บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 201

ดวงตาของมาเดลีนกลายเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งในปฏิกิริยาที่ตกใจของเจเรมี่

“เป็นอะไรไป เจเรมี่? ฉันไง… มาเดลีน”

“... ”

มาเดลีน!

ชื่อนี้ดังทะลุทะลวงเข้าไปในหัวใจของเจเรมี่ราวกับมีดปลายแหลม ทิ่มหยุดลมหายใจเข้าออกของเขา

มาเดลีนยิ้มเหนือมุมริมฝีปากของเธออย่างสวยงามเมื่อมองไปที่สายตาที่เขม็งของเจเรมี่ เธอโน้มตัวเข้าไปใกล้เขา “เป็นอะไรไป คุณวิทแมน? ฉันคิดว่าคุณเป็นคนบอกให้มาฉันมาร่วมงานฉลองครบรอบในฐานะภรรยาเก่าของคุณไม่ใช่หรือไง?”

เสียงที่นุ่มนวลของเธอทำให้จังหวะการเต้นของหัวใจเขาถักถอแข่งกันเหมือนตาข่าย

แต่เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ เจเรมี่ก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาค่อย ๆ สงบลง

‘เป็นอย่างนั้นเองเหรอ ฮ่ะ?’

หากมองไปที่รูปลักษณ์เธอที่สวยงาม เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาจมอยู่ในความเหงา

ท้ายที่สุดแล้ว เจเรมี่พยายามเก็บอารมณ์นั้นไว้กับตัวเอง อย่างรวดเร็วแต่แน่นอนว่า เขาตอบกลับด้วยการยิ้มเยาะอย่างอบอุ่นและเย้ายวน “คุณมาถึงซักที”

มาเดลีนยิ้ม “ใช่ ฉันมาแล้ว”

เมเรดิธไม่สามารถทนมองได้อีกต่อไป เธอโกรธที่มีระยะห่างกันเพียงเล็กน้อยเท่านั้นระหว่างมาเดลีนและเจเรมี่ขณะที่ทั้งสองคุยกัน

“คุณมาแแล้ว คุณควินน์”

เธอเดินเข้าไปทักทายมาเดลีนด้วยรอยยิ้มเสมือนจริงใจ จากนั้น เธอเอียงศีรษะกระพริบตาด้วยความอยากรู้กับความไร้เดียงสาให้เจเรมี่

“คุณกับคุณควินน์คุยอะไรกัน เจเรมี่? บอกให้ฉันรู้บ้างได้ไหม?”

“ฉันคิดว่าจะเป็นการดีที่สุด หากคุณครอว์ฟอร์ดจะไม่รู้ มันเป็นความลับของฉันและเจเรมี่เท่านั้นแหละ” มาเดลีนยิ้มอย่างรู้ทัน “ใช่ไหม เจเรมี่?”