงด้วยชัยชนะของต้าเหลียง

ถึงฉินเฟิงจะไม่ใช่ผู้นำการเจรจาสงบศึก แต่ก็เป็นคนสำคัญ ความดีความชอบย่อมตกอยู่ที่เขา

ทว่า…เพิ่งสร้างคุณูปการ ไม่ทันก้าวออกจากพระราชวังก็ก่อเรื่องแล้วหรือ?

สมกับเป็นฉินเฟิง ไม่เปลี่ยนเลยสักนิด

เสี่ยวจั๋วจื่อเห็นหลี่ยงยังสงบ ก็ได้แต่ยกมือเช็ดเหงื่อเย็นเม็ดโตบนหน้าผาก

“องค์ชาย คราวนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย”

“พอฉินเฟิงเพิ่งลุกจากโต๊ะเจรจา เขาก็ฆ่าองครักษ์หลวงต่อหน้าธารกำนัลเชียวนะพ่ะย่ะค่ะ”

หลี่ยงที่เมื่อครู่ยังนิ่งเฉยพลันขึงขัง

ฆ่าองครักษ์หลวง? นับแต่ก่อตั้งแคว้นต้าเหลียง เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรัชสมัยก่อน

ผู้ก่อเหตุคือแม่ทัพผู้หนึ่งที่มีนิสัยดุดัน อาศัยว่าสร้างความชอบที่ชายแดน ทำตัวยโสโอหังขัดแย้งกับองครักษ์หลวง จนลงมือสังหารองครักษ์หลวงเพราะความโกรธ

ผลลัพธ์ย่อมคาดเดาได้

การฆ่าองครักษ์หลวงก็เท่ากับเป็นกบฏ ฮ่องเต้พระองค์ก่อนปลดบรรดาศักดิ์ทั้งหมดของแม่ทัพคนนั้น แล้วสั่งขังคุก ก่อนจะสั่งประหารชีวิตกลางถนนเป็นเยี่ยงอย่าง

หลังจากนั้นไม่นานก็มีการกวาดล้างของแม่ทัพสามตระกูลด้วยข้อหา ‘กบฏ’

วันนี้ การกระทำของฉินเฟิงไม่ต่างจากเหตุเมื่อครั้งอดีต แต่เขาก็แสดง ‘ผลสำเร็จ’ ให้เห็นอีกครั้ง แม้แต่หลี่ยงก็ยังต้องกังวล

ฉินเฟิงกับแม่ทัพใหญ่ในฮ่องเต้พระองค์ก่อนไม่อาจเทียบกันได้เลย

นอกจากความสำเร็จยิ่งใหญ่ ฉินเฟิงครองหมากสำคัญทางการเมืองและการทหาร การโจมตีฉินเฟิง ไม่ต่างกับการเตรียมพร้อมรับสงครามกลางเมือง

และตอนนี้ฉินเฟิงกำลังมาวังหลัง สังหารองครักษ์หลวง แต่ไม่รีบออกจากพระราชวังต้องห้าม ทั้งยังมุ่งหน้ามาวังหลัง หยิ่งผยองนัก

หลี่ยงวางคันเบ็ด แล้วหันไปมองเสี่ยวจั๋วจื่อ “ฉินเฟิงมายังวังหลังด้วยจุดประสงค์ใด?”

เสี่ยวจั๋วจื่อไม่กล้าลังเล รีบตอบ “ว่ากันว่าองค์หญิงใหญ่เรียกหาพ่ะย่ะค่ะ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน