บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 89

“เธอดูโทรมลงไปนะ”

เมื่อมาเดลีนได้ยินเฟลิเป้พูดดังนั้น เธอสัมผัสใบหน้าของเธออย่างเชื่องช้าอย่างอดไม่ได้

เธอกำลังป่วยร่างกายของเธอแย่ลงเรื่อยๆ แน่นอนว่าเธอจะดูอ่อนแอเล็กน้อย

“เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?” เขาถามอย่างห่วงใย

“ขอบคุณสำหรับการใส่ใจ คุณวิทแมน แต่ฉันสบายดี”

มาเดลีนขอบคุณเขาอย่างรวดเร็วก่อนจะลุกขึ้นจากไป

เธอนึกขึ้นได้ว่าเธอและเขามีส่วนเกี่ยวข้องกันในทางไหนเขาเป็นลุงของเจเรมี่สามีของเธอนั่นทำให้เธอรู้สึกเสียใจมาก

“เธอหยุดเรียกผมว่าคุณวิทแมนได้เมื่อไม่มีใครอยู่”

มาเดลีนลังเลแล้วเธอก็พูดว่า “ฉันจะไปแล้วนะคะ คุณลุง”

“ที่จริง ผมอายุมากกว่าเจเรมี่แค่สามปี ผมไม่ชอบถูกเรียกว่าลุง ดังนั้นเธอสามารถเรียกผมด้วยชื่อของผมได้”

มาเดลีนถึงกับผงะ จากนั้น เธอก็พยักหน้า “ฉันจะกลับไปทำงานต่อแล้วนะคะ คุณวิทแมน”

เฟลิเป้มองไปที่มาเดลีนแล้วยิ้มออกมาอย่างอบอุ่น “ไปเถอะ”

…

มาเดลีนทุ่มเทให้ความสำคัญกับงานของเธออย่างมาก เธอทำได้เพียงลืมเรื่องต่างๆและผู้คนที่ทำให้เธอไม่มีความสุขด้วยการทำเช่นนี้

โปรเจคที่มีระยะเวลาหนึ่งเดือนของพวกเขาดำเนินไปได้ครึ่งทางแล้ว มาเดลีนค่อนข้างพอใจกับส่วนที่เธอรับผิดชอบ

ตามคำสั่งซื้อของลูกค้า หลังจากมาเดลีนออกแบบเสร็จเธอก็ใช้อีเมลของบริษัทเพื่อส่งให้อลิซาเบธที่กำลังเดินทางไปทำธุระนอกสถานที่ หลังจากนั้น เธอก็หยิบกระเป๋าเงินของเธอก่อนที่จะไปที่โรงอาหาร

เมื่อเธอเข้ามาในลิฟท์ เธอวิ่งเข้าไปโดยมีเฟลิเป้อยู่ข้างในโดยบังเอิญ เมื่อเขาเห็นเธอพร้อมกระเป๋าเงินใบน้อยของเธอ เขายิ้มและเอ่ยปากชวนเธอ “ผมจะไปทานอาหารกลางวันเหมือนกัน ทำไมเธอไม่มากับผมล่ะ?”

มีพนักงานคนอื่นๆในลิฟท์ พวกเขาทั้งหมดมองมาเดลีนด้วยสายตาแปลกๆ สิ่งนี้ทำให้มาเดลีน ไม่แน่ใจในสิ่งที่เธอควรทำ

“เธอจะทำให้ผมผิดหวังหรือไง หลานสะใภ้?” เฟลิเป้พยายามบรรเทาความอึดอัดด้วยน้ำเสียงที่ขี้เล่น