หัวใจของเจนยังคงเต้นเร็วและรัว แต่ก่อนที่เธอจะทันได้รู้สึกโล่งใจทีตัวเองไม่ร่วงลงไปกองกับพื้น จู่ๆเธอก็นึกขึ้นได้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังโอบเอวของเธออยู่
“อุ้ยยย…” เจนตกใจและกรีดร้อง ตลอดทั้งชีวิตของเธอไม่เคยมีผู้ชายคนไหนโอบกอดแนบชิดเธอขนาดนี้มาก่อน จะเว้นก็แต่พี่ชายของเธอเอง ไม่เคยมีเลยแม้กระทั่ง…เขาคนนั้น
เซอรอสค่อยๆเงื้อมมือมาปิดปากของเจน “เงียบเดี๋ยวนี้นะ เธอจะกรี๊ดทำกัน” เธอนี่เป็นผู้หญิงที่พิลึกจริงๆผู้หญิงส่วนใหญ่จะกรีดร้องตั้งแต่ที่เข้าจะล้มลงที่พื้นแล้ว แต่กับเธอไม่แม้จะส่งเสียงออกมาซักแอะ แล้วทำไมจู่ๆเธอมากรีดร้องเอาตอนนี้หะ?
“ดะ-ดะ-ได้โปรด ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ”
ไฮด์ เริ่มสังเกตุว่าตัวเธอสั่น และก็มีสิ่งหนึ่งผุดเข้ามาในหัวของเขา “นี่เธอคงไม่ได้กรี๊ดเพียงเพราะฉันโอบเอวของเธออยู่หรอกนะ?”ไฮด์สังเกตุผู้หญิงในอ้อมแขนของเขามีสีหน้าที่ซีด จนเขาอดไม่ได้ที่จะเผลอยิ้มออกมา
เอะ... หรือว่าเป็นเพราะฉันเหยียบเท้าเธอหรอ?” เขาคิดบางอย่างก่อนจะเผยรอยยิ้มแปลกๆ ให้เธอ “ นี่คุณผู้หญิง อย่าบอกนะ ว่าเธอไม่เคยถูกผู้ชายทำแบบนี้กับเธอมาก่อนอ่ะ?”
ไฮด์ เห็นว่าปฎิกิริยาของเธอมันช่างน่ารักน่าสนใจ และสังเกตุเห็นใบหูของเธอที่ตอนนี้มันแดงก่ำ เขากระชับแขนรอบเอวของเจนให้แน่นขึ้น
ฟิ้ววว!เสียงลมพัดผ่าน
ไฮด์มองไปที่เธอและเขาก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปในพริบตาราวกับว่าเขาได้ค้นพบสมบัติล้ำค่ามากมายในเกาะร้าง เขาไม่คิดว่าสมัยนี้จะยังมีผู้หญิงที่แก้มและใบหูเปลี่ยนเป็นสีแดงจากการที่ถูกผู้ชายโอบกอด! มันชั่งหายาก! และน่าหลงใหลซะเหลือเกิน!
ไฮด์จมอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเองด้วยความตื่นเต้น
เขาจงใจใช้มือลูบคลำไปที่เอวของเจน แต่เขากลับลูบไปเจอแต่ผ้าที่เอวของเธอ มัทำให้เขาแปลกใจเป็นอย่างมาก เขาเริ่มลูบไร้ที่เอวของเธอด้วยความรุนแรงที่มากขึ้น
“คุณจะทำอะไรอ่ะ?!”
เจนขัดขืนและผลักไฮด์ออกจากตัวเธอ ไฮด์มองไปที่เจน ด้วยความแปลกใจ “ เอวของเธอ…” เขาไม่รู้จะอธิบายยังงัยกับสิ่งที่เขาเผิ่งจะได้สัมผัสไป มันไม่เหมือนกับเอวของผู้หญิงทั่วๆไป?
ไฮด์เรียกว่าเป็นเสือผู้หญิงเลยก็ว่าได้เขาผ่านผู้หญิงมานับพันๆคน มีทั้งนางแบบและคนดังจากต่างประเทศมากมาย แต่เอวที่เขาเพิ่งจะสัมผัสไปนั้นบางกว่าผู้หญิงทั้งหมดที่เขาเคยผ่านมา มันบางมากจนเขาสามารถโอบกอดเอวนั้นได้ด้วยแขนเพียงข้างเดียวของเขา!
“เธอออ…” เขาพูดอย่างตะกุกตะกัก“นี่ซินะเหตุผลที่เธอต้องสวมใส่เสื้อผ้าหลายชั้นขนาดนั้นในวันที่อากาศร้อนอบอ้าวขนาดนี้” เขาจ้องมองไปที่ผู้หญิงตรงหน้า สีหน้าและแววตาของเธอแสดงออกถึงความเจ็บปวดและไม่เห็นค่าในตัวเอง จนไฮด์ถึงขึ้นพูดไม่ออก
เวลาผ่านไปไฮด์ ยังคงไม่สามารถลืมและละสายตาจากแววตาของเจนในช่วงเวลานั้นได้ แววตาที่แสดงออกถึงควาปวดร้าวอ่อนแอและหยิ่งผยองในเวลาเดียวกัน ถึงจะดูขัดแย้งกันแต่มันกลับผสมผสานกันอยู่ในแววตาของเธอได้อย่างลงตัว
เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันนะ ทำไมเธอถึงมีแววตาสองขั้วแบบนั้นกัน?
เจนผลักไฮด์ ออกไปและเริ่มวิ่งหนี แม้ว่าเธอจะวิ่งไปได้แค่สองก้าวก่อนจะสะดุดล้มลง เธอถอยกรูดจนหลังของเธอชนกับกำแพง เพื่อเว้นระยะห่างจากไฮด์ให้ได้มากที่สุด
ตอนนี้จิตใจของเธอยุ่งเหยิงไปหมด…ราวกับว่ามีคนค้นพบความลับที่น่าอับอายที่สุดในชีวิตของเธอ
หลังจากที่เธอออกจากคุก เธอก็แค่ต้องการชีวิตที่สงบสุข ต้องการแค่อาหารและที่อยู่อาศัย สามารถเลี้ยงตัวเองได้และเก็บเงิน เพื่อที่จะได้ย้ายไปอยู่ที่ เอ๋อไห่ ซึ่งเป็นทะเลสาบที่อยู่ห่างไกล ที่นั่นเธอจะสามารถมองเห็นน้ำทะเลใสๆและท้องฟ้าสีครามที่เธอใฝ่ฝันและไม่เคยเห็นในช่วงตลอดเวลาที่เธอติดอยู่ข้างในคุก
เธอไม่อยากมีปัญหาใดๆทั้งสิ้น
ไฮด์พยายามที่จะยื่นมือไปช่วยเหลือเธอ แต่เธอกลับถอยหนีราวกลับว่าเขาเป็นปีศาจที่กำลังไล่ล่าเธออยู่
ไฮด์ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากถอยห่างจากตัวเธอ
ณ ห้อง 606
เจนเคาะประตูและเริ่มเดินเข้าไปข้างใน
ทันทีที่เธอเข้าไปข้างในห้องเธอสัมผัสได้ถึงบรรยากาศอันน่าขนลุกภายในนั้น ภายใต้แสงไฟสลัวๆเธอมองเห็นลูกค้าสองสามคนท่านนั่งอยู่ที่โซฟาและรายล้อมไปด้วยเหล่านนางแบบสาว สองสามคน
มีเพียงเด็กสาวที่ดูบริสุทธิ์และไร้เดียงสายืนอยู่คนเดียวหน้าโต๊ะคริสตัลในห้องนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
‘ งั้นเขาจะช่วยให้เธอฟื้นคืนความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีที่หายไป -’ โอ๊ย ก็มึงนั่นแหล่ะเป็นคนทำให้เจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
อ่านแล้วก็อึดอัดแทน อยากให้ความจริงเปิดเผยเร็ว ๆ และเจนสามารถออกไปใช้ชีวิตดี ๆ อยู่ห่าง ๆ จากคนสารเลวพวกนี้ ไม่อยากให้ให้อภัยใครเลย...