บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 734

บทที่ 734 ธนูม้าปะทะพลธนูราบ

น่าเสียดาย ด้วยระยะห่างสองร้อยก้าวและเสียงอึกทึกครึกโครม ถึงหม่าถิงอวิ๋นจะตะโกนจนคอแตกหลู่ฉือก็ไม่ได้ยิน

แต่ถ้าส่งทหารไปช่วยเหลือ ฉินเฟิงย่อมส่งทหารสนับสนุนมา ถึงเวลานั้นทั้งสองฝ่ายจะต้องพัวพันเสียหาย ไม่ใช่สิ่งที่หม่าถิงอวิ๋นอยากเห็น

เขาไม่รู้เลยว่า ตอนนี้ฉินเฟิงไม่ได้อยู่ในค่ายใหญ่ แต่อยู่ในค่ายที่หนึ่ง

ฉินเฟิงยืนอยู่ในกระโจมตรงกลางมองผ่านช่องกระโจม สังเกตหลู่ฉือที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยก้าว “หนึ่งร้อยก้าว แม้แต่สตรีก็ยิงถึง”

“พลธนูทั้งหมดรับคำสั่ง ยิง!”

พลธนูหนึ่งพันคนในค่ายที่หนึ่งยกคันธนู ด้วยระยะห่างเพียงหนึ่งร้อยก้าว ไม่จำเป็นต้องยิงในมุมสูงมากนัก

พลธนูเหล่านี้ล้วนผ่านการฝึกฝนพิเศษมาแล้ว ความแม่นยำเชื่อถือได้อย่างยิ่ง การยิงรอบแรก ห่าธนูหนาแน่นสังหารกองทหารม้าเป่ยตี๋ไปกว่าสิบคน

กองทหารม้าเป่ยตี๋ที่กำลังลาดตระเวนอยู่ใกล้ ๆ พอเห็นหลู่ฉือถูกโจมตีก็รีบควบม้ามายังค่ายแนวหน้า

พอกองทหารม้าเป่ยตี๋กว่าสองร้อยคนอยู่ห่างจากค่ายที่หนึ่งของทหารอำเภอเป่ยซีไม่ถึงห้าสิบก้าวก็เริ่มยิ่งธนูก่อกวน

พอทหารม้าบุก พลธนูของฉินเฟิงหันหลังวิ่งกลับเข้ากระโจม

กระโจมสร้างโดยช่างฝีมือของค่ายเทียนจี แต่ละหลังใหญ่เทียบเท่ากับกระโจมของแม่ทัพ

ภายนอกไม่มีอะไรพิเศษ แต่ภายในมีความลับซ่อนอยู่ นอกจากหน้าต่างและทางเข้าที่ตั้งใจเว้นไว้ ส่วนที่เหลือล้วนถูกปิดตายด้วยแผ่นไม้

ธนูของกองทหารม้าแต่เดิมก็มีพลังน้อยอยู่แล้ว ตอนนี้ยังเจอกระโจมที่เรียกได้ว่า ป้องกันแน่นหนาอีก

ส่วนหน้าต่างของกระโจมถูกออกแบบให้ต่ำเป็นพิเศษ ขอบล่างอยู่พอดีกับเอวของทหาร

พลธนูแค่เปิดม่านก็ยิงธนูโต้กองทหารม้าที่วิ่งวนอยู่ภายนอกได้แล้ว

พลธนูม้าปะทะพลธนูราบ พลธนูราบซ่อนตัวอยู่ในกระโจม ผลลัพธ์คาดเดาได้

กองพลธนูม้ากว่าสองร้อยคนโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ไม่สามารถสร้างความเสียหายอย่างเป็นรูปธรรมได้เลย หนำซ้ำแค่เข้าใกล้กระโจมในระยะสามสิบก้าวก็ถูกยิงสวนอย่างแม่นยำอีก

กองทหารม้าที่สองของหลู่ฉือวิ่งวนสามรอบก็ตกตายไปกว่าสามสิบศพ

หัวหน้ากองทหารที่สองตระหนักได้ทันที ถ้ายังใช้ธนู ถึงจะให้กองทหารม้าทั้งหมดโจมตีก็ยังยากจะสร้างความเสียหายให้พลพลธนูของฉินเฟิง

หัวหน้ากองทหารที่สองของหลู่ฉือออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด “บุกเข้าไป!”

ทหารม้าที่เหลือไม่ถึงสองร้อยคนเปลี่ยนมาใช้แหลนม้าแล้วพุ่งเข้าใส่ เห็นลูกธนูที่ปักอยู่บนกระโจม ก็รู้ทันทีว่ากระโจมทั้งหมดมีการเสริมการป้องกันพิเศษ จึงไม่บุ่มบ่ามควบม้าพุ่งชนเพื่อพังกระโจม แต่มุ่งเป้าไปด้านในแทน

ทหารม้าพุ่งหาหน้าต่างกระโจม อาศัยความยาวของแหลนม้าแทงเข้าไปข้างใน

จากความเข้าใจของหัวหน้ากองทหารที่สองของเป่ยตี๋ เมื่อพลธนูต้องเผชิญกับกองทัพทหารม้า ผลลัพธ์ย่อมเป็นการสังหารฝ่ายเดียว เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังระงมต่อเนื่อง ทว่าหัวหน้าหน่วยที่สองพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ฝ่ายที่ร้องด้วยความเจ็บปวดล้วนทหารม้าภายใต้บังคับบัญชาของเขา

เกิดอะไรขึ้น?!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน