ในทันทีที่เธอพูดจบ มันให้ความรู้สึกราวกับว่าอากาศรอบตัวพวกเขากลายเป็นน้ำแข็งไป
เจเรมี่อยู่เหนือผู้หญิงที่อยู่ข้างใต้ตัวเขา “เธอพูดอะไร? พูดอีกทีสิ”
“เรา หย่า” มาเดลีนพูดซ้ำโดยไม่ลังเล ทั้งสองคำนั้นหนักแน่นและชัดเจน
อากาศเริ่มเงียบอีกครั้ง หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เจเรมี่โวยวายเสียงดังลั่น ดวงตาของเขาที่ดูเหมือนเป็นซาตาน มันดูมืดและดูเหมือนว่าทั้งหมดกำลังกัดกินเธออย่างหิวโหย
“หย่างั้นเหรอ? อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องนี้!”
คำพูดที่เยือกเย็นที่แสนเสียดแทงกระดูกเหล่านั้นหลุดรอดออกมาจากริมฝีปากอันเย้ายวนของเขา
“เธอไม่อยากเป็นผู้หญิงของผมเหรอ? ผมจะเติมเต็มความปรารถนาของเธอเอง”
มาเดลีนรู้สึกว่าตัวเองพังทลายขณะมองไปที่รอยยิ้มที่น่ากลัวของเขา
“ฉันไม่ต้องการให้คุณทำตามความปรารถนาของฉัน! เจเรมี่ วิทแมน ฉันต้องการหย่ากับคุณ!”
“ฝันไปเถอะ” เจเรมี่ปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี จากนั้น เขาบีบกรามของเธอแน่น “เธอต้องการหย่ากับผมเพียงเพราะเธอมีผู้ชายคนอื่น? มาเดลีน เธอไร้ยางอายแค่ไหน?”
'มาเดลีน เธอไร้ยางอายแค่ไหน?'
คำสบประมาทของเขามักออกมาอย่างง่ายดายเสมอ ดวงตาของเขาดูน่ากลัวกว่าเดิม
“เธอบอกว่าเธอมีลูกของผมเมื่อสามปีก่อนและเธอโทษว่าผมทำให้เด็กคนนั้นตาย ตอนนี้ ผมคิดว่าเธอต้องตั้งท้องลูกไม่มีพ่อนั่นเอง! ท้ายที่สุด เธอมีผู้ชายเข้ามามากมาย เธอมีทั้งแดเนียลและแทนเนอร์ ผมสงสัยว่าเธอเองรู้ด้วยซ้ำว่าพ่อของเด็กคือใคร!”
มาเดลีนพยายามอย่างหนักที่จะระงับอารมณ์ของเธอ แต่ตอนนี้ ได้เริ่มพังทลายลงแล้ว
มือของเธอสั่นอย่างรุนแรงและรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอที่เพิ่งถูกแทงมันอยู่ในความเจ็บปวดอย่างมาก
เธอกัดฟันกรอด ดวงตาสีแดงของเธอจ้องมองไปที่ชายที่กำลังเยาะเย้ยเธออย่างจริงจัง
“ฮึ่ย”
เจเรมี่เย้ยหยั่นก่อนที่จะมองเธออย่างเหยียดหยาม จากนั้น เขาก็เดินจากไป
“อย่าพยายามทำตัวน่าสงสารต่อหน้าผม ผู้หญิงอย่างเธอสมควรถูกทำร้ายจนตายในคุก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ