บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 963

บทที่ 963 แข่งกันที่ความเร็ว

นับตั้งแต่ฉินเฟิงเข้าสู่เป่ยตี๋ หลี่จางและฉินเฟิงได้อาศัยทูตส่งสารองครักษ์เสื้อแพรรักษาการติดต่อสื่อสารอย่างใกล้ชิด สงครามฤดูหนาวคราวนี้ก็ได้วางแผนไว้อย่างครบถ้วนแล้ว หลี่จางรู้รายละเอียดทั้งหมดอย่างทะลุปรุโปร่ง เมื่อนำมาปฏิบัติจริงจึงทำได้อย่างคล่องแคล่ว

ตามแนวคิดทางยุทธวิธีของฉินเฟิง การเข้ามาของกองทัพพลาธิการเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการเริ่มต้นที่แท้จริงของสงคราม

สถานการณ์ทั้งหมดในเมืองจัวโจวกระจ่างแล้ว กองทัพทหารม้าเบาและกองกำลังหลักบุกตรงไปยังต้าฉีซึ่งอยู่ทางเหนือสุดของจัวโจว แบ่งจัวโจวออกเป็นสองส่วน

ขณะที่เมืองสำคัญสองแห่งคือซางกานและหนานหัวถูกกองทัพปีกซ้ายและขวาปิดล้อมจนกลายเป็นเมืองโดดเดี่ยว ไม่ว่าจะเป็นการรับการสนับสนุนจากภายนอกหรือส่งทหารออกไปช่วยเหลือภายนอกล้วนกลายเป็นความฝันลม ๆ แล้ง ๆ

จุดยุทธศาสตร์และเมืองต่าง ๆ ในจัวโจวไม่กล้าส่งทหารออกไปอย่างไม่รอบคอบ เนื่องจากไม่สามารถติดต่อกับสองเมืองสำคัญคือซางกานและหนานหัวได้ ทำได้เพียงใช้วิธีที่ปลอดภัยที่สุดคือรักษาพื้นที่ของตนเองไว้

ส่วนกองทัพรบไกลเป่ยซีก็โอบล้อมจากทางปีกซ้าย เคลื่อนทัพอ้อม ตลอดเส้นทางที่ผ่านไม่ต้องพูดถึงว่ายึดเมืองและป้อมปราการได้มากน้อยเพียงใด อย่างน้อยแนวรบด้านตะวันตกทั้งหมดของจัวโจวก็ตกอยู่ภายใต้แรงกดดันทางทหารของกองทัพรบไกลเป่ยซีแล้ว กองทัพจัวโจวไม่กล้าเคลื่อนไหวโดยพลการแน่นอน

ส่วนแนวตะวันออกของฝ่ายขวาก็มีองครักษ์ค่ายเทียนจีคอยก่อกวนอยู่หลายจุด จนทำให้ฐานที่มั่นในเมืองทางตะวันออกของเมืองจัวโจวไม่กล้าส่งทหารออกจากเมืองอย่างไม่ระมัดระวังเช่นกัน

ด้วยเหตุนี้ ไม่เพียงแต่เมืองต้าฉีจะโดดเดี่ยวไร้การช่วยเหลือ เส้นทางบุกที่ทหารม้าเบากองหน้าและกองกำลังหลักของหมิงอ๋องได้เปิดไว้ก็กลายเป็นเส้นทางที่ค่อนข้างปลอดภัย

ตอนนี้หมิงอ๋องผู้ไม่ชอบอยู่นิ่งได้อาสารับภารกิจรักษาความมั่นคงของเส้นทาง มุ่งหน้าขึ้นเหนือ กำจัดภัยคุกคามที่แฝงอยู่ สร้างฐานที่มั่น ตามด้วยกองทหารช่างที่เข้ามาเสริมความแข็งแกร่งให้กับฐานที่มั่นเพิ่มเติม

เส้นทางนี้ไม่เพียงแต่เป็นเส้นทางโจมตี แต่ยังค่อย ๆ ถูกเสริมความแข็งแกร่งให้กลายเป็นเส้นทางการสื่อสารและขนส่งพลาธิการ

สุดท้ายกองกำลังพลาธิการก็เข้าสู่สนามรบแล่ว

หากเป็นฤดูร้อน กองทหารม้าของเป่ยตี๋สามารถใช้ความได้เปรียบด้านการเคลื่อนที่เร็วได้ กองกำลังพลาธิการย่อมไม่กล้าบุกอย่างประมาท แม้จะเคลื่อนที่ไปข้างหน้าก็จำเป็นต้องมีกองทหารจำนวนมากคอยคุ้มกันอยู่รอบ ๆ แต่ก่อนที่สงครามฤดูหนาวจะเริ่มขึ้น พลาธิการก็เป็นส่วนสำคัณที่ฉินเฟิงสนใจแล้ว

อำเภอเป่ยซีเป็นศูนย์กลางการค้าขนาดใหญ่ มีเส้นทางการค้าโดยรอบที่สร้างขึ้นอย่างทั่วถึง เส้นทางการค้าที่มุ่งสู่ชายแดน แม้จะใช้คำว่า ‘ถนนหลวงที่กว้างขวางและราบเรียบ’ มาอธิบายก็ไม่เกินจริงแต่อย่างใด

สินค้าที่รวบรวมมาจากภายในเขตแดนของแคว้นต้าเหลียงส่งยังชายแดนเหนือต้าเหลียง สุดท้ายล้วนมารวมกันที่อำเภอเป่ยซี และอาศัยข้อได้เปรียบของเส้นทางการค้า ขนส่งไปยังชายแดนในเวลาที่สั้นที่สุด

ด่านชายแดนเป็นจุดขนถ่ายสินค้าขนาดใหญ่ ระหว่างด่านกับฐานที่มั่นในเทือกเขาสยงอิงมีการสร้างเส้นทางการค้าที่สั้นที่สุดไว้แล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น รอบ ๆ เส้นทางการค้ายังมีเขตทหารประจำการขนาดใหญ่น้อยอยู่สิบกว่าแห่ง แม้ฐานที่มั่นที่ใหญ่ที่สุดจะมีทหารประจำการเพียงไม่กี่ร้อยคน แต่ก็เป็นการรับประกันความปลอดภัยให้กับเส้นทางการค้า วัสดุที่มาจากด่านจะถูกส่งไปยังเทือกเขาสยงอิงด้วยความเร็วสูงสุด จากนั้นจะเข้าสู่เมืองจัวโจวผ่านเทือกเขาสยงอิง

เลือกฐานที่มั่นด้านหน้าหลายแห่งเป็นสถานีขนถ่าย เพิ่มกำลังคนและการป้องกันอย่างต่อเนื่อง ขนส่งวัสดุไปข้างหน้าเป็นชุด ๆ เพื่อสร้างเส้นเลือดใหญ่ที่ส่งเสบียงไปยังแนวหน้าสนามรบอย่างต่อเนื่อง

แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับเส้นทางขนส่งนี้คือการถูกรบกวนและโจมตีจากกองทัพศัตรู ด้วยเหตุนี้ เงินส่วนใหญ่ที่ใช้ในสงครามฤดูหนาวจึงถูกใช้ไปกับการเสริมความแข็งแกร่งของเส้นทางขนส่งพลาธิการ!

ตอนนี้หมิงอ๋องนำทัพบุกเข้าไปในใจกลางเมืองจัวโจวแล้ว ขณะที่สั่งให้ทหารพักผ่อนอยู่กับที่ อีกด้านหนึ่งก็เริ่มวางแผนตำแหน่งของฐานที่มั่นในพื้นที่

เนื่องจากบริเวณนี้เป็นทุ่งร้างกว้างใหญ่ ไม่มีกองทัพประจำการจึงไม่สามารถยึดฐานที่มั่นที่มีอยู่แล้วได้ จำเป็นต้องกำหนดและสร้างขึ้นเอง

หมิงอ๋องได้กำหนดพื้นที่บนเส้นทางขนส่งที่วางแผนไว้แต่เดิม บริเวณใกล้เคียงมีหินจำนวนมากที่สามารถนำมาใช้ได้ เพียงพอที่จะสร้างฐานชั่วคราวโดยใช้วัสดุในท้องถิ่น

พอหมิงอ๋องกำหนดพื้นที่เสร็จก็มีทหารขี่ม้ามาถึง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน