บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 115

ทุกคนในแวดวงธุรกิจมักเห็นด้วยกับข้อเท็จจริงที่ว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้นายน้อยแห่งตระกูลโซรอสขยันขันแข็งมาก

คืนนี้มีงานเลี้ยง นายน้อยแห่งตระกูลโซรอสจะเข้าร่วมด้วยเช่นกัน ด้วยเหตุนี้คนดังและสุภาพสตรีชั้นสูงหลายคนจึงตั้งใจแต่งตัวสำหรับงานปาร์ตี้นี้เป็นพิเศษ

เมื่อแสงไฟยามเย็นสว่างขึ้น สระว่ายน้ำและวิลล่าก็เต็มไปด้วยชายและหญิงที่มีเสน่ห์ พวกเขาเป็นผู้นำจากบริษัทชั้นนำในเมืองเองแห่งนี้

อย่างไรก็ตามถึงกระนั้นก็ตามในแวดวงคนชั้นนำเช่นนี้ ก็ยังมีการแบ่งชนชั้นกันให้เห็นอย่างชัดเจน

"คุณชายโซรอสช่วงนี้คุณกระตือรือร้น และขยันขันแข็งเป็นพิเศษ เป็นไปได้ไหมว่าคุณได้รับแรงบันดาลใจมาจากความงามคุณขายโซรอส?” ชายหน้าตาดีอายุสามสิบต้น ๆ ยกขนมปังปิ้งให้ ไฮดื โซรอส และแกล้งเขาแบบติดตลก

ด้วยความประหลาดใจคุณโซรอสหนุ่มยอมรับอย่างเปิดเผย “นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ สายตาของคุณเนี่ยยังคงหลักแหลมเช่นเคยเลยนะคุณชายวอร์เนอร์”

ชายคนนั้นที่โซรอสเรียกว่าคุณชายวอร์เนอร์ก็ดูประหลาดใจ “อัญมณีจากครอบครัวใดกันนะ ที่ได้รับความโชคดีนี้ ที่ได้รับความโปรดปรานจากคุณชายโซรอสคนนี้?”

ไฮด์ โซรอส โบกมือและหัวเราะ “คุณไม่สามารถพูดแบบนั้นได้ มันไม่ขนาดนั้นหรอกครับคุณชายวอร์เนอร์ เป็นผมเองที่ได้รับความสุขที่ได้พบเธอ นับเป็นความโชคดีของผมที่ได้พบเธอในชีวิตนี้ ถ้าผมสามารถแต่งงานกับเธอได้นั่นจะเป็นพรสูงสุดในชีวิตของผมเลย”

ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงวุ่นวายจากประตูทางเข้างาน

ความวุ่นวายจอแจดึงดูดความสนใจของ ไฮด์ โซรอส และ คุณชายวอร์เนอร์ ขณะที่พวกเขาหันไปมองที่ประตูทางเข้า

“นั่นคือ… คุณชายสจ๊วต จากบริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรมใช่ใหม?” คุณชายวอร์เนอร์รู้สึกตกใจขณะที่เขาพูดต่อ “ไม่มีใครบอกเลยว่าคุณชายผู้ยิ่งใหญ่คนนี้จะเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้ด้วย”

เมื่อเขาพูดอย่างนั้นเขาก็หันมาถาม ไฮด์ โซรอส "คุณชายโซรอสคุณรู้ไหมว่า บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม “... ”

เมื่อมิคุณชายวอร์เนอร์หันกลับไปมองที่ ไฮด์ โซรอส ที่ยืนอยู่ข้างหลังของเขา แต่ทว่าชายที่อยู่ด้านหลังเขานั้นก็ไม่ได้สนใจในตัวเขาอย่างสิ้นเชิง ในขณะเดียวกันเขาวางแก้วลงและเริ่มเดินตรงไปที่ประตูทางเข้านั้น

คุณชายวอร์เนอร์มองด้วยความประหลาดใจ และจับตาดูขณะที่คุณชายโซรอสเริ่มเดินเข้าไปหาชายที่เป็นต้นเหตุของความวุ่นวายตรงประตูทางเข้า

เวลาไม่ถึงหนึ่งปีหลังจากที่คุณชายโซรอสเดินทางกลับประเทศ นับตั้งแต่ย้ายไปอยู่ที่สหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตามคุณชายสจ๊วตอาศัยอยู่ในประเทศมาโดยตลอด พวกเขาเกี่ยวข้องกันอย่างไรนะ?

ไม่ค่อยมีใครในแวดวงธุรกิจรู้มากนักเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่าง ไฮด์ โซรอส และ ฌอน สจ๊วต

ฌอน สจ๊วต ทำให้เกิดความวุ่นวายในที่ประตูทางเข้า จากการที่เขาปรากฏตัวขึ้นในงานคืนนี้ ดวงตาของทั้งชายและหญิงสว่างลุกวาวขึ้น เมื่อเห็นเขาปรากฏตัวที่ประตูทางเข้านั้น

พวกผู้ชายต้องการก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายเขา เพื่อทำความรู้จักคุ้นเคยกับเขา ในขณะที่ผู้หญิงจับจ้องรูปลักษณ์ของเขา สาว ๆ ต่างดึงจัดทรงชุดที่พวกเธอสวมใส่ และช้มือจัดแต่งทรงผมของตัวเองให้ดูดี คู่สายตาคู่หนึ่งจับจ้องไปที่ ฌอน สจ๊วต เป็นประกาย

จากนั้นฝูงชนก็เคลื่อนย้ายฮือฮากันอีกครั้ง โดยแยกออกเป็นสองฝ่ายอย่างชัดเจน ราวกับว่าพวกเขาสร้างเส้นทางระหว่างทาง และที่สุดของปลายทางนั้นก็เผยให้เห็นร่างของ ไฮด์ โซรอส ที่ปรากฏตัวขึ้น

“โอ้ว คุณชายสจ๊วต!” รอยยิ้มชั่วร้ายพุ่งเข้ามาบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของ ไฮด์ โซรอส ขณะที่เขาสอดมือข้างหนึ่งไว้ในกางเกงชุดสูทของเขา เขาเดินอย่างสง่างามไปยังชายคนนั้นที่ประตูทางเข้า “ฉันค่อนข้างแปลกใจ ที่คุณชายสจ๊วตมาร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำนี้ด้วย”

มีความเฉยเมยในดวงตานกฟีนิกซ์ของ ฌอน สจ๊วต เขายืนอยู่กับที่ และมองไปที่ ไฮด์ โซรอส ขณะที่เขาเดินเข้ามาหา “ฉันออกมาเพื่อพักผ่อน ในงานเลี้ยงอาหารค่ำเหมือนกัน”

“ผ่อนคลาย…โอ้เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณชายสจ๊วตพบว่าตัวเองติดอยู่ในสถานการณ์ที่น่าเบื่อเช่นนั้นหรือ” ไฮด์ โซรอส กล่าวต่อว่า “ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันจะถือโอกาสนี้เชิญชวญคุณชายสจ๊วตมาสนุกกันที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ได้ไหม?”

ดวงตาแคบ ๆ ราวกับนกฟีนิกซ์ของ ฌอน สจ๊วต หรี่ลงในทันที ขณะที่เขาจ้องไปที่ ไฮด์ โซรอส…เขารู้ดีว่า อีสต์ เอ็มเพอเรอร์เป็นของฌอน…ไฮด์ โซรอส กำลังยั่วยุเขาโดยตั้งใจ!

เขายกมุมปากด้วยท่าทางเบื่อหน่าย และกวักมือเรียกบริกรที่อยู่ไม่ไกล บริกรรีบเข้ามาหาเขาในทันทีในขณะที่ยกถาด จากนั้นเขาก็หยิบไวน์แดงหนึ่งแก้วจากถาด และส่งให้ Haไฮด์ โซรอส ในขณะที่เขาหยิบอีกแก้วให้ตัวเอง "คุณชายโซรอสคุณต้องแสดงความเป็นห่วงตัวเองมากกว่านี้ไม่ใช่แค่เพื่อฉัน ฉันสังเกตเห็นว่ารอยคล้ำใต้ตาของคุณดำขึ้นใช่หรือไม่? เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณต้องนอนดึกมาโดยตลอดใช่หรือเปล่า?”

มือของ ไฮด์ โซรอส สั่นอย่างไม่น่าเชื่อขณะที่ถือแก้วไวน์แดง จากนั้นเขาก็ดื่มไวน์แดงราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และวางไว้บนถาดของพนักงานเสิร์ฟข้าง ๆ ก่อนจะหันศีรษะไปมองที่ ฌอน สจ๊วต

“ฉันนอนดึกมาโดยตลอด ถ้าฉันไม่ทำเช่นนั้น ฉันควรจะจัดการกับคุณชายสจ๊วตที่จงใจทำให้ชีวิตของฉันยุ่งยากได้อย่างไร?”

“เฮ้ ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า "จงใจทำให้เรื่องยาก" ในโลกของธุรกิจ มีเพียงคนที่แข็งแกร่งและอ่อนแอ” ฌอน สจ๊วต พูดเบา ๆ ขณะหมุนไวน์แดงในแก้ว เขาไม่ได้จิบมันสักครั้งเดียวก่อนที่จะวางมันลงบนถาด

ดวงตาของนกฟีนิกซ์ที่เย็นชาของเขากวาดไปด้านข้างขณะที่เขาพูดว่า “ฉันเคยพูดไปแล้ว…แม้ว่าฉันจะไม่ต้องการสิ่งของของฉัน แต่ฉันก็จะไม่มอบให้กับคนอื่น ขอให้โชคดีครับคุณโซรอส ใครจะไปรู้นายอาจจะต้องอดหลับอดนอนอีกสองสามคืน ก่อนที่จะสามารถชดเชยความสูญเสียของนายได้”

รอยยิ้มบนใบหน้าของ ไฮด์ โซรอส เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาจะไม่ยอมให้มันได้ผล "คุณชายสจ๊วตคุณย้ำซ้ำ ๆ ว่าเธอไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ…เฮ้เฮ้ แต่คุณดูห่วงใยเธอมาก แต่ก็ปฏิเสธมัน คุณคงอดอิจฉาไม่ได้ที่ไม่สามารถเอาชนะใจของเธอได้ใช่ไหมคุณชายสจ๊วต?”

อุณหภูมิในดวงตาของ ฌอน สจ๊วต ลดลงอย่างรวดเร็ว สายตาเย็นชาของเขาตกลงบนใบหน้าของ ไฮด์ โซรอส “ฉันไม่ต้องการให้คุณกังวลเกี่ยวกับตัวฉันนายน้อยโซรอส ทำไมคุณไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องของตัวเองก่อนละ?”

บรรยากาศระหว่างพวกเขาอาจดูไม่น่ากลัว แต่ทั้งคู่พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบ ๆ และเบา คนอื่นจึงไม่สามารถได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึง คนอื่น ๆ เห็นเพียงแค่ชายสองคนที่โดดเด่นไม่แพ้กันกำลังคุยธุรกิจกันอยู่

ฌอน สจ๊วต เดินไปรอบ ๆ ไฮด์ โซรอส ก่อนที่จะเดินเข้าไปในงาน และเดินตรงไปที่ห้องน้ำ เขาคนเดียวที่รู้ว่าตอนนี้ตัวเขานั้นโกรธแค่ไหน

เขาจะตกหลุมรักผู้หญิงอย่าง เจน ดันน์ จริงหรือไม่? เขาจะรู้สึกอิจฉาที่ เจน ดันน์ ใช้เวลาอยู่กับ ไฮด์ โซรอส หรือไม่?

ไร้สาระ!

เห็นแก่ตัว โลภ วัตถุนิยม อ่อนแอ ต่ำต้อย…แม้แต่ผู้ชายธรรมดา ๆ ถ้าเจอผู้หญิงแบบนี้ก็คงไม่ถูกใจแล้ว ฌอน สจ๊วต จะตกหลุมรักผู้หญิงอย่างเธอได้อย่างไร?

ไม่มีทาง!

อย่างไรก็ตามอีกเสียงหนึ่งกำลังบอกเขาภายในว่า "คุณตกหลุมรักเธออย่างไม่ต้องสงสัย ไม่อย่างนั้นทำไมคุณถึงต้องไปต่อต้าน บริษัทโซรอส ห้างหุ้นส่วนจำกัด และตระกูลโซรอสด้วยละ?

‘คุณสามารถที่จะขังเธอไว้ได้รู้ไหม? ด้วยเหตุนี้เธอจะไม่สามารถโต้ตอบกับ ไฮด์ โซรอส ได้อีกต่อไป แล้วทำไมคุณถึงไม่ทำมันละ? คุณแค่กลัวว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของเธอจะหายไปอีกครั้งไม่ใช่เหรอ? '

ฌอน สจ๊วต เดินเข้าไปในห้องน้ำและมองตัวเองในกระจกด้วยสายตาเย็นชา เขาคิดในใจอย่างเงียบ ๆ ว่า “ไม่! มันไม่ใช่แบบนั้นหรอก! ฉัน ฌอน สจ๊วต จะไม่มีวันตกหลุมรักผู้หญิงที่มีหัวใจน่าเกลียดขนาดนี้! ฉันกำลังต่อต้านตระกูลโซรอสและ บริษัทโซรอส ห้างหุ้นส่วนจำกัด เพียงเพราะฉันไม่พอใจที่ ไฮด์ โซรอส มาสัมผัสของของฉัน แม้ว่าฉันจะไม่ต้องการของชิ้นนั้นก็ตาม เขาก็ต้องได้รับการสอนบทเรียน นั่นคือทั้งหมด

ไฮด์ โซรอส กลับไปก่อนที่งานเลี้ยงอาหารค่ำจะจบลง

ในยามค่ำคืนยังคงเห็นแสงไฟส่องสว่างจากหน้าต่างบนห้องทำงานชั้นสอง

ด้านหลังโต๊ะมีชายคนหนึ่งกำลังทำงานอย่างขะมักเขม้น

ไม่เคยมีสักครั้งที่นิ้วของไฮด์ โซรอส จะหยุดเคลื่อนไหว ขณะที่แตะบนแป้นพิมพ์ซ้ำ ๆ หลังจากผ่านไปรอบหนึ่งแล้วเขาก็หยิบกาแฟขึ้นมาข้าง ๆ และกระดกกาแฟราวกับน้ำเปล่าก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานของเขาต่อ

ฌอน สจ๊วต พูดถูก ถ้าเขาผ่อนคลายและปล่อยวางลงเขาจะไม่สามารถรับมือกับการโจมตีที่ ฌอน สจ๊วต จะทำมันได้

ช่วงเวลานี้เองที่ ไฮด์ โซรอส รู้สึกหมดหนทาง…เขาและ ฌอน สจ๊วต เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก พวกเขาแข่งขันกันในเกือบจะทุกเรื่อง แต่ไม่เคยมีใครแพ้หรือชนะมาก่อน

ในตอนนั้นเขาไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ ความไม่เต็มใจที่จะยอมจำนนของเขายังคงดำเนินต่อไปจนกระทั่งเขาเข้าสู่วัยผู้ใหญ่จนถึงวันนี้

อย่างไรก็ตาม ฌอน สจ๊วต เป็นคนประหลาดอย่างแน่นอน เมื่อได้มาเผชิญหน้ากับเขาจริง ๆ ไฮด์ โซรอส ก็ตระหนักว่าชายคนนี้มีความสามารถเหนือกว่าไม่ว่าจะเป็นวิธีการเงินทุน และความสามารถพิเศษต่าง ๆ

“ฉันไม่เคยชนะเขาเมื่อฉันยังเด็ก แต่ครั้งนี้ฉันจะยอมแพ้ไม่ได้!” ‘คุณชายสจ๊วตคนนั้นสามารถชนะอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่สำหรับ เจน ดันน์!’

ในที่สุดไฟในห้องทำงานของไฮด์ โซรอส ก็ได้ดับลงในเวลาตีสี่