จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1442

สรุปบท ตอนที่ 1442: จอมเทพโอสถ

ตอน ตอนที่ 1442 จาก จอมเทพโอสถ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 1442 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction จอมเทพโอสถ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 1442 คิดว่าคงดีกว่าหากเจ้าไม่ขยับ?
ตอนที่ 1442 คิดว่าคงดีกว่าหากเจ้าไม่ขยับ?
โดย
Ink Stone_Fantasy
“ทีแรกก็สงสัยว่าจจะเป็นอย่างไรหากพลังปราณเทวะถูกบีบอัดจนถึงขีดจำกัด บัญญัติเทพแห่งถงเทียนนี้คุ้มค่าแก่การรอคอยแล้ว!”

สัมผัสได้ถึงพลังปราณเทวะอันไร้ขอบเขตภายในกาย เย่หยวนรู้สึกดั่งว่าทั่วทุกอณูขุมขนของของเขาถูกเปิดออก

แม้ว่าเส้นทางแห่งการหลอมสร้างวรยุทธ์เพาะพลังนี้จะยากลำบากยิ่ง แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับค่อนข้างคุ้มค่านัก

ในตอนนี้แม้เย่หยวนเพิ่งทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรปัจฉิมพระเจ้า แต่ในแง่ความหนาแน่นของพลังปราณเทวะกลับไม่แพ้จุดสูงสุดแห่งอาณาจักรปัจฉิมพระเจ้าชั้นต้นเลย

เมื่อหลอมรวมเข้ากับเพลงดาบสวรรค์เบิกฟ้า เย่หยวนแทบไม่ต้องใช้ความพยายามอันใดเพื่อต่อกรกับเซียนอาณาจักรปัจฉิมพระเขาชั้นกลางเลย

แม้แต่เซียนอาณาจักรปัจจฉิมพระเจ้าชั้นปลายยังต้องเหงื่อตกเช่นกัน!

เย่หยวนกระโดดเหยียบศิลาจารึกบัลลังก์สวรรค์ขึ้นสู่บริเวณหน้าบนในทันใด

“ท่านอาจารย์ ช่างน่าเหลือเชื่อยิ่งนัก! แม้กระทั่งก้าวข้ามขีดจำกัดภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ก็ยังทำได้!”

ไป๋เฉินร้องอุทานลั่นพร้อมตรงเข้าหา

“ถูกต้องผู้อาวุโสสูงสุด วรยุทธบ่มเพาะพลังของท่านเข้าขั้นวิปลาส แม้แต่พลังวิญญาณจากบ่อหินหนืดก็ยังสามารถดูดซับขึ้นมาได้!”

ไป๋ซิ่วอุทานลั่นด้วยความประหลาดใจ

หากเปนพวกเขาแทนที่อยู่ตรงนั้น แม้จะสามารถอยู่รอดทนความร้อนได้ แต่พลังงานความร้อนระอุที่ผูกติดขึ้นมาจากพลังวิญญาณ มันเข้าเข้าเผาไหม้เส้นลมปราณทั่วร่างของพวกเข้าพริบตา

เย่หยวนยิ้มและกล่าวว่า “นี่เป็นเหตุสุดวิสัยเช่นกัน เนื่องจากพลังวิญญาณของดินแดนนภาบรรพตค่อนข้างเบาบาง โชคดีที่ข้าอยู่ในซักอักขระเทวะแห่งนี้ หากมีโอกาสก้าวข้ามขีดจำกัดภายนอก เกรงว่าอาจจเกิดปรากฏการณ์วิปลาสครั้งใหญ่”

หากเย่หยวนก้าวข้ามขีดจำกัดด้านนอก มีความเป็นไปได้สู่ที่พลังวิญญาณทั้งหมดในรัศมีหนึ่งหมื่นลี้จะถูกเย่หยวนกลืนกินไม่เหลือซาก!

ปรากฏการณ์วิปลาสเช่นนี้อาจนำมาซึ่งความโกลาหลครั้งใหญ่ เชื่อได้ว่าเหตุการณ์นี้มิอาจหลบซ่อนภายใต้สายตาของวังนภาบรรพตศักดิ์สิทธิ์ได้เลย

ทันใดนั้นเองก็หลุมบ่อมากมายปรากฏขึ้นบนแท่นวงแหวนยักษ์นั้น!

ตึง! ตึง! ตึง!

ในขณะเดียวกันสีหน้าการแสดงออกของเย่หยวนพลันผันแปร สีหน้าทมิฬมืดลงพร้อมลางสังหรณ์สุดเลวร้าย

“นั้นมันผลวิญญาณเต๋า! มันคือผลวิญญาณเต๋าจริงๆ! ฮ่าๆๆ…ข้ากลับเจอมันโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆแม้สักนิด! สิ่งนี้ต้องเป็นของข้า!”

เมื่อฉินเทียนตรงเข้ามาแรกเห็นผลวิญญาณเต๋า เขาก็ตื่นอกตื่นใจเป็นอย่างยิ่ง

เขาไม่คิดเลยว่า ตนจะได้พบผลวิญญาณเต๋าจริงๆในที่แบบนี้!

นั้นคือผลวิญญาณเต๋าของจักรพรรดิเทพสวรรค์!

ตราบใดที่เขาได้มันมาครอบครอง การจะทะลวงขึ้นสู้อาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์กหาใช่เรื่องยากเย็นอีกต่อไป

…

ในเวลานั้นมหาพิภพใต้แผ่นฟ้าใดเขายังไม่สามารถไปได้อีก

สำหรับอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์ สิ่งนี้ไม่เคยมีอยู่ในห้วงความคิดของฉินเทียนมาก่อน เพราะเขาไม่มีวันไปได้ถึงระดับชั้นนั้นแน่

ยาก!

ยากเกินไป!

แต่ในเมื่อยามนี้มีขนมเปี๊ยะก้อนโตรออยู่ตรงหน้า แล้วมีหรือที่จิตใจของเขาจะไม่ปั่นป่วน?

แต่…เพิ่งผ่านไปนานแค่ไหนกัน? ไฉนเย่หยวนทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรปัจฉิมพระเจ้าได้แล้ว!

นี่หาใช่ขาวดีไม่!

ในยามที่เย่หยวนเป็นปัจฉิมพระเจ้าครึ่งขั้น อีกฝ่ายก็เกือบฆ่าขำด้แล้ว แต่ด้วยความอข็งแกรงในปัจจุบันของเย่หยวน มีเพียงสวรรค์ที่ทรงทราบ ฉินเทียนต้องตายอีกกี่ครั้ง

ปลดชุดเกราะอ่อนวิกคสวรรค์ออกพร้อมกระชับดาบในมือแน่น!

“ผลวิญญาณเต๋า? มันคือสิ่งใดกัน?”

ต้วนเฟยเอ่ยถาม

แต่เมื่อพินิจากรูปการณ์ท่าทีดีใจของฉินเทียน การันตีได้ว่าสิ่งนี้เป็นของวิเศษแน่นอน

“ของดีเลยล่ะ! เหอะ เหอะ เมื่อมีผลวิญญาณเต๋าเช่นนี้ก็ตรองกันได้! ระหว่างสมบัติในตัวเย่หยวนกับผลวิญญาณเต๋าลูกนี้ เจ้าเลือกอะไร?”

ฉินเทียนเอ่ยน้ำเสียงสุดเยือกเย็น

ซึ่งเขาเองก็ไม่คิดเจตนาปกปิดเช่นกันและอธิบายถึงสรรพคุณของผลวิญญาณเต๋า สีหน้าการแสดงออกของต้วนเฟยเปลี่ยนอย่างมาก เมื่อได้ยิน

พลังที่สามารถควบคุมเต๋าแห่งดินแดนนี้ได้ และขึ้นกลายมาเป็นจักรพรรดิดินแดน!

มีหรือที่เขาจะไม่หวั่นใจ?

“ข้าเอาผลวิญญาณเต๋า!”

ต้วนเฟยระงับความปั่นป่วนภายในใจจและเร่งกล่าวตอบขึ้นทันที

ตราบใดที่เขาได้กลืนผลวิญญาณเต๋าลงไป เขาก็จะสามารถควบคุมดินแดนนภาบรรพตทั้งหมดได้

ในเวลานั้นเอง แม้แต่ประมุขวังนภาบรรพตศักดิ์สิทธิ์ก็ยังต้องสยบต่อแทบเท้าของเขาเช่นกัน!

แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว!

“เย่หยวน! เจ้ากล้า?!”

เมื่อฉินเทียนและต้วนเฟยเห็นดังนั้น พวกเขาแทบอุทานร้องลั่นในเวลาเดียวกัน

พวกเขาคิดว่าเย่หยวนกำลังวางแผนที่จะพังที่นี่ลงมา

รอยยิ้มประดับเย็นฉีกแสยะขึ้นบนมุมปากของเย่หยวน

‘พวกโง่ คิดหรือว่าสถานที่ที่เก็บผลวิญญาณเต๋ามันจจะถูกทำลายง่ายดายปานนี้?’

บูมมม!

เมื่อเงารางมังกรฟ้าปราดพุ่งเข้าใส่ก็ดูเหมือนว่าจะมีกำแพงโปร่งแสงขนาดมหึมาปกป้องไว้อยู่ กำแพงโปร่งแสงนั้นสั่นกระเพื่อมอย่างแรง

ฉินเทียนและต้วนเฟยต่างถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก ที่ผลวิญญาณเต๋ามิได้ก่อเกิดความเสียดายอันใด

แต่ทันใดนั้นเอง พลันก่อเกิดแสงรัศมีสีเหลืองอร่ารองลอยขึ้นมาเต็มกำแพงโปร่งแสงนั้น

บูมมม!

จู่ๆรัศมีสีเหลืองเหล่านั้นควบแน่นก่อตัวขึ้นเป็นลูกไฟ ก่อนจะพุ่งโจมตีใส่ผู้อาวุโสอาณาจักรปัจฉิมพระเจ้าคนหนึ่งทันที

“อ๊ากก!”

ผู้อาวุโสคนนั้นส่งเสียงกรีดร้องดังลั่น ถูกซัดกระเด็นออกไป

คล้อยหลังไม่นาน ทั่วทั้งร่างของเขาก็ติดไฟและเริ่มเผาร่างทั้งเป็น

ภาพฉากนี้ต่างทำเอาทุกคนเหงื่อตกกันเป็นแถบ

“ทุกคนอยู่นิ่งๆห้ามขยับเด็ดขาด! ไอ้บัดซบน้อยนั้นไปกระตุ้นให้ค่ายกลทำงาน! แต่ตอนนี้พวกเราก็ตกอยู่ภายใต้ค่ายกลนั้น!”

ต้วนเฟยกัดฟันแน่นด้วยความเกลียดชังขณะเอ่ยเตือนออกมา

ค่ายกลนี้ดูน่าเกรงขามเกินไปมากนัก แม้แต่ผู้อาวุโสระดับชั้นอาณาจักรปัจฉิมพระเจ้ายังกลายเป็นเถ้าถ่านในพริบตา

เย่หยวนเหลือบมองเล็กน้อยและแสยะยิ้มแสนเยือกเย็นพลางกล่าวว่า

“เจ้าคิดว่าคงดีกว่าหากไม่ขยับใช่หรือไม่?”

สุ้มเสียงเย่หยวนยังไม่ทันจืดจาง ลูกไฟสีเหลืองพลันพุ่งอัดผู้อาวุโสอาณาจักรปัจฉิมพระเจ้าอีกครั้ง!

…………………………………