อูโน่ยิ้มเยาะ อโลร่ารู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตงั้นหรือ?
“เรียกผู้หญิงคนนั้น” เขาพูด
อโลร่าพยักหน้า เธอไม่มีความประทับใจใด ๆ สำหรับซูซี่ ทอมสันตั้งแต่แรก
ซูซี่ ทอมสันถูกเรียกตัวไปที่สำนักงานของอโลร่าโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ เธอรู้สึกไม่สบายใจตลอดทางที่ไปที่นั่น
อโลร่า ตอนนี้ เธอรู้ดีกว่าควรที่จะอยู่ห่าง ๆ ไม่เหมือนกับครั้งแรกที่เธอเข้ามาในสำนักงานของอโลร่า
“อย่ามัวอ้อมค้อมเลย บอกฉันหน่อยว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นในห้องส่วนตัวบนชั้นหก” อโลร่าพูดด้วยคำง่ายๆ
ซูซี่ ทอมสันตื่นตระหนกทันที ตามคาด เธอถูกเรียกตัวมาที่นี่เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องส่วนตัวชั้นหกในวันนี้
เธออาจจงใจหลีกเลี่ยงข้อความที่ไม่เอื้ออำนวยต่อตัวเอง และปกปิดรายละเอียดบางอย่างเมื่อเธออธิบายให้อโลร่า
อย่างไรก็ตามเธอกำลังเผชิญหน้ากับคนที่มีไหวพริบทั้งสองคน ไม่ว่าจะเป็นอโลร่า หรือ อูโน่ พวกเขาสามารถตั้งสมมติฐานของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้โดยอาศัยคำพูดและการแสดงออกของซูซี่ ทอมสันเท่านั้น
“ฉันไม่ได้ตั้งใจทำจริงๆนะ อโล่ร่า ฉันไม่รู้ว่าคุณเดนแฮมจะเรียกเจน ดันน์หลังจากที่ฉันปฏิเสธคำขอของเขา” ซูซี่ ทอมสัน ขอร้องอโลร่าด้วยความเมตตาอย่างน่าสงสาร
ไม่มีความอบอุ่นเหลืออยู่บนใบหน้าอันบอบบางของอโลร่า ริมฝีปากของเธอขยับ “บอกฉันหน่อยว่าคุณเดนแฮมนักธุรกิจชาวฮ่องกงที่มาจากทางใต้ของเอส ซิตี้รู้จักเจน ดันน์ได้อย่างไร?”
“ฉัน - ฉัน – ฉัน ไม่รู้ บะ-บางทีอาจมีคนพูดถึงเรื่องนี้กับคุณเดนแฮมมาก่อน เชื่อฉัน อโลร่า ฉันเป็นนักว่ายน้ำที่แย่มาตลอดตั้งแต่เด็ก ฉันเคยเกือบจมน้ำตายครั้งหนึ่งเมื่อฉันยังเด็ก ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถยอมรับคำขอของคุณเดนแฮมได้หลังจากรู้เรื่องนี้ นอกเหนือจากนั้น ฉันไม่ได้ทำอย่างอื่นเลย”
“คุณกำลังบอกว่าเหตุการณ์ในห้องส่วนตัวบนชั้นหกวันนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณงั้นเหรอ?”
“มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน ที่จริงมันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันเลย ฉันไม่รู้เรื่อง" ถ้าอโลร่าคิดว่าเป็นแบบนั้นก้ดีแล้วแม้ว่าเธอจะไม่ได้รับความคุ้มครองจากอีส เอ็มเพอเรอร์ เมื่อเธอเริ่มทำงานที่นี่ครั้งแรกประสบการณ์ของซูซี่ ทอมสัน ตลอดหลายปีที่ผ่านมาช่วยให้เธอเรียนรู้ว่า ‘ความจริง’ และ ‘ความโหดร้าย’ คืออะไร
นอกจากนี้ยังช่วยให้เธอเข้าใจดีขึ้นว่า ในโลกนี้ต้องปฏิบัติตามกฎบางอย่างที่คนอื่นตั้งไว้
ตอนนี้ซูซี่ ทอมสันรู้สึกกลัว เธอเสียสมาธิและดูลุกลี้ลุกลน ทันใดนั้นเธอก็นึกถึง เจน ดันน์ ที่ไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ เธอเหลือบมองอโลร่า ซูซี่ ทอมสัน เห็นคำว่า "ไม่เชื่อ" เขียนอยู่บนใบหน้าอันบอบบางต่อหน้าเธอ
เพียงไม่กี่วินาทีใบหน้าที่เงียบสงบ และสงวนท่าทีของเจน ดันน์ รวมถึงมุมด้านหลังที่อ้างว้างของเธอ ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งต่อหน้าต่อตาเธอ โดยไม่คำนึงถึงสิ่งอื่นใด เธอคิดว่าถ้าเจน ดันน์เป็นผู้หญิงคนนั้น เธอจะช่วยเธอแน่นอน
“เชื่อฉันเถอะ อโลร่า สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวกับฉัน ถ้าคุณไม่เชื่อฉันคุณสามารถถาม เจน ดันน์ ถามเธอ เธอสามารถชี้แจงให้ฉันได้อย่างแน่นอน”
ความมั่นใจนั้นมาจากไหน? ว่าผู้หญิงคนนี้ซึ่งเธอได้รับอันตรายและเป็นเหยื่ออย่างร้ายแรงจะปกปิดคำโกหกของเธอเพื่อเธอ; ความมั่นใจนั้นมาจากไหนโดยคิดว่าผู้หญิงที่เงียบขรึม และสงวนท่าทีจะอ่อนแอถึงขนาดกล่าวอ้างคำเท็จเพื่อบอกว่าซูซี่ ทอมสันเป็นคนถูกต้อง และไม่รู้อะไรเลย
อโลร่า รู้สึกถึงความโกรธที่เดือดพล่านอยู่ภายในตัวเธอ มันทำให้เธอหายใจไม่ออก เธอไม่มีที่ให้ระบายออกไป เธอจับจ้องไปที่ซูซี่ ทอมสัน ขณะที่ดวงตาของเธอคมขึ้นและคมชัดขึ้น
อูโน่ลุกขึ้นยืนอย่างกะทันหัน ทุกอย่างชัดเจนราวกับกลางวันดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป เขาวางโทรศัพท์และโทรออกไปยังหมายเลขของ ฌอน สจ๊วต
ฉันมีคำตอบบอส คุณดันน์ไปที่ห้องส่วนตัวเพราะนายเดนแฮมถามหาเธอเป็นพิเศษ ”อูโน่พูดง่ายๆว่า“ ตอนที่มีพนักงานหญิงอีกคนอยู่ในห้องส่วนตัวด้วย เราได้พบตัวของเธอด้วย”
เขาไม่ได้บอกตรง ๆ ว่าซูซี่ ทอมสัน เป็นคนที่เสนอเจน ดันน์ บอสเป็นผู้ชายที่ฉลาดมากเขาคงจะคาดเดาความจริงได้แล้วหลังจากฟังเบาะแสที่เขาทิ้งไว้ก่อนหน้านี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
‘ งั้นเขาจะช่วยให้เธอฟื้นคืนความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีที่หายไป -’ โอ๊ย ก็มึงนั่นแหล่ะเป็นคนทำให้เจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
อ่านแล้วก็อึดอัดแทน อยากให้ความจริงเปิดเผยเร็ว ๆ และเจนสามารถออกไปใช้ชีวิตดี ๆ อยู่ห่าง ๆ จากคนสารเลวพวกนี้ ไม่อยากให้ให้อภัยใครเลย...