บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 908

บทที่ 908 ก้าวไปข้างหน้าเท่านั้นอย่าถอย

ถึงทหารอาสาและทหารประจำถิ่นจะมีความสามารถในการรบที่แตกต่างกันมาก

แต่การก่อกบฏไม่ใช่พฤติกรรมพื้นฐานของทหารประจำการณ์ ตัวอย่างการก่อกบฏมักเป็นทหารอาสา

พูดง่าย ๆ คือทหารอาสามีลักษณะเป็นทหารรับจ้าง มีจุดประสงค์เพื่อหาเงิน

ความจงรักภักดีของพวกเขาจึงไม่สูงนัก เพราะพวกเขามักจะเข้าหาคนที่ให้ผลประโยชน์ เทียบกันแล้ว กองกำลังส่วน ‘บ่าวรับใช้’ กลับมีความจงรักภักดีสูงกว่า

เมื่อจางเฟิงและจ้าวหลิงถูกสังหาร บนถนนก็เหลือเพียงด่านสุดท้าย

ตอนนี้หลิ่วหมิงกลับมาอยู่ข้างกายฉินเฟิงแล้ว และรายงานสถานการณ์โดยรอบที่สืบมาได้ให้ฉินเฟิงทราบทั้งหมด

หลิ่วหมิงประสานมือคำนับ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ท่านโหวฉิน ด่านสุดท้ายข้าประเมินว่ามีกำลังพลอย่างน้อยเจ็ดถึงแปดร้อยคน และจากการแต่งกาย ขวัญกำลังใจและวินัยทางทหาร พวกเขาคือทหารคนสนิทของหลู่หลี”

“นอกจากนี้ ทหารข้าศึกหลายพันคนที่ซุ่มอยู่โดยรอบไม่ได้แสดงท่าทีว่าจะล้อมโจมตี เหมือนว่าพันธมิตรระหว่าง

หน่วยนกฮูกราตรีกับหลู่หลีจะไม่แน่นแฟ้นนัก”

ได้ยินแบบนี้ ฉินเฟิงลูบคาง ครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ

ด่านสุดท้าย ไม่ว่าจะเป็นความได้เปรียบด้านจำนวนคน หรือระดับความเชี่ยวชาญ ล้วนไม่ใช่สิ่งที่ฉินเฟิงจะสามารถฝ่าฟันไปได้ด้วยกำลัง

อีกทั้งรอบ ๆ ถนนยังมีหน่วยนกฮูกราตรีและกองกำลังซุ่มโจมตีจำนวนมาก หากมองจากสถานการณ์แล้ว พวกเขาเหมือนจะตกอยู่ในสภาวะจนตรอก

หลี่เซียวหลานควบม้ามายืนอยู่ข้าง ๆ ฉินเฟิง มองสำรวจไปทางด้านหน้า แล้วกล่าวเสียงเบา “เฟิงเอ๋อร์ ด้วยกำลังคนเท่านี้ของพวกเรา หากคิดจะบุกฝ่าทหารองครักษ์ของหลู่หลีตรง ๆ เกรงว่าต้องสูญเสียครั้งใหญ่แน่”

“อีกทั้งสองข้างทางของถนนยังมีกองกำลังซุ่มโจมตี ตอนนี้เรามีแต่ต้องถอย”

ฉินเฟิงส่ายหน้า สายตามุ่งมั่น “ตอนนี้ถอยไม่ได้แล้ว”

“พวกทหารเหล่านี้ยังไม่ได้ล้อมเข้ามาก็เพราะที่นี่อยู่ใกล้เมืองหลวงมาก หลู่หลีและหน่วยนกฮูกราตรียังเกรงใจฮ่องเต้เป่ยตี๋อยู่ ถ้าตอนนี้เราถอยกลับ ออกห่างจากเขตเมืองหลวง เกรงว่าจะต้องเผชิญกับการล้อมโจมตีของหลู่หลีที่ไม่ต้องเกรงใจอะไรอีก ตอนนี้มีเพียงทางเลือกเดียว เดินหน้าต่อไป”

หลี่เซียวหลานไม่สนใจว่าจะเสี่ยงอันตรายหรือไม่ ขอเพียงได้อยู่เคียงข้างฉินเฟิง ต่อให้ตายก็ไม่กลัว

ยิ่งกว่านั้น ฉินเฟิงนำกำลังพลไม่ถึงสองร้อยคน ผ่านด่านมาสองด่าน ทั้งยังสามารถพิชิตกองกำลังสี่ร้อยคน สังหารหัวหน้าสองคนของกองกำลังอย่างจางเฟิงกับจ้าวหลิง ขณะที่ฝ่ายของพวกเขาแทบไม่มีการสูญเสีย ไม่มีทหารเสียชีวิตแม้แต่คนเดียว

ทั้งหมดอาศัยประสบการณ์การรบอันชาญฉลาดและอาวุธยุทโธปกรณ์ที่เหนือชั้น บดขยี้สมุนของหลู่หลีอย่างราบคาบ

แม้ว่าต่อไปจะต้องเผชิญหน้ากับองครักษ์ของหลู่หลี หลี่เซียวหลานก็ยังเต็มเปี่ยมไปด้วยความเชื่อมั่นในฉินเฟิง

ภายใต้สายตาอันมุ่งมั่นของหลี่เซียวหลานและหลิ่วหมิง ฉินเฟิงไม่ลังเล โบกมือสั่งการอย่างเด็ดขาด นำทหารเป่ยซีและหน่วยอาวุะลับมุ่งหน้าไปยังด่านสุดท้ายที่หลู่หลีอยู่ ขณะเดียวกัน จางเจิ้นไห่นำองครักษ์ค่ายเทียนจีไปถึงด่านสุดท้ายแล้ว ทั้งสองฝ่ายอยู่ห่างกันไม่ถึงห้าร้อยก้าว

จางเจิ้นไห่ไม่ได้เข้าใกล้อย่างรีบร้อน แต่สั่งการให้องครักษ์ค่ายเทียนจีหยุดการเคลื่อนที่ และเฝ้ามองอยู่ไกล ๆ

เนื่องจากหน่วยสอดแนมได้แจ้งข่าวให้จางเจิ้นไห่ทราบล่วงหน้าแล้ว จางเจิ้นไห่จึงรู้ว่าผู้ที่คุมด่านอยู่ข้างหน้านั้นคือหลู่หลี

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน