เมิ่งฉีบอกเย่หยวนว่า ภายในครึ่งเดือนเขาจะช่วยรวบรวมสมุนไพรวิญญาณที่ต้องการมีทั้งหมดให้
ความคิดความอ่านของเมิ่งฉี มีหรือที่เย่หยวนจะมองไม่ผ่านอ่านไม่ออก? ดังนั้นเขาจึงให้สัญญากับเมิ่งฉีไว้ว่า อีกครึ่งเดือนหลังจากนี้ เขาจะกลับมาบรรยายสั่งสอนเรื่องเต๋าแก่เขาอีกครั้ง
เมื่อกล่าวจบ เย่หยวนก็จากออกไปคนเดียวเดินนำหน้า
แม้ว่าหลี่จียังคงรวนเรรั้งท้ายอยู่ ทว่ายามนี้นางเองก็ทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน
เย่หยวนไปยังโถงร้อยปัญญาเพื่อสอบถามข้อมูล ในขณะที่นางมิได้ออกไปไหนและอยู่แต่ในโถงโอสถปีศาจดังเดิม
หลี่จีหาใช่เด็กสาวตัวน้อยในสายตาของเมิ่งฉีแล้วในตอนนี้
นางกล่าวอันใดไป? บรรพกาลราตรีเป็นชายหนุ่มของนาง?
ความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้ มีหรือที่เมิ่งฉีจะไม่ใช้ประโยชน์จากมัน?
สิ่งใดกันที่ทรงอานุภาพที่สุด?
หาใช่กำปั้นบุรุษชาย แต่เป็นหมอนของสตรี!
แน่นอนว่าเรื่องจัดหาสมุนไพรวิญญาณก็เรื่องหนึ่ง
เมิ่งฉีตัดสินใจแล้วว่า จะมอบของขวัญอีกครึ่งหนึ่งให้แก่ตระกูลฟางเพื่อสร้างมิตรภาพ
ความสุขที่แรกพบประสบเจอโดยกะทันหันนี้ทำเอาฟางอวี้ลืมสิ่งที่จะทำโดยปริยาย
โอสถของโถงโอสถปีศาจค่อนข้างขาดตลาดอย่างยิ่ง แม้แต่ฝ่ายตำหนักเจ้าเมืองเองยังต้องหยิบจ่ายในราคามหาศาลเพื่อให้ได้มันมาเช่นกัน
เม็ดโอสถนับเป็นปัจจัยสำคัญเพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้แก่ตระกูลหรือกลุ่มอำนาจ
สำหรับเย่หยวน ฟางอวี้รู้สึกขอบคุณเขาจากก้นบึ้งหัวใจ ยามนี้กล่าวได้ว่า เขาแทบประเคนหลี่จีส่งขึ้นบนเตียงของเย่หยวนในทันใด
ทันใดนั้นเอง ดั่งเสียงระฆังเตือนถูกตีขึ้นกลางใจ!
ชวิ้ง ชวิ้ง ชวิ้ง…
เสียงฉีกผ่านห้วงอากาศลั่นดังขึ้น หลากแสงประกายเย็นสาดสะท้อนพุ่งเข้าจู่โจมเย่หยวนด้วยความเร็วที่น่าสะพรึงยิ่ง!
มันเป็นอาวุธลับที่เร้นซ่อนอยู่ทั่วบริเวณ!
“จงระเบิด!”
หัวเอ๋อทำการสร้างตราประทับขึ้นบนมีดบินเหล่านั้นให้ระเบิดกลางอากาศ คมสีเย็นนับไม่ถ้วนปลดปล่อยแรงระเบิดสกัดกั้นทุกทางหนีของเย่หยวนโดยตรง!
เมื่อใดที่มีดบินเหล่านั้นระเบิดใส่เย่หยวน ร่างของเขาคงระเบิดเป็นจุณกลายมาเป็นตอตะโก
ร่องรอยยิ้มแย้มอันเลือดเย็นพลันแสยะฉีกขึ้นบนมุมปากของหัวเอ๋อ ยามทราบว่าภารกิจของเขาได้เสร็จสิ้นลงแล้ว
จอมทัพปีศาจครึ่งขั้นเฉกเช่นเขาวางแผนในยามอีกฝ่ายประมาท เย่หยวนไม่มีทางรอดพ้นจากการลอบสังหารครั้งนี้ได้อย่างแน่นอน!
ทั้งหมดทุกภาพฉากเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเพียงสะเก็ดไฟแค่แวบเดียว
ไม่ว่าเย่หยวนจะแกร่งกล้าปานใด แต่ก็ไม่มีเวลาตอบสนองได้ทันเป็นแน่
หัวเอ๋อมิกลับย้อนกลับไปดูเย่หยวน เขาพยุงตัวลุกขึ้นเตรียมจากไปทันที
แต่ทันใดนั้นเอง ร่างของเย่หยวนพลันอันตรธานหายวับไปจากจุดที่ยืนอยู่!
“ดับเงาสยบมาร!”
ท่าทางการแสดงออกของหัวเอ๋อพลันแปรเปลี่ยนทันที พลันสัมผัสถึงลางสังหารสุดอันตรายที่เสียดพุ่งเข้าสู่จิตใจ
ร่างไสวเป็นเงาพร่าอันตธานวับหาย เย่หยวนปราดพุ่งเข้าหาเขาในทันใด!
เร็วเกินไป!
อาศัยความแข็งแกร่งของเขา แทบไม่สามารถตรวจจับร่องรอยของเย่หยวนได้เลย
“เพลงดาบขนนกโลหิต!”
หัวเอ๋อเอ่ยปากลั่นตะโกนเดือดดุ พร้อมร่ายสำแดงกระบวนกายทิ่มแทงไปยังเงาไสวของเย่หยวนด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ชวิ้ง! ชวิ้ง! ชวิ้ง!
ในไม่ช้า ทั้งสองก็แลกเปลี่ยนกระบวนเดือดไม่รู้กี่สิบท่าร่าง
คลื่นลายคมพัดกระชากซากบริเวณโดยรอบจนแหลกเสียหาย
หลังจากนั้นหลายอึดใจต่อมา เย่หยวนพลันปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งอยู่ห่างไปนับพันฉื่อ ใบหน้าของเขาซีดเผือกลง พร้อมลมหายใจที่เริ่มระส่ำระส่ายไม่มั่นคง เห็นได้ชัดว่าการปะทะเมื่อครู่ได้กินแรงของเขามากเกินไป
อย่างไรก็ตามแต่ ทางฝ่ายหัวเอ๋อเองก็มิได้อยู่ในสภาพที่ดีเท่าไหร่นัก การปะทะเมื่อครู่เองก็ทำให้เขาสูญเสียพลังปราณปีศาจมากมิใช่น้อย
ตั้งแต่ที่เริ่มเปิดฉากลอบสังหารเย่หยวนจวบจนตอนนี้ เวลาเพิ่งผ่านไปเพียงสิบอึดใจเท่านั้น
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินไป!
หัวเอ๋อไม่คิดไม่ฝันเช่นกันว่า ความแกร่งกล้าของเย่หยวนจะเหนือชั้นถึงระดับนี้
หากมิใช่เพราะว่าเขาเป็นนักฆ่า ที่มีปฏิกิริยาเฉียบคมและว่องไวกว่าทั่วไป ปานนี้เขาคงไม่สามารถตอบโต้เย่หยวนได้เช่นกัน
เด็กคนนี้อันตรายเกินไป!
ในที่สุดหัวเอ๋อก็ทราบแล้วว่า ไฉนค่าจ้างของเขาถึงมีมูลค่าถึงสามสิบล้านก้อนผลึกปราณปีศาจระดับต่ำ!
ปรากฏว่าเขาต้องมาเอาชีวิตสัตว์ประหลาด!
หัวเอ๋อเป็นนักฆ่ามือฉกาจ เขารับรู้ได้ว่า การเคลื่อนไหวก่อนหน้าทำให้เย่หยวนเสียแรงไปอย่างมาก ซึ่งในตอนนี้เขาก็ไม่มีแรงมากพอที่จะตอบโต้แล้ว
ความเร็วของเย่หยวนนั้นสูงส่งยิ่ง แต่ความเร็วของหัวเอ๋อเองก็หาได้ช้าไม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...