จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1444

สรุปบท ตอนที่ 1444: จอมเทพโอสถ

สรุปตอน ตอนที่ 1444 – จากเรื่อง จอมเทพโอสถ โดย Internet

ตอน ตอนที่ 1444 ของนิยายActionเรื่องดัง จอมเทพโอสถ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 1444 สุดขอบฟ้าไพศาล!
ตอนที่ 1444 สุดขอบฟ้าไพศาล!
โดย
Ink Stone_Fantasy
“ฮ่าๆๆ เย่หยวน ในที่สุดเจ้าก็ต้องถึงฆาตในเงื้อมมือข้า! ผลวิญญาณเต๋าเป็นของฉินเทียนผู้นี้!”

เสมือนว่าเขากำลังจะได้รับผลวิญญาณเต๋ามาเป็นของตนแล้ว ฉินเทียนรู้สึกตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบไม่

แต่กระนั้นโดยรอบเคียงกาย กลับปรากฏลูกไฟจำนวนมากขึ้นต่อเนื่อง ยามนี้เป็นเรื่องยากยิ่งที่จะก้าวย่างออกไปต่อเบื้องหน้า

พลังวิญญาณที่เปี่ยมล้นภายในผลึกมณีลึกล้ำหมื่นปีทรงพลังเข้าขั้นวิปลาส รัศมีกลิ่นอายของฉินเทียนยังทวีความบ้าคลั่งต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน

“ย๊ากก!”

ฉินเทียนตะโกนกู่ร้องสุดเสียง รัศมีแรงกดดันพุ่งทะยานเฉียดฟ้าย่านสวรรค์สุดขอบพิภพในอึดใจเดียว!

แรงกดดันที่เพิ่มทวีเป็นกลิ่นอายแห่งสุดยอดขุมพลังอาณาจักรบรรพชนพระเจ้าอย่างชัดแจ้ง

สายตาที่จับจ้องของฉินเทียนลึกล้ำเฉียบคม ดาบยาวในมือกระชับแน่นยามนี้บิดพลิ้วประดุจอสรพิษโฉบเฉี่ยวจู่โจมใส่ลูกไฟโดยรอบด้วยความเร็วดั่งสายฟ้าฟาด

“พร๊วดด!”

แม้เขาจะทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรบรรพชนพระเจ้าได้แล้ว แต่ลูกไฟเหล่านี้ยังคงทรงพลังเกินรับมือ พวกมันยังสร้างความเสียหายจนได้รับบาดเจ็บหนักถึงอวัยวะภายใน

ฉินเทียนพยายามระงับอาการบาดเจ็บสุดกำลัง และปราดรุกเดินหน้าไปต่อ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ฉินเทียนก้าวข้ามขีดจำกัดผ่านมาได้ เขาในยามนี้กล่าวได้ว่าทรงพลังไร้เทียมทาน แม้เขาจะก้าวย่างเดินหน้าไปได้อย่างแช่มช้า ทว่าแต่ละก้าวกลับมั่นคงดั่งหินผา!

อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปอาการบาดเจ็บของฉินเทียนกลับสาหัสมากขึ้นเรื่อยๆและหนักขึ้นเจียนจะทานทนไหว

ในอีกด้าน ความเร็วของต้วนเฟยช้าลงอย่างชัดเจน เขาแทบมิอาจทะลวงฝ่าแนวด้านโจมตีของเหล่าลูกไฟได้อีกแล้ว

“พร๊วดด!”

ฉินเทียนกระอักพ่นเลือดสดคำโตตลอดเส้นทาง ขณะนี้ในที่สุดเขาก็เดินมาถึงตรงหน้าผลวิญญาณเต๋าเป็นที่เรียบร้อย!

กลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์แห่งเต๋าเข้ากระทบสัมผัสกายา ทำเอาฉินเทียนรู้สึกสุขใจแทบขึ้นสวรรค์ทั้งเป็น

ชวิ้ง! ชวิ้ง! ชวิ้ง!

ฉินเทียนชักดาบยาวเข้าปะทะตัดสายลมสะบั้นลูกไฟนับหลายสิบ บริเวณใกล้เคียงด้านซ้ายมือพุ่งโฉบเข้าหยิบผลวิญญาณเต๋าทันทีเสมือนอสรพิษงับเหยื่อ

ตอนนี้มันอยู่ในมือแล้ว!

หัวใจของฉินเทียนแทบกระโจนพุ่งออกจากลำคอ!

นี่คือผลวิญญาณเต๋า!

ตราบใดที่เขากลืนมันลงไป วันที่เขาจะสามารถทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์ยิ่งใกล้มาถึงแค่เอื้อมเท่านั้น!

หากเป็นเช่นนั้นจริง เขาจะกลายมาเป็นยอดเซียนแห่งมหาพิภพถงเทียนขนานแท้!

กระทั่งเจ้าเมืองหลวงหวู่เมิ่งยังต้องก้มศีรษะให้เขาและเรียกขานเขาว่า‘นายท่าน!’

เสาะค้นบนมหาพิภพถงเทียน ผลวิญญาณเต๋ามีค่าหาประเมินได้ไม่!

ใครก็ตามที่ได้เห็นมันต่างต้องหวั่นไหวมากแรงปรารถนาไร้สิ้นสุด!

วูบ!

ในขณะฉินเทียนฝันหวานอยู่นั้นเอง พลันปรากฏสายลมโฉบวูบหนึ่ง วัสัยทัศน์เบื้องหน้าพร่าเบลอไร้สาเหตุ

ผลวิญญาณเต๋าหายไปแล้ว+

ในช่วงเวลานั้นเอง เสมือนราวกับฉินเทียนที่เพิ่งขึ้นสวรรค์กลับดิ่งพสุธาลงเหวนรกทันใด

เห็นได้ชัดแจ้งผลวิญญาณเต๋าอยู่ในกำมือเขาแล้ว แต่กลับถูกโฉบชิงไปต่อหน้าต่อตา!

ชั่วขณะเสี้ยวอึดใจ มันเป็นความเร็วสุดน่าเหลือเชื่อ ที่แม้แต่ฉินเทียนยังจับสัมผัสไม่ทัน

“เร็วมาก! เมื่อครู่เกิดอันใดขึ้น?”

“ไม่รู้! สายตาข้าจับจ้องอยู่ที่ผู้อาวุโสสูงสุดตลอด แต่ร่างของเขาอันตรธานหายไปเมื่อใดกลับไม่ทราบ!”

“ผู้อาวุโสสูงสุดเป็นค้นคว้าผลวิญญาณเต๋าไปได้? แล้ว…แล้วเขาอยู่ที่ใดกัน?”

“ฮ่าๆ มันใกล้แล้ว! ตอนนี้ความหวังทุกอย่างของข้าสูญสิ้น! อีกไม่นานพวกเราจะตายกันหมด!”

…

สิ่งหนึ่งที่ยืนยันได้แน่นอนคือฉินเทียนมิได้ผลวิญญาณเต๋าไปครอง ผู้คนของวังเทวะรัตติกาลฉายที่เห็นแบบนั้นต่างก็ฉีกยิ้มกว้างกันใหญ่

ณ ทีแรก หัวใจของแต่ละคนเต้นระรัวแทบกระโดดออกจากลำคอ เพราะคิดว่าผลวิญญาณเต๋าจำพรากตกอยู่ในมือของฉินเทียนเสียแล้ว

แต่ไม่มีใครคิดใครฝันเลยว่า สถานการณ์จะเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือเช่นนี้ และเป็นผู้อาวุโสสูงสุดที่ฉกฉวยแย่งไปจากมืออีกฝ่ายโดยตรง

บูม! บูม! บูม!

ทันทีทันกำแพงหินโดยรอบบริเวณเกิดเสียงระทึกกึกก้อง โดยรองระเบิกวินาศสูญเป็นแถวยาว

“จันทร์สลาย!”

คมดาบนี้รวดเร็วเหลือเชื่อ เย่หยวนเร่งดับลูกไฟที่ไล่หลังอย่างรวดเร็ว

มือข้างหนึ่งของเขาถือผลไม้ไว้ลูกหนึ่ง นั้นก็คือผลวิญญาณเต๋า!

ดวงตาของไป๋เฉินโพล่งเบิกกว้าง เขากล่าวด้วยความตื่นตะลึงว่า

“มันจะไร้ประโยชน์ได้อย่างไร? ก็ท่านบอกว่าหากกินไปแล้วจะสามารถควบคุมฟ้าดินได้!”

เย่หยวนยิ้มกล่าวเป็นคำตอบ

“สรรพสิ่งบนผืนพิภพ เจ้าต้องมีแพ้มีชนะบ้างผสานรวมกันไป! แม้ว่าผลวิญญาณเต๋านี้จะมีสรรพคุณน่าประทับใจ แต่ตราบใดที่กินลงไปแล้ว มันจะเข้าลบล้างความสามารถเฉพาะตัวไป หรือกล่าวได้ว่าการบ่มเพาะพลังจะยากขึ้นเป็นพันหมื่นเท่าหากเปรียบกับคนทั่วไป! หากไม่เกิดอุบัติเหตุอันใด ผู้ที่กินผลนี้เข้าไประดับพลังจะหยุดอยู่แค่อาณาจักรนภาสวรรค์ไปชั่วชีวิต! เว้นเสียแต่…คนเหล่านั้นจะพาบพบกับผลวิญญาณเต๋าที่ระดับชั้นสูงกว่านี้!”

คนที่บังเอิญพาบพบเข้าไปผลวิญญาณเต๋า รับเป็นโชคท้าทายสวรรค์ยิ่งในชั่วชีวิตหนึ่ง

แต่การจะพานพบมันอีกครั้งเป็นคำรบสอง โดยปกติแล้วมันแทบไม่มีทางเป็นไปได้!

และความทะเยอทะยานของเย่หยวนเองก็มิได้หยุดอยู่แค่ระดับพลังเล็กๆอย่างอาณาจักรนภาสวรรค์แน่นอน แต่เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น!

เย่หยวนมิได้เจตนาเร้นซ่อนเห็บเสียงอันใด ฉินเทียนที่กำลังพัลวันอยู่กับบรรดาลูกไฟที่พุ่งเข้าจู่โจมเองก็ได้ยินเช่นกัน

‘แค่อาณาจักรนภาสวรรค์?’วาจานี้ใช้ได้ดี!

อาณาจักรนภาสวรรค์ บนมหาพิภพถงเทียน กล่าวได้ว่าในบรรดาเซียนหลายร้อยล้านคนจะเสาะหาพบสักคนหนึ่ง!

แต่สหายหนุ่มคนนี้กลับใช้วาจาช่างเหยียดหยามยิ่งนัก!

“ดังนั้นเจ้าต้องไตร่ตรองให้ดี หากเจ้ากินผลวิญญาณเต๋าลูกนี้เข้าไป ชั่วชีวิตนี้ของเจ้าจะไม่สามารถทะลวงข้ามอาณาจักรนภาสวรรค์ได้อีกตลอดกาล อาณาจักรนภาสวรรค์นี้แม้จะนับเป็นยอดเซียนระดับสูงในมหาพิภพที่อยู่ภายนอก แต่ก็ยังไม่ถือเป็นขุมพลังไร้เทียมทานที่แท้จริง”

เย่หยวนเอ่ยขึ้นน้ำเสียงเย็น

ด้านข้างฉินเทียนอีกฝั่ง เสียงหายใจของโม่หยุนหอบตระหนี่ถี่สั้นดังรุนแรง

เมื่อเห็นไป๋เฉินยังคงลังเลใจทำอะไรไม่ถูก เขาก็อดเอ่ยปากกล่าวมิได้

“เจ้าเด็กโง่! เจ้ายังมัวรออะไรอยู่อีก! นี่นับเป็นโชคดีครั้งใหญ่ที่ท่านเย่หยวนมอบให้เจ้า! แล้วเจ้าไม่เห็นรึว่าผู้บุกรุกนั้นต้องการสิ่งนี้เพียงใด! เจ้ารีบกินผลวิญญาณเต๋านั้นเร็ว!”

ไป๋เฉินสะดุ้งเฮือก ก่อนจับจ้องไปที่เย่หยวนด้วยแววตาอันแน่วแน่ ก่อนจะคุกเข่าลง

ตึง! ตึง! ตึง!

ไป๋เฉินโขกศีรษะกระแทกพื้นสามทีให้เย่หยวน

“ขอบพระคุณยิ่งในบุญคุณอันล้นเหลือของท่านอาจารย์ หลังจากที่ข้าทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรนภาสวรรค์ได้แล้ว ไป๋เฉินคนนี้จักต้องตอบแทนบุญคุณแน่นอน!”

ไป๋เฉินกล่าววาจาหนักแน่น

…………………………………