บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 9

เมเดลีนเองรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากราวกับว่าหัวใจของเธอถูกเฉือนออกเป็นพัน ๆ ครั้งด้วยคมมีดเล่มหนึ่ง “เจเรมี่ สิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง!”

“สำหรับฉันแล้วไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความรู้สึกของเมเรดิธ เธอกำลังพ่นขยะอะไรออกมา?”

การตอบกลับมาของเขาเจ็บปวดเกินต้านทาน มันตรงดิ่งเข้ามาปักหัวใจของเมเดลีนราวกับดาบที่แหลมคมก็ไม่ปาน

ดังนั้นสำหรับเขาแล้ว ความจริงไม่ใช่สิ่งที่สำคัญเลย สิ่งสำคัญที่สุดคือ เขารักเมเรดิธ และความจริงนั้นทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลง

เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอจมดิ่งเหมือนกับก้อนหิน ราวกับว่าเธอสูญสิ้นแล้วกับความหวังทั้งหมด และทำได้เพียงสนองความปรารถนาของผู้ชายคนนี้เท่านั้น

เมเดลีนยิ้มออกมาอย่างเสียใจ “ตกลง ​ฉันจะขอโทษ”

เธอทนแบกรับความเจ็บปวดที่มีในร่างกาย และก้มหัวขอโทษเมเรดิธ

เมเรดิธแอบยิ้มเยาะ รอยยิ้มแห่งชัยชนะนั้นทำให้เธอพอใจกับมันมาก

เธอไม่เคยมีความคิดนั้นมาก่อนว่าเจเรมี่จะเพิกเฉยต่อความจริงเพียงเพราะเมเรดิธ เหตุผลเดียวที่มีคือเขารักเธอ เขารักเธอมาก

หลังจากวันนั้น​เป็นต้นมา ​เมเดลีนเองไม่เคยเห็นเจเรมี่อีกเลย

เธอต้องการหางานเพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเอง เธอไม่ต้องการรับรู้ถึงความทรมานเพียงเพราะเจเรมี่ไม่รักเธออีกต่อไป

เมเดลีนเคยเรียนการออกแบบเครื่องประดับ และจบการศึกษาด้วยเกรดเฉลี่ยที่ดีมาก เธอส่งเรซูเม่ออนไลน์ และหลังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้รับจดหมายเชิญให้ไปสัมภาษณ์จากสองบริษัท เมื่อเปรียบเทียบทั้งสองบริษัทแล้ว เมเดลีนตัดสินใจเลือกบริษัทที่ใกล้บ้านมากกว่า

เธอคิดว่าเธอสามารถใช้งานเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจที่มีต่อเจเรมี่ได้ แต่ว่าเธอก็ยังอดคิดถึงเขาไม่ได้อยู่ดี

ถึงแม้เขาจะโกรธแค้นและเหยียดหยามเธอมากเพียงใดก็ตาม

ค่ำคืนในช่วงเริ่มต้นของฤดูใบไม้ร่วงอากาศค่อนข้างเย็น เป็นเวลาที่พนักงานในบริษัทได้เลิกงานไปแล้ว ในขณะเดียวกันเมเดลีนเองกลับอยู่ที่สำนักงานคนเดียวเพื่อทำงานของเธอให้เสร็จสิ้น

ถ้าเธอกลับบ้านเธอก็คงอยู่คนเดียว ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะวุ่นวายกับงานในสำนักงานแทน

เวลาผ่านไปเกือบจะสี่ทุ่มแล้ว เธอรู้สึกหิวเล็กน้อย

เธอลูบท้องของเธอ และนึกขึ้นได้ว่าเธอยังมีเด็กน้อยในครรภ์ของเธอ นั่นทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปริ่มเปรมในใจ

เมื่อเธอกำลังจะลุกขึ้น เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะ และเธอก็รีบคว้ามันอย่างลนลาน