บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 773

บทที่ 773 ก่อกบฏในพระราชวังต้องห้าม

ผู้บัญชาการทหารรักษาพระราชวังเข้าใจความหมาย เขาสูดลมหายใจลึก แล้วโบกมือเรียกทหารรักษาพระราชวังหลายสิบคนมา ภายใต้การนำของผู้บัญชาการ พวกเขามุ่งตรงไปยังห้องทรงพระอักษร

ขณะก้าวขึ้นบันได เสียงเกราะกระทบกันก็ดังมาจากด้านหน้า

ผู้บัญชาการทหารรักษาพระราชวังเงยหน้ามองก็เห็นองครักษ์หลวงเตรียมพร้อมอย่างเข้มงวดอยู่หน้าประตูห้องทรงพระอักษร

พอเห็นเช่นนี้ สีหน้าของผู้บัญชาการทหารรักษาพระราชวังพลันเคร่งเครียด แต่สายตาของหลี่ยงที่จ้องมาจากด้านหลัง ก็ทำให้ต้องกัดฟันฝืนตะโกนใส่องครักษ์หลวง “หลีกทางเสีย ข้ามีเรื่องสำคัญต้องกราบทูลฝ่าบาท!”

องครักษ์หลวงสิบคนไม่ขยับเขยื้อน เผชิญหน้ากับกองทหารรักษาพระราชวังที่มามากขึ้นเรื่อย ๆ สายตาแน่วแน่ ยืนปักหลักดั่งหินผา ไม่มีความหวาดกลัวใด ๆ

โจวเจิ้นไห่ หัวหน้าองครักษ์หลวงมองลงอู๋ฉือผู้บัญชาการทหารรักษาพระราชที่เพิ่งได้เลื่อนตำแหน่งจากที่สูง สายตาดูแคลนไม่ปิดบัง

“แม่ทัพอู๋ ฝ่าบาทจะให้ท่านเข้าพบหรือไม่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของท่าน ในฐานะผู้บัญชาการทหารรักษาพระราชวังท่านย่อมรู้สถานการณ์ในวังหลวงดีกว่าผู้ใด ข้าขอแนะนำให้ท่านกลับไปเสียเถิด”

โจวเจิ้นไห่ไล่อย่างไม่ปรานี อู๋ฉือสูดลมหายใจเข้าลึก สีหน้าแข้งกร้าว

“ไม่จำเป็นต้องให้แม่ทัพโจวไล่ สถานการณ์ในวังหลวงข้าย่อมรู้ดี!”

“กองทหารรักษาพระราชวังมีสามหมื่นคน กองทัพองครักษ์หลวงมีไม่ถึงหนึ่งพันคน พวกท่านล้วนเป็นบุคคลหายาก ควรรู้จักถนอมตัวเสียบ้าง”

“วันนี้ แม้ฟ้าจะถล่มพวกท่านก็ไม่อาจขวางไม่ให้ข้าเข้าเฝ้าฝ่าบาท!”

อู๋ฉือก้าวขึ้นบันไดอีกขั้น

ปึง!

องครักษ์หลวงสวมชุดเกราะเต็มยศยกแหลนในมือเล็งไปที่อู๋ฉือ ถ้าเขายังกล้าก้าวขึ้นมาอีกก้าว องครักษ์หลวงก็พร้อมจะสังหารทันทีโดยรอไต่สวน

รับรู้ถึงความมุ่งมั่นขององครักษ์หลวง อู๋ฉือไม่อาจอ่อนข้อ ทหารรักษาพระราชวังนับร้อยคนที่อยู่เบื้องหลังยกอาวุธเตรียมพร้อม

ตั้งแต่ก่อตั้งแคว้นต้าเหลียงมา นับเป็นครั้งแรกที่ทหารจากสองกองทัพชักอาวุธเผชิญหน้ากันหน้าห้องทรงพระอักษร

“หลีกไป!”

น้ำเสียงอู๋ฉือดุดัน มือขวากระชับด้ามดาบที่เอว

สายตาโจวเจิ้นไห่ยังคงแน่งแน่ ไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อย “ถ้าเจ้ามีความสามารถก็เหยียบผ่านศพข้าไป”

อู๋ฉือชักดาบ ชี้ปลายดาบเย็นไปที่โจวเจิ้นไห่พลางถามเน้นเสียง “เจ้าอยากตายหรือ?!”

เมื่อตัดสินใจจะบีบบังคับราชสำนัก อู๋ฉือก็ไม่เหลือทางให้ถอยแล้ว ถ้าถอยก็ต้องแบกรับข้อกบฏ หนีไม่พ้นโทษประหารเก้าชั่วโคตร

เมื่อตัดสินใจแล้วก็ต้องทำให้ถึงที่สุด ยกองค์รัชทายาทขึ้นสืบราชบัลลังก์ให้ได้ จึงจะปลอดภัย

แม้องครักษ์หลวงจะเก่งกาจถึงขั้นน่าขนลุก แต่น่าเสียดายที่มีไม่ถึงพันคน เผชิญหน้ากับทหารรักษาพระราชวีงสามหมื่นคน สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้

แต่โจวเจิ้นไห่ไม่มีทีท่าว่าจะถอย ตั้งแต่ก่อตั้งองครักษ์หลวง ภารกิจของพวกเขาคือปกป้องฮ่องเต้ต้าเหลียง ส่วนฮ่องเต้ต้าเหลียงจะเป็นผู้ใด พวกเขาไม่สนใจ

ตราบใดฮ่องเต้ต้าเหลียงยังประทับบนบัลลังก์ โจวเจิ้นไห่และองครักษ์หลวงทั้งหมดก็จะต่อสู้จนถึงวินาทีสุดท้าย

บรรยากาศตึงเครียด ทั้งสองฝ่ายกำลังจะปะทะกันแล้ว ทว่าตอนนั้นเอง…

จางซิวเย่วิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน