บทที่ 764 ต่อสู้และล่าถอย
ช่วงเวลาเดียวกันที่อำเภอเป่ยซี กองกำลังผสมประกอบด้วยกองทหารม้าทมิฬห้าร้อยคน ทหารม้าเบาห้าร้อยนาย ทหารราบหนึ่งพันนาย กำลังเดินทัพออกจากประตูเมือง มุ่งหน้าสู่มณฑลซางโจว
ผู้นำกองทัพไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นแม่ทัพแห่งอำเภอเป่ยซีสวีโม่
“พวกเจ้าเร่งฝีเท้าหน่อย ด่านเยี่ยนหนานอยู่ไกล ทุกคนต้องเร่งเดินทาง ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ฉิน ทั้งข้าและพวกเจ้าจงพุ่งชนกำแพงฆ่าตัวตายเสีย!”
หนึ่งชั่วยามต่อมา ชายแดนทางเหนือแคว้นต้าเหลียง แม่ทัพใหญ่ขมวดคิ้วแน่น มองกองทัพของสวีโม่รีบเร่งมุ่งหน้าไปยังซางโจว
“เกิดอะไรขึ้น? เราไม่ได้หยุดรบกับเป่ยตี๋แล้วหรือ? เหตุใดอำเภอเป่ยซีเคลื่อนทัพเร่งด่วนเช่นนี้?”
“ทหารส่งสารอยู่ที่ใด? ทหารสอดแนมอยู่ไหน? เกิดอะไรขึ้นกันแน่!”
ไม่นาน ทหารสอดแนมใต้บังคับบัญชาของกองทหารชายแดนวิ่งขึ้นมาบนกำแพงเมือง สีหน้าร้อนรน “รายงานท่านแม่ทัพ บริเวณด่านเยี่ยนหนานของมณฑลซางโจว สมองสุนัขถูกตีจนกลายเป็นสมองหมูไปแล้วขอรับ”
“ท่านโหวฉินกำลังรบกับกองพลหมาป่าเหมันต์ สาเหตุเกิดจากกองพลหมาป่าเหมันต์บุกโจมตีค่ายของหลู่ฉือ ขุนพลทรยศแห่งเป่ยตี๋ยามราตรี”
แม่ทัพใหญ่รู้อยู่ก่อนแล้วว่าฉินเฟิงยอมรับหลู่ฉือกับหลี่โฉวที่ยอมจำนนก็เพื่อบ่มเพาะพรรคกบฏ สร้างความวุ่นวายในเป่ยตี๋
แต่การยอมเสี่ยงทำศึกกับกองพลหมาป่าเหมันต์ตลอดทั้งคืนเพื่อขุนพลเล็ก ๆ อย่างหลู่ฉือกับโฉว ชัดเจนว่าได้ไม่คุ้มเสีย
กองพลหมาป่าเหมันต์เป็นกองกำลังชั้นยอดเทียบเท่ากับกองพลพญาอินทรี ได้รับสมญานามว่าดาบสังหารของเป่ยตี๋ ชำนาญในการบุกโจมตีและสังหารศัตรู
แม้ทหารม้าอำเภอเป่ยซีจะเก่งกาจ แต่ถ้าปะทะกับกองพลหมาป่าเหมันต์ตรง ๆ ก็ต้องเผชิญกับการสูญเสียครั้งใหญ่อย่างแน่นอน
การสูญเสียมากมายเช่นนี้เพื่อบ่มเพาะพรรคกบฏเป่ยตี๋ คุ้มค่าหรือ?
แม่ทัพใหญ่ไม่ใช่นักการเมืองจึงงุนงงกับการคำนวณทางการเมืองของฉินเฟิง
ขณะนั้นเอง ทหารสอดแนมรายงาน “รายงานท่านแม่ทัพ ตามข่าวที่เชื่อถือได้ ท่านโหวฉินสังหารกองหน้าพันคนของกองพลหมาป่าเหมันต์ได้ และตัดศีรษะเฉินโหมวผู้บัญชาการกองพลหมาป่าเหมันต์ที่มาบัญชาการรบด้วยตนเอง และตอนนี้ท่านโหวกำลังต่อสู้กับเฉินหลี่รองแม่ทัพของกองพลหมาป่าเหมันต์”
แม่ทัพใหญ่ตกตะลึง ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
“อะไรนะ?!”
“เฉินโหมว ถูก…ตายล้วหรือ?”
แม่ทัพใหญ่ตกใจจนพูดไม่เป็นภาษา เขาประจำการที่ชายแดนเหนือมาครึ่งชีวิต เคยปะทะกับเฉินโหมวมาหลายครั้ง รู้ดีถึงความร้ายกาจ
ทักษะทางทหารของแม่ทัพเฉินโหมวแม่อาจไม่เทียบเฉินซือพี่ชายร่วมตระกูล แต่ก็เป็นแม่ทัพเสือที่แท้จริง กลยุทธ์รบประชิดตัวเลิศยากจะต่อกร
แม่ทัพมากมายเต่างต้องพ่ายแพ้ให้แก่เฉินโหมวเสียจนตัวเขาเองก็จำจำนวนไม่ได้แล้ว
ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ไม่มีแม่ทัพคนใดอยากทำศึกกับเฉินโหมว ทว่าฉินเฟิงสังหารเฉินโหมวได้? ไม่ต้องพูดถึงคุณค่าทางการเมือง แค่การสังหารแม่ทัพผู้แกร่งกล้าของศัตรูก็นับว่าคุ้มค่าแล้ว
“ยอดเยี่ยม สมกับเป็นฉินเฟิง ไม่ธรรมดาจริง ๆ ไม่ลงมือก็แล้วไป พอลงมือก็ทำให้ผู้คนตกตะลึงได้ทุกที ก่อนหน้านี้ใช้เวลาเพียงหนึ่งเดือนตีป้อมเทือกเขาสยงอิง ปราการสำคัญสุดท้ายบนแนวหน้าเป่ยตี๋ บัดนี้รบกับกองพลหมาป่าเหมันต์ทั้งคืน และสังหารแม่ทัพใหญ่ของศัตรูได้”
“ข่าวลือเหมือนจะเป็นความจริงสินะ โหวฉินต้องเป็นดาวอู้ฉวีกลับชาติมาเกิดแน่แล้ว”
สมองของแม่ทัพใหญ่ทำงานรวดเร็ว ครู่ต่อมาเขาก็ตัดสินใจเด็ดขาด จะร่วมชะตากรรมกับฉินเฟิง!
หากพูดถึงยศทางทหาร ฉินเฟิงไม่อาจเทียบกับแม่ทัพใหญ่ได้เลย แต่ความสามารถทางการทหารกลับทำให้แม่ทัพใหญ่ยอมรับ ถึงขั้นนับถือ มองข้ามเรื่องความอาวุโส พร้อมปฏิญาณจะติดตามไปจนตาย
“ส่งคำสั่งข้าลงไป รวบรวมกองกำลังสองพันคน เดินทัพไปช่วยเหลือโหวฉินที่ด่านเยี่ยนหนาน”



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ