บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 132

มาเดลีนจดจ่อไปที่คำสัญญาอันมุ่งมั่นของเจเรมี่ที่มีให้กับเมเรดิธ มันเป็นเพียงคำพูดง่าย ๆไม่กี่คำ แต่มันทำให้มาเดลีนเจ็บปวดอย่างที่สุด

ดูเหมือนว่าพวกเขาเหมาะที่จะอยู่ด้วยกัน

มาเดลีนฉีกยิ้มอย่างช้า ๆ เธอเห็นเมเรดิธมองไปที่เจเรมี่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา “เจเรมี่คุณกำลังพูดความจริงหรือเปล่า? คุณจะแต่งงานกับฉันจริงๆเหรอ?”

เจเรมี่มองเธออย่างอ่อนโยน “แน่นอน มันเป็นเรื่องจริง ผมจะทำตามสัญญาแน่นอน”

“เจเรมี่ ในที่สุดเราก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนความรักของเราอีกต่อไปแล้ว …” เมเรดิธกอดเจเรมี่แน่นโผร้องไห้เข้าที่อกของเขา

เธอหันหน้ากลับมา เพื่อแสดงใบหน้าเจ้าเล่ห์และชั่วร้ายให้มาเดลีนเห็น

ข้าง ๆ พวกเขา เอโลอิสรู้สึกอิ่มเอมใจ จากนั้นเธอตวัดสายตามองไปที่มาเดลีนด้วยอาการแสดงความเกลียดชัง

ความทุกข์และความเจ็บปวดของเธอจะทะลักออกมาจากนั้นมาเดลีนกำหมัดแน่น เธอหันหลังและเดินหนีไป

เจเรมี่สังเกตว่ามาเดลีนเดินออกไป เขามองตามเธอ ขณะที่ค่อยๆผลักเมเรดิธออกไปข้าง ๆ ดูเหมือนว่าเขากำลังจะตามออกไป

เมเรดิธดึงเสื้อของเขาไว้ “เจเรมี่ คุณลังเลที่จะตัดมาเดลีนออกจากใจงั้นหรอ?”

“ไร้สาระ ผมจะออกไปกับผู้หญิงคนนั้นได้ยังไง?” เจเรมี่ยิ้มเบา ๆ “ผมจะไปคุยกับเธอเรื่องการหย่า เธอควรไปทำแผลให้เรียบร้อย”

เขาพูดอย่างนั้น เเละเขาเดินจากไปโดยไม่หันกลับมา

แม้ว่าเจเรมี่จะพูดแบบนั้น แต่เมเรดิธก็ยังคงมีความสงสัยอยู่ในใจ อย่างไรก็ตาม เอโลอิสก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงต้องทำตัวเหมือนเด็กที่เชื่อฟังต่อไป

มาเดลีนรีบเดินออกจากโรงพยาบาล แต่การก้าวของเธอไม่คงที่ เธอกลั้นเลือดไว้เต็มปาก

เธอรีบเอาผ้าเช็ดปากออกมาปิดปาก สีเข้มของเลือดเห็นได้ชัดมากภายใต้ไฟถนน เธออาเจียนเป็นเลือดบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนเธอกำลังจะสิ้นอายุขัยเร็ว ๆ นี้แล้ว