บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 924

บทที่ 924 ปราบปรามหน่วยนกฮูกราตรี

พระราชวังเป่ยตี๋ ห้องทรงพระอักษร

หลี่อวี้คุกเข่าอยู่บนพื้น สีหน้าเคร่งเครียดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขามาถึงห้องทรงพระอักษรครึ่งชั่วยามแล้ว ระหว่างนี้ นอกจากตอนคำนับและกล่าวว่า ‘ถวายบังคมฝาบาท’ เขาก็ไม่ได้เปล่งเสียงใด ๆ อีกเลย

ฮ่องเต้เป่ยตี๋ยังคงก้มหน้าตรวจฎีกาที่ส่งมาจากทั่วทุกสารทิศ ไม่มีท่าทีจะสนใจหลี่อวี้

ขณะนั้นเอง เสียงองครักษ์ดังมาจากนอกประตู

“ทูลฝ่าบาท การสู้รบที่อำเภอชิงซานสงบลงแล้วพ่ะย่ะค่ะ ฉินเฟิงยังมีชีวิต ส่วนจู้กั๋ว…ถูกสังหารแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ได้ยินรายงานนี้ ในที่สุดฮ่องเต้เป่ยก็วางฎีกาลง สายตาเย็นชาเหลือบมองหลี่อวี้

“ใต้เท้าหลี่ เจ้าตั้งใจจะคุกเข่าอยู่อย่างนี้ต่อไปหรือ? ไม่คิดจะพูดอะไรกับเจิ้นบ้างหรือ?”

หลี่อวี้สูดหายใจลึก แล้วกล่าวเสียงทุ้ม “กระหม่อมสมควรตายหมื่นครั้งพ่ะย่ะค่ะ แม้ฝ่าบาทจะสั่งประหารทันที กระหม่อมก็ไม่มีข้อโต้แย้งแม้แต่น้อย”

เรื่องที่ฉินเฟิงถูกลอบทำร้ายหลี่อี้ก็ยากจะปฏิเสธความผิด เพราะมีหน่วยนกฮูกราตรีเข้าไปพัวพันด้วย หน่วยนกฮูกราตรีช่วยหลู่หลีสกัดข่าว มิเช่นนั้นสถานการณ์ของฉินเฟิงก็คงไม่อันตรายถึงเพียงนี้

แม้ฉินเฟิงจะปลอดภัยแล้ว สถานการณ์เลยไม่ร้ายแรงถึงขั้นไม่อาจแก้ไข แต่หน่วยนกฮูกราตรี ในฐานะหูตาของฮ่องเต้เป่ยตี๋กลับกล้าสมคบคิดกับขุนนาง ถือเป็นการล่วงละเมิดข้อห้ามร้ายแรง

ในฐานะหัวหน้าหน่วยนกฮูกราตรี เบาสุดหลี่อวี้ก็ต้องได้รับโทษข้อหาละเลยหน้าที่ หนักสุดก็ข้อหาหลอกลวงฮ่องเต้ เรื่องนี้จะจัดการอย่างไร ล้วนขึ้นอยู่กับท่าทีของฮ่องเต้เป่ยตี๋แล้ว

จะประหารหรือไม่ประหาร ฮ่องเต้เป่ยตี๋ต้องไตร่ตรองให้ดี

หากเป็นในอดีต การเมืองภายในของแคว้นมั่นคง ฮ่องเต้เป่ยตี๋ย่อมมีเวลาจัดการกับหลี่อวี้ได้เต็มที่ แม้จะไม่ถึงขั้นประหาร ก็ควรจะปลดหลี่อวี้จากตำแหน่ง ให้เขาได้พิจารณาความผิดของตนเอง แล้วจะแต่งตั้งเขาขึ้นมาใหม่หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับว่า ราชสำนักมีความจำเป็นต้องใช้เขาหรือไม่

แต่ตอนนี้ แคว้นเป่ยตี๋กำลังอยู่ในวิกฤต จำเป็นต้องใช้คนมากกว่าที่เคย และตำแหน่งของหลี่อวี้ก็มีความพิเศษอย่างยิ่ง ไม่ใช่ว่าจะเลื่อนผู้ใดขึ้นมาแทนก็ได้

ยิ่งไปกว่านั้น ฮ่องเต้เป่ยตี๋รู้ดี ความจงรักภักดีของหลี่อวี้ที่ต่อเขาไม่ต้องสงสัย เรื่องที่หน่วยนกฮูกราตรีสมคบกับหลู่หลีนั้น เป็นเรื่องที่เกินความคาดหมายของหลี่อวี้ สำหรับหลี่อวี้ แม้ใช้คำว่า ‘ภัยที่ไม่คาดฝัน’ มาอธิบายก็ไม่เกินไป

แน่นอนว่าฮ่องเต้เป่ยตี๋ไม่อยากลงโทษหลี่อวี้ แต่ปัญหาในช่างยุ่งยากนัก

เมื่อหน่วยนกฮูกราตรีเข้ามาพัวพัน แม้ฮ่องเต้เป่ยตี๋จะเชื่อใจหลี่อวี้ แต่ปัญหาคือฉินเฟิงจะคิดอย่างไร? หากฉินเฟิงเข้าใจผิด คิดว่าฮ่องเต้เป่ยตี๋จงใจปกป้องหลี่อวี้ ถึงตอนนั้นปัญหาจะยิ่งขยายใหญ่

ฮ่องเต้เป่ยตี๋ครุ่นคิด พินิจพิเคราะห์อย่างรอบคอบ ไม่รีบร้อนแสดงท่าทีใด

หลี่อวี้ในฐานะ ‘หัวหน้าหน่วยสอดแนม’ ของเป่ยตี๋ เขาเป็นเฉลียวฉลาด เขารู้ทันทีว่าการที่ฮ่องเต้เป่ยตี๋ไม่แสดงท่าทีใด แท้จริงคือการแสดงท่าทีแล้ว ฝ่าบาทกำลังบอกให้เขาตัดสินใจเองว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร

หลี่อวี้เอ่ยเสียงทุ้มลึกซึ้ง “กระหม่อมซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณของฝ่าบาทที่ทรงไว้วางพระทัยในตัวกระหม่อม แต่เรื่องนี้สำคัญอย่างยิ่ง หากพลาดพลั้งแม้เพียงนิด ความพยายามทั้งหมดของเราที่ผ่านมาก็อาจสูญเปล่า”

“แม้ช่วงเวลาที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้เราก็ไม่ควรตื่นตระหนก แม้ต้องการแก้ไข แต่ก็ไม่ควรรีบร้อนจนเกินไป หากเล่นไพ่ทุกใบจนหมดมือ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับฉินเฟิงในอนาคต เราจะรับมืออย่างไร”

คำพูดของหลี่อวี้มีความหมายชัดเจน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน