บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 195

ฌอนไม่ได้พูดอะไรอีก เขาวางสายและโทรหาเจนเบอร์ถัดไป ไม่มีใครรับโทรศัพท์ เขาขมวดคิ้วเมื่อเขาโทรหาคนในบ้านของดันน์ เขาไม่สามารถต่อสายไปยังโทรศัพท์บ้านของดันน์ได้ ในที่สุดเขาก็โทรหาได้เพียงเบอร์ของโจเซฟ

หลังจากนั้นไม่นานสายก็โทรติด "คุณสจ๊วตหรอครับ?”

“โจเซฟเจนอยู่กับคุณไหม?” ฌอนไม่ต้องการเสียเวลาแลกเปลี่ยนคำทักทายกับโจเซฟ สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาตอนนี้คือความปลอดภัยของเจน

"เจนหรอครับ?" โจเซฟถามด้วยความประหลาดใจ “เจนอยู่ที่นี่ แต่เธอก็จากไปแล้ว”

ฌอนดูหม่นหมอง “นานแค่ไหนแล้ว? กับใคร?"

“เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา ถ้าให้ผมดูเวลา…อืม ประมาณสิบนาทีที่แล้ว คุณสมิธเป็นคนขับรถ พวกเขาออกไปด้วยกัน คุณสจ๊วต มีอะไรผิดปกติหรือเปล่าครับ? ก-เกิดอะไรขึ้นกับเจนหรือไม่?” โจเซฟลุกขึ้นยืนอย่างใจจดใจจ่อและถามฌอนที่อยู่อีกด้านของโทรศัพท์

หลังจากที่เขาได้ยินเช่นนั้นดวงตาของฌอนก็มืดลง เขาส่งเสียงจากหลังลำคอและพูดอย่างสุภาพ “ฉันขอโทษที่โทรมารบกวนคุณดันน์”

หลังจากฌอนพูดอย่างนั้นเขาก็วางสายโทรศัพท์ จากนั้นเขาก็โทรไปยังหมายเลขของ อโลร่าทันที

เสียงเครื่องตอบรับหญิงดังขึ้นจากโทรศัพท์ “สวัสดีหมายเลขที่คุณโทรออกไม่สามารถใช้งานได้”

การจ้องมองของฌอนดูเคร่งขรึม เขาไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งนี้กำลังเกิดขึ้น เขากดหมายเลขอีกครั้ง แต่ก็ไม่เกิดประโยชน์ใด ๆ

ตอนนี้เขาขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม เขาไม่สามารถติดต่อไปยังหมายเลขของอโลร่าได้

โทรศัพท์ของอโลร่าอาจถูกปิดหลังจากแบตเตอรีหมด อย่างไรก็ตามเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นตั้งแต่อโลร่าเริ่มทำงานให้เขา

เขาจับโทรศัพท์แน่นและหันกลับมา ร่างกายของเขาเปล่งประกายออร่าเย็นยะเยือก เขาเดินไปหาพ่อบ้านเก่าของท่านผู้อาวุโส “คุณปู่หมายความว่าอย่างไร?”

เมื่อฌอนกำลังโทรออกพ่อบ้านชราก็ได้ยินบางส่วนของมัน เขาเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตาม…

“คุณหมายถึงอะไรครับ นายท่าน?” พ่อบ้านชราถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นบนใบหน้าของเขา