บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 778

บทที่ 778 ศัตรูของทั้งแคว้นเป่ยตี๋

เดิมหลงจู๊ไม่ได้เชื่อมโยงชื่อฉินเฟิงที่ได้ยินจากจิ่งฉือเข้ากับเทียนลู่โหวแห่งต้าเหลียงเลย เพราะเบื้องบนไม่ได้แจ้งว่าฉินเฟิงจะมาที่เมืองอวี่

แต่สำหรับคนชื่อฉินเฟิง อย่างว่าแต่หลงจู๊หรือแม้แต่เด็กอายุห้าหกขวบก็ล้วนคุ้นหูกันดี

หลังการเจรจาสงบศึกสิ้นสุด ฉินเฟิงได้กลายเป็นศัตรูของทั้งแคว้นเป่ยตี๋

แรกเริ่มหลงจู๊ยังสงสัยอยู่บ้าง คิดว่าใครช่างกล้าหาญถึงขนาดทำให้องค์หญิงจิ่งฉือไม่พอใจ แต่พอได้รู้ตัวตนของอีกฝ่าย หลงจู๊ก็ทั้งตกใจและดีใจ หากสามารถทำให้ฉินเฟิงขายหน้าได้ ก็เท่ากับการเป็นวีรบุรุษของแคว้นแล้ว

หลงจู๊คุกเข่าคำนับ พูดชัดถ้อยชัดคำ “ขอองค์วางใจ ราษฎรผู้ต่ำต้อยจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยพ่ะย่ะค่ะ”

เห็นหลงจู๊เข้าใจแล้ว จิ่งฉือก็พอใจ โบกมือให้เขารีบไปเตรียมการ

นางทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ แม้จะเป็นเชื้อพระวงศ์ แต่ก็ไม่ได้รังเกียจอาหารการกินของชาวบ้าน หยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบ

เหล่าบุรุษที่ยืนเฝ้าอยู่ข้าง ๆ ต่างขมวดคิ้วและทัดทาน

“พระวรกายองค์หญิงล้ำค่าจะดื่มชาคุณภาพต่ำได้อย่างไร? ข้าจะกลับจวนไปเอาชาชั้นดีมาให้”

“จวนข้ามีชาจินจวิ้นเหมยเก็บไว้ หากองค์หญิงไม่รังเกียจ…”

หลี่อวี่หัง คุณชายอันดับหนึ่งแห่งเมืองอวี่โบกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนหยุดการประจบประแจง

“องค์หญิงเคยดื่มชาดี ๆ มามากแล้ว ไม่จำเป็นต้องลำบาก ตอนนี้องค์หญิงสนุกกับการใช้ชีวิตอย่างชาวบ้าน เราควรชื่นชม”

ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย

จิ่งฉือชอบหลี่อวี่หังนัก นางหัวเราะเบา ๆ แล้วถาม “คุณชายหลี่ หากฉินเฟิงเข้าเมืองอวี่มา เจ้ามีวิธีทำให้เขาอับอายหรือไม่?”

หลี่อวี่หังติดตามจิ่งฉือมาหลายวัน ไม่คิดว่าวันนี้จะได้พบกับฉินเฟิงตัวปัญหา

เดิมในใจยังกังวลอยู่บ้าง แต่ระหว่างเดินทางกลับเข้าเมืองมา ความรู้สึกของหลี่อวี่หังก็เปลี่ยนไป…นี่เป็นโอกาสดีที่หาได้ยาก

หากสามารถทำให้ฉินเฟิงอับอาย ย่อมได้รับความชอบจากองค์หญิง ในอนาคตการเข้ารับราชการก็ไม่ใช่เรื่องยากแล้ว

ถ้าโชคดีก็อาจได้เป็นถึงพระสวามี ก็นับว่าเป็นก้าวกระโดดครั้งใหญ่!

หลี่อวี่หังตื่นเต้นนัก แต่ยังคงรักษาสีหน้านิ่งขรึม ทำทีประสานมือคำนับ “ตอบองค์หญิง เมืองอวี่เป็นที่นิยมของบัณทิตทั่วหล้า ได้รับการขนานนามว่าเป็นเมืองแห่งวัฒนธรรมอันดับหนึ่งของเป่ยตี๋ ฉินเฟิงอยากเข้าเมือง คาดว่าคงมุ่งหวังคำว่า ‘วัฒนธรรม’ นี้เอง”

“ข่าวเล่าลือว่า ฉินเฟิงความสามารถสูงส่ง บทกวีออกด่านของเขาโด่งดังไปทั่วหล้า บัณทิตต่างพากันสรรเสริญ”

“แต่ในสายตาของข้า นั่นเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา หาก ฉินเฟิงมีความสามารถเพียงนั้น เหตุใดนอกจากบทกวีออกด่าน จึงไม่เคยได้ยินว่าเขามีผลงานอื่นอีกเล่า?”

“ฮึ เกรงว่าเขาคงจ่ายเงินซื้อผลงานของผู้อื่นมาเชิดหน้าชูตาให้ตัวเองกระมัง”

“ถ้าสามารถเอาชนะฉินเฟิงในเรื่องที่เขาภาคภูมิใจได้ เขาย่อมต้องอับอาย ชื่อเสียงที่สั่งสมมาตลอดชีวิตก็อาจถึงขั้นพังทลายในพริบตา”

จิ่งฉืออยากเหยียบย่ำฉินเฟิงให้จมดิน ระบายความแค้นของเป่ยตี๋

ยามนี้ได้ยินคำพูดของหลี่อวี่หัง นางสนใจนัก ดวงตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน