บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 803

บทที่ 803 แบ่งแผ่นดินสี่ส่วน

บิดาของจิ่งเชียนอิ่งกับฮ่องเต้เป่ยตี๋องค์ปัจจุบันเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด เมื่อพิจารณาความสัมพันธ์แล้ว จิ่งฉือจึงนับเป็นลูกพี่ลูกน้องหรือก็คือน้องสาวฝ่ายบิดาของจิ่งเชียนอิ่ง

จิ่งฉืออยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับพี่สาวที่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหันนัก

ฉินเฟิงตอบรับโดยไม่ต้องคิด “ไม่มีปัญหา เร็วที่สุดก็ครึ่งเดือน ท่านจะได้พบเชียนอิ่งแน่นอน”

ได้ยินฉินเฟิงเรียกไข่มุกล้ำค่าของอดีตฮ่องเต้เช่นนี้ จิ่งฉือขมวดคิ้วพลางพึมพำเบา “เชียนอิ่ง…เป็นชื่อของนางในตอนนี้หรือ?”

ฉินเฟิงพยักหน้า “ถูกต้อง นางเป็นทั้งคุณหนูสี่ของตระกูลฉินข้า และจะเป็นภรรยาในอนาคตของข้าด้วย”

ได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของจิ่งฉือเบิกกว้าง นางมองฉินเฟิงอย่างไม่อยากเชื่อ “อะไรนะ? ภรรยา? หรือว่าเจ้ากับพี่หญิงอวี้ซูได้…”

เรื่องเช่นนี้ไม่มีอะไรน่าอาย ฉินเฟิงยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ถูกต้อง ข้ากับเชียนอิ่งมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง รอข้าทำให้นางกลับสู่ที่ที่ควรเป็นของนางได้ ข้าก็จะขอนางแต่งงาน”

แววตาของจิ่งฉือเปลี่ยนเป็นซับซ้อน

นางเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดออกมาเนิบช้า “ข้าไม่เข้าใจ…”

“ในเมื่อเจ้าจะเป็นพระสวามีของเป่ยตี๋ ไยยังโหดร้ายต่อเป่ยตี๋เพียงนี้? เจ้าไม่กลัวว่าพี่อวี้ซูจะโกรธเกลียดหรือไร?”

ฉินเฟิงคาดการณ์ไว้แล้วว่าจิ่งฉือจะถามเช่นนี้ เขาตอบยิ้ม ๆ “โหดร้ายหรือ? องค์หญิงล้อเล่นเก่านัก ข้าเดินทางมายังเป่ยตี๋คราวนี้ก็เพื่อช่วยฟื้นฟูอำนาจและส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจของแคว้นเป่ยตี๋ อีกไม่นานชื่อของข้า ฉินเฟิง จะเปลี่ยนจากชื่อฉาวโฉ่เป็นบุคคลที่ใคร ๆ ต่างก็เคารพนับถือ”

เมื่อเห็นท่าทางมั่นใจเหลือล้นของฉินเฟิง จิ่งฉือเบ้ปาก

คำพูดของเขา แยกไม่ออกจริง ๆ ว่าคำใดจริงคำใดเท็จ

แต่นางก็ได้สิ่งที่ต้องการแล้ว จึงไม่พูดอะไรอีก เพียงหันหลังขึ้นรถม้าตามฉินเฟิงเข้าเมือง

บนรถม้า ฉีย่าแง้มม่านหน้าต่างเล็กน้อย มองฉินเฟิงที่เปลี่ยนไปขี่ม้าและกำลังพูดคุยหัวเราะร่าอยู่กับหนิงหู่ นางโกรธแค้นนัก

“เจ้าคนสมควรตาย สักวันเขาต้องถูกคนตีตายกลางถนนแน่”

“คอยดูเถิด คนเลวย่อมได้รับกรรม”

“องค์หญิง ฉินเฟิงมากเล่ห์แสนกล แม้ตอนนี้ไม่อาจคาดเดาแผนการของเขา แต่เรื่องการซื้อร้านค้าแน่นอนว่าต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลัง มีอุบายซ่อนเร้น ยังต้องระมัดระวังให้มาก”

จิ่งฉือถอนหายใจ แม้ไม่อาจยอมรับได้ทุกสิ่ง แต่หลังเหตุการณ์ที่เมืองอวี๋นางก็เกรงฉินเฟิงมากกว่าดูถูกเขาแล้ว

“เมื่อคราวแม่ทัพเฉินซือเดินทางไปเยือนต้าเหลียง และได้เห็นอำนาจของฉินเฟิงในแคว้นต้าเหลียงกับตา”

“เขาเคยกล่าวไว้ว่า…แคว้นต้าเหลียงอาจไร้ฮ่องเต้ต้าเหลียงได้ แต่ไม่อาจขาดฉินเฟิง”

ฉีย่าไม่เคยคาดคิดว่า แม้แต่แม่ทัพเฉินซือก็ยังให้ค่าฉินเฟิงมากนัก ทั้ง ๆ ที่เจ้าคนสารเลวฉินเฟิงสังหารญาติพี่น้องของเขา ฝังความแค้นที่ไม่อาจลบเลือน ยากจะอยู่ร่วมฟ้า

แต่เฉินซือกลับยังรักษาสติและประเมินเช่นนี้ ชัดเจนแล้วว่าฉินเฟิงอันตรายเพียงใด

“องค์หญิง หากเป็นเช่นนั้น พวกเรายิ่งต้องระวังฉินเฟิงให้มากขึ้น” ฉีย่าเตือนด้วยความหวาดหวั่น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน