จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1324

ตอนที่1324 แผนยั่วยุของเย่หยวน

“นี่…นี่เกิดบ้าอันใดขึ้น?”

หวังอวีกั่นตกใจอย่างยิ่งยามเห็นเช่นนั้น พลางไม่แน่ใจว่าไฉนป้ายตราตรวจจับถึงเป็นแบบนี้

แต่สีหน้าการแสดงออกของหวังอวีเต๋าเปลี่ยนไปในบัดดล เร่งหันควับไปทางสุสานสายลมหยินและโพล่งกล่าวว่า

“บัดซบ! ไอ้คนตะกี้ต้องเป็นไอ้เด็กเหลือขอนั้นแน่! พวกเราโดนมันหลอก!”

หวังอวีเต๋ารู้สึกตัวได้โดยไว ในตอนนี้โกรธเกรี้ยวเป็นฝืนเป็นไฟ ทั้งทุบอกทั้งกระทืบเท้าอย่างแรง

ทว่ามันกลับสายไปแล้ว!

ณ ปัจจุบัน เย่หยวนไปไหนถึงไหนก็มิทราบ

ภายในสุสานสายลมหยินกว้างขวางขยับขยายทั่วทิศทาง หากต้องการไล่จับเย่หยวนภายในนั้นค่อนข้างทำได้ยาก

“พี่สอง เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

หวังอวีกั่นเอ่ยถามด้วยความไม่แน่ใจ

สีหน้าของหวังอวีเต๋ามืดดำสนิทพลางกล่าวว่า

“หากข้าเดาไม่ผิด ป้ายตราตรวจจับอันนี้คงถูกไอ้เด็กเหลือขอนั้นพังไปแน่นอน! ชายหนุ่มก่อนหน้าคือเย่หยวนที่แปลงโฉมเร้นแฝงเข้ามา!”

หวังอวีกั่นตกตะลึงเฮือกใหญ่ เขากล่าวว่า

“เป็นไปไม่ได้? ตอนนั้นป้ายตราตรวจจับก็ออกมาเป็นสีเขียวมิใช่รึ?”

หวังอวีเต๋าเหลียวมองต้นเสียงดั่งมองคนโง่ เขากล่าวตอบว่า

“ยังจะพึ่งป้ายตราตรวจจับ? สิ่งนี้กลับเป็นเรื่องตลกต่อหน้าไอ้เด็กเหลือขอนั้น! ถึงไม่รู้ว่ามันหยิบใช้วิธีการใดถึงทำให้พังได้ แต่มันก็ทำไปแล้ว!”

หวังอวีเต๋ายามนี้เปี่ยมไปด้วยโทสะเดือดปะทุ กล่าวได้ว่าแทบอยากกินเย่หยวนทั้งเป็น

ชายหนุ่มคนนี้ไม่เพียงหลุดรอดออกจากใต้ตาพวกเขาได้ ซ้ำยังทำลายเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์เลิศล้ำไปอีก

ถึงจะเป็นมหาพิภพถงเทียน แต่เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์เลิศล้ำก็ยังเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่าอย่างมากเช่นกัน

บรรดาเหล่าเซียนอาณาจักรพระเจ้าโดยเฉลี่ยไม่มีเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์เลิศล้ำอยู่ในครอบครอง

เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ทั่วไป อย่างน้อยที่สุดก็มีราคาไม่ต่ำกว่าหลักแสนผลึกปราณเทวะระดับต่ำแล้ว!

ยิ่งเป็นป้ายตราตรวจจับที่เป็นถึงเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์เลิศล้ำ ราคายิ่งสูงลิบลิ่วกว่าหนึ่งล้านผลึดปราณเทวะระดับต่ำ!

เมื่อได้ยินหวังอวีเต๋ากลับเช่นนั้น หวังอวีกั่นพลันรู้สึกได้ในที่สุด

ยิ่งครุ่นพินิจเท่าใด นี่กลับมีความเป็นไปได้มากที่สุดแล้ว!

“พี่สอง ท่านกำลังจะบอกว่า เด็กนั้นจงใจพังป้ายตราตรวจจับเพื่อปั่นพวกเรา?”

“ก็มิจริงรึ? มันสามารถลอบเร้นเข้าไปได้อย่างเงียบๆ แต่มันเลือกที่จะพังป้ายตราตรวจจับ! นี่มันพยายามสื่อว่า จับให้ได้ถ้าพวกเจ้าแน่จริง! หรือนี่ยังมิใช่การยั่วยุ?”

หวังอวีเต๋ากล่าวขึ้นพร้อมสีหน้าสุดโกรธเกรี้ยว

โกรธก็ส่วนโกรธ แต่ลึกๆแล้วหวังอวีเต๋ายังคงประหลาดใจยิ่งเช่นกัน

ป้ายตราตรวจจับหาใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถพังได้!

ต่อให้เป็นเซียนอาณาจักรปัจฉิมพระเจ้ามา แต่ก็เป็นไปไม่ได้แน่นอนที่เขาจะพังป้ายตราตรวจจับโดยไม่ส่งเสียงอะไรเช่นนี้

ยิ่งไปกว่านั้นแค่พังเฉยๆยังพอทำเนา แต่นี่สามารถควบคุมให้ป้ายตราตรวจจับแสดงสัญญาณไฟออกมาได้ทุกสี!

โชคยังดีสำหรับพวกเขา หากเจ็ดวีรบุรุษสายลมหยินไม่มาในวันนี้ พวกเขาอาจสร้างความผิดพลาดครั้งใหญ่!

“เอ่อ…พี่สอง พวกเราควรทำอย่างไรต่อไปดี?”

หวังอวีกั่นกล่าวขึ้นแตกตื่นหนัก

ยามนี้ตัวเขาตระหนะกชัด เย่หยวนมีหลากหลายวิธีการเพื่อรับมือกับพวกเขาอย่างแท้จริง เสมือนเม่นที่มิอาจแตะต้องได้

ที่ตระกูลหวังประเมินไว้ในคราแรกคือ เย่หยวนเพียงมีพรสวรรค์ในศาสตร์แห่งโอสถที่สูงมาก แต่ไม่คิดเลยว่า กระทั่งศาสตร์แห่งการสู้เองยังทรงพลังน่าสะพรึงขวัญยิ่งแบบนี้

ยิ่งไปกว่านั้น ก็ดูเหมือนว่าเย่หยวนคนนี้ยังมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับเผ่าอสูรอีกด้วย

ศัตรูของตระกูลหวังในตอนนี้ทำเอาพวกเขาปวดเศียรสุดขีด

หวังอวีเต๋าสาดสายตาใส่เจ็ดวีรบุรุษสายลมหยินอย่างดุร้าย ก่อนคำรามอัดใส่หน้าว่า

“ยังจะมองอะไร? ข้าห้ามให้พวกเจ้าเข้ารึ?”

ฉางเหลียนและที่เหลือทราบทันที นี้ราวกับว่าอีกฝ่ายปล่อยตัวพวกเขาเป็นกลายๆ ยามได้ยินแบบนั้นเร่งโค้งตัวคาราวะหนึงทีและหนีบึ่งหนีควันโขมง

ฉางเหลียนคนนี้เป็นเซียนอาณาจักรปฐมพระเจ้าชั้นกลาง ความแกร่งกล้าของเขานับว่าหาใช่ชนชั้นกินเจไม่