บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 87

มันช่างหนาวเย็น

มันหนาวมากจนหัวใจของมาเดลีนบีบแข็งตัวแทบช็อคในทันที

อย่างไรก็ตาม เธอมีความหวังว่ามันอาจจะเย็นลง มันจะดีมากถ้ามันหนาวจนให้ความรู้สึกชาไปทั้งตัว

นั่นคือเธอจะไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นร่างกาย หรือหัวใจของเธอ

เจเรมี่สังเกตุเห็นมาเดลีนไม่ดิ้นรนหรือต่อต้านใดๆเลย ดังนั้น เขาจึงหยุดสิ่งการกระทำของตัวเองและดึงมาเดลีนขึ้นมาในขณะที่เธอตัวสั่น

เขาเห็นว่าใบหน้าของเธอขาวราวกับหิมะใบหน้าของเธอไม่มีสีสันหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อยเธอดูเหมือนหุ่นเชิดที่มีเลือดไหลออกมาจากร่างกาย สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงเปลือกที่ว่างเปล่าของมัน

จู่ๆเจเรมี่รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที “มาเดลีน มาเดลีน …”

เขาเรียกชื่อเธอแต่เธอไม่ตอบรับ

“มาเดลีน อย่าแกล้งตาย! ผมบอกให้เธอพูด!” หัวใจของเจเรมี่เต้นเร็วมากเขารู้สึกราวกับว่ามันเกินพิกัด ความกลัวที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนเริ่มครอบงำเขา

เมื่อเห็นว่ามาเดลีนยังคงไม่ไหว เขาจึงอุ้มเธอและวางเธอลงบนเตียง

เขารีบไปเอาเสื้อผ้าที่สะอาดมาให้เธอเปลี่ยน แต่เขาหันกลับมาและเห็นมาเดลีนลุกขึ้นนั่ง

เจเรมี่รู้สึกราวกับว่าเขาถูกหลอกอย่างแรง เขาโยนเสื้อผ้าลงพื้นแล้วพุ่งตัวไปคว้าคอเสื้อของมาเดลีน

“มาเดลีน นี่เธอแกล้งตายงั้นหรอ!”

เขาส่งเสียงครวญครางผ่านฟันกราม

ร่างที่สั่นเทาของมาเดลีนถูกเจเรมี่กอดไว้แน่น หากความเจ็บปวดที่รุนแรงในร่างกายของเธอไม่ได้ขัดขวางให้เธอหลับไป เธอก็อาจจะไม่มีวันตื่นขึ้นมา

“บอกผมสิ บอกผมทีว่าเฟลิเป้และเธอมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกัน! ถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมท่าทีที่แสดงออกของเขาถึงให้ความสำคัญกับสิ่งที่เธอทำมากนัก?”

คำถามของเจเรมี่สร้างความขบขันให้กับมาเดลีน