บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 154
มาเดลีน ยกนิ้วชี้ขึ้นมาแนบริมฝีปากเป็นสัญลักษณ์เชิงห้ามปรามเด็กน้อยไม่ให้ส่งเสียงเรียกออกมาและเด็กน้อยก็เข้าใจทันที เธอเม้มริมฝีปากเข้ากลับหากัน
ด้านหนึ่ง เมเรดิธไม่พอใจอย่างยิ่งเมื่อเห็นเจเรมี่อุ้มเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ กระนั้น เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถแสดงออกอย่างโจ่งแจ้งได้
“เจเรมี่ นี่ลูกของใคร? ทำไมคุณถึงอุ้มเธอไว้? แจ็ครอเราอยู่ข้างนอก ไปกันเถอะ”
เธอมองเจเรมี่ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า แต่แล้วเธอก็กลอกตาไปที่ลิเลียนที่อยู่ในอ้อมแขนของเจเรมี่
เธอไม่รู้ว่าสิ่งเล็กน้อยนี้มาจากไหน เธอดูคล้ายกับยัยชนบท มาเดลีน!
“เธอไปกับแจ็คก่อนก็ได้ ผมกำลังรอพ่อแม่ของเด็กหญิงตัวน้อยนี่” เจเรมี่ตอบอย่างเย็นชา ทันใดนั้นสายตาของเขาก็สบกับลิเลียน
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกเชื่อมโยงกับเธอ
ในที่สุดเมเรดิธต้องขอเจเรมี่ออกไปโดยใช้แจ็คสันเป็นข้ออ้าง เธอไม่คิดว่าจะได้รับการปฏิบัติอย่างเย็นชาจากเขา เธอไม่สามารถแสดงความโกรธของเธอได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงแค่หันกลับมาในขณะที่กดริมฝีปากเข้าหากันแน่น
เมเรดิธจดจ่ออยู่กับอารมณ์หงุดหงิดจนมองไม่เห็นว่ากำลังจะไปไหน เมื่อเธอเดินผ่านมาเดลีน เธอชนเข้ากับไหล่ของเธอ
มาเดลีนใช้โอกาสนี้ในการปล่อยของที่อยู่ในมือของเธอ
อาหารของเด็กตกลงไปที่พื้น และโค้กที่พลิกคว่ำได้สาดกระเด็นไปทั่วเมเรดิธ
กระโปรงและรองเท้าชาเนลราคาแพงของเมเรดิธเปียกโชก เธอหัวเสียเป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว และตอนนี้ เธอกำลังโกรธมาก เธอปลดปล่อยความโกรธทั้งหมดที่มีต่อมาเดลีน
“นี่เธอดูตาม้าตาเรือบ้างหรือปล่าว? ตาบอดหรือไง?” เธอหันกลับไปเพื่อบ่นกับเจเรมี่ เธอแสดงใบหน้าของเธอด้วยความเศร้าโศก “เจเรมี่ ผู้หญิงคนนี้ทำให้เสื้อผ้าและรองเท้าของฉันสกปรก”
เจเรมี่เพียงแต่หันหน้าไปดูอย่างใจเย็น เพียงแค่แวบเดียว เขาก็ถูกมาเดลีนดึงดูด
เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ มันเป็นความผิดปกติที่รู้สึกได้
เขาเดินไปทางเธอพร้อมกับลิเลียนในอ้อมแขน
มาเดลีนมองไปที่เมเรดิธผู้โกรธเกรี้ยวและยิ้มเยาะอย่างใจเย็น
“ฉันคิดว่าคนตาบอดคือคุณนะ คุณผู้หญิงปากร้าย ฉันยืนอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกและคุณเป็นคนที่เดินพุ่งชนฉันเหมือนแมลงวันหัวขาด”
“พูดบ้าอะไร? กล้าหาว่าฉันเป็นแมลงวันได้ยังไง?! รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? คุณ…”
เมเรดิธชี้ไปที่มาเดลีนและร้องเสียงหลง อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองเห็นใบหน้าที่ซ่อนอยู่หลังแว่นกันแดด เธอถึงกลับตื่นตระหนก ดวงตาของเธอเบิกกว้าง
เธอมองไปที่ใบหน้านั้นด้วยความไม่เชื่อ รูปหน้าเค้าโครง เหล่านั้น ...
แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นดวงตาที่ถูกแว่นปกปิด แต่คุณสมบัติใบหน้าเหล่านั้นก็ดูคุ้นเคยอย่างน่าประหลาด เมเรดิธรู้สึกเหมือนหายใจได้ยากขึ้นเมื่อมองไปที่ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้
เมื่อมาเดลีนเห็นเมเรดิธมองเธอด้วยความตกใจ มาเดลีนก็ยกมุมริมฝีปากขึ้นยิ้มอย่างนุ่มนวล
“ทำไมจู่ ๆ คุณดูเป็นแบบนั้นล่ะ? คุณเห็นผีหรือไงกัน?”
" เมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้ การแสดงออกของเมเรดิธก็เปลี่ยนไป “คุณกำลังพูดถึงอะไร? ผีอะไร?
เธอเถียงกลับด้วยความโกรธและวิ่งกลับไปหาเจเรมี่ เสียงของเธออ้อนวอนมาก “เจเรมี่ไปกันเถอะ ฉันรู้สึกไม่สบายอกะทันหัน”
“คุณลุง ได้โปรดปล่อยหนูลง” ลิเลียนกระดิกตัว
เจเรมี่วางเธอลง แต่สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ด้านหลังของมาเดลีน
มาเดลีนรู้สึกว่ามีคนจ้องมองมา เธอจึงหันกลับมาอย่างใจเย็น ผมของเธอปลิวไสวขณะที่เธอทำเช่นนั้น ใบหน้าที่ดูสวยของเธอซึ่งซ่อนอยู่ด้วยแว่นกันแดด
อัปเดต บทที่ 154 ของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
ประกาศ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ได้อัปเดต บทที่ 154 พร้อมรายละเอียดที่น่าทึ่งและคาดไม่ถึงมากมาย ในการเขียนที่คล่องแคล่วในข้อความที่เรียบง่าย แต่จริงใจบางครั้งความโรแมนติคที่สงบของผู้แต่ง เด็กลำดับที่สิบหก ใน บทที่ 154 พาเราไปสู่ขอบฟ้าใหม่ ลองอ่านซีรี่ส์ บทที่ 154 บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ที่นี่ แป้นค้นหา: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 154