บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 174

เจนรู้ว่าฝูงชนกำลังมองมาที่พวกเขา

“ฉันจะไปห้องน้ำ” เธอเงยหน้าและเดินออกไปอย่างตื่นตระหนก

คาลเลนจะปล่อยเธอไปอย่างง่ายดายได้อย่างไร?

เมื่อเขาเห็นเจนกำลังจะจากไป การแสดงออกบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเขาก็เปลี่ยนไป เขาอยากจะไล่ตามเธอ แต่ฌอนอยู่ตรงหน้าเขา และทำตัวเหมือนเฉกเช่นภูเขา เขาไม่ยอมขยับเขยื้อนเพื่อให้คาลเลนได้วิ่งตามเจนไป

“หลีกไป” เขาเอื้อมมือไปผลักฌอนออกไป แต่นัยน์ตาของฌอนมีแววความเย็นชา “ยังไม่เคยมีใครกล้าก่อปัญหาที่นี่ คุณต้องการเป็นคนแรกหรือไม่?” เสียงทุ้มของเขาเอ่ยถามอย่างช้า ๆ

เจนเพิ่มความเร็วของเธอ รองเท้าส้นสูงที่เท้าของเธอทำให้เธอเดินช้าลงอย่างเห็นได้ชัด

"เดี๋ยวก่อน! เจน ตอบฉันสิ!”

คาลเลนรู้สึกประหม่า เขาจะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปได้อย่างไร?

ถ้าเขาไม่ได้พบกับผู้หญิงคนนี้ที่นี่ บางทีเขาอาจจะปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป

เจนหยุด

เธอหันหลังให้คาลเลนอยู่ ต่อจากนั้นประมาณ 30 วินาทีเธอก็อ้าปากเอ่ยช้า ๆ “ได้เลย” เสียงแหบ ๆ ของเธอนั้นเอ่ยออกมาด้วบน้ำเสียงนิ่ง ๆ และไม่มีอารมณ์ใด ๆ ในน้ำเสียงของเธอ

“คุณ…นอกเหนือจากเงินของฉันแล้ว คุณ…เคยมีความรู้สึกอะไรกับฉันบ้างไหม?”

เมื่อคาลเลนถามคำถามนั้น ใบหน้าของผู้คนบางคนในห้องโถงนั้นก็เปลี่ยนไป

ดวงตาของฌอนกลายเป็นใบมีดแหลมคม สายตาของเขาจ้องไปที่เจนเหมือนมีดคู่หนึ่ง

เอลิออร์และเรย์ตกตะลึง ชายต่างชาติคนนี้ที่สวยราวกับเอลฟ์สาว เขาตกหลุมรัก เจน ดันน์ อย่างนั้นหรือ

พวกเขาเป็นเพื่อนรักกันมาหลายปีแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงคิดถึงเรื่องนี้ไปพร้อม ๆ กัน พวกเขามองหน้ากันด้วยความสยดสยองและเห็นความน่ากลัวแบบเดียวกันในดวงตาของกันและกัน

หัวใจของเจนเต้นผิดจังหวะ เมื่อคาลเลนถามเธอเรื่องนี้กับเธอ เธอคิดว่าเธอได้ยินเขาผิดไป และมีความสับสนอยู่บนใบหน้าของเธอ

คาลเลนเป็นคนที่ตกใจมากที่สุดหลังจากที่ถามคำถามนั้น มีความประหลาดใจในดวงตาของเขา ทำไมเขาถึงถามคำถามนี้?

อย่างไรก็ตามในขณะนั้น นี่คือคำถามที่หลุดรอดจากริมฝีปากของเขา แม้ว่าเขาจะไม่อยากที่จะยอมรับมัน แต่เขาก็ยังต้องยอมรับมันในท้ายที่สุด

มีบางสิ่งที่เขาไม่อยากที่จะยอมรับมัน อย่างไรก็ตามร่างกายและหัวใจของมนุษย์นั้นซื่อสัตย์ คำพูดที่หลุดรอดจากปากคน ๆ หนึ่งโดยไม่ได้คิดหรือมีมูลอะไรเลย มันก็คงจะเป็นการโกหก เขาคิดไตร่ตรองหลายครั้งในใจ และเขาอยากที่จะพูดมันออกมาตามความจริงและซื่อสัตย์ต่อหัวใจของเขา

ในกรณีนี้ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าเขาเป็นอย่างหลังแน่ ๆ

คาลเลนเป็นคนฉลาด ดูเหมือนว่าเขาจะยอมรับสิ่งนี้ได้ในพริบตา

เขายืดตัวตรงและถามเจนอีกครั้ง “อาหารมื้อเย็นทุกคืน…นอกเหนือจากเงินแล้ว เวลาที่เราอยู่ด้วยกันมันเคยมีความหมายอย่างอื่นสำหรับคุณบ้างไหม?”

คราวนี้เขาไม่ได้ถามคำถามของเขาอย่างเร่งรีบเหมือนครั้งก่อน มีความจริงจังบนใบหน้าที่สวยงามของเขา เขามองจ้องตรงไปที่เจน

ฌอนรู้สึกว่าความอิจฉาได้คืบคลานเข้ามาในหัวใจของเขา เขามองเจนราวกับว่าจ้องมองภรรยาที่กำลังนอกใจเขา

เอลิออร์และเรย์ต่างมองไปที่ฌอน

“นายเห็นไหม?” เอลิออร์อ้าแขน “ฉันบอกนายแล้ว ว่าเธอไม่ควรกลับมาที่เมืองเอส”

เอลิออร์รู้สึกหลากหลายอารมณ์

“หลังจากเรื่องยุ่ง ๆ มากมาย พวกเขาก็กลายเป็นศัตรูกันอีกครั้งในที่สุด ฌอนตกหลุมรักเธอด้วยซ้ำ” เรย์กล่าว ความกังวลถูกเผยขึ้นในดวงตาของเขา “พวกเขา…” ‘พวกเขายังจะลงเอยด้วยกันได้จริง ๆ ใช่ไหม?’

“นายกับฉันเป็นแค่ผู้ชม เนื่องจากเราไม่สามารถแก้ไขข้อผิดพลาดของเขาได้ทันเวลา ดังนั้น…เราควรดูแลคนงี่เง่าทางอารมณ์คนนั้น”