จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1520

จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 1520 แนวคิดแห่งห้วงมิติ ปะทะ แนวคิดแห่งน้ำแข็ง
ตอนที่ 1520 แนวคิดแห่งห้วงมิติ ปะทะ แนวคิดแห่งน้ำแข็ง
โดย
Ink Stone_Fantasy
“ปาถู่ นี่เจ้ากล้าตะคอกใส่ข้ารึ?”

ติงฟานเอ่ยกล่าวพร้อมสีหน้าบูดบึ้ง

ปาถู่เหลือบมองอีกฝ่ายราวกับคนโง่และกล่าวขึ้นว่า

“เช่นนั้นอยากพูดอะไรก็เชิญ เมื่อครู่พวกเราเห็นกับตา นั่วเต๋อพล่ามตามใจปาก ยามนี้มันตายไปแล้ว”

“ทีแรกพวกเราก็คิดเหมือนกันกับเจ้า แต่ตอนนี้พวกเราเสาะเห็นแล้วว่า บางสิ่งกลับมิได้ง่ายดั่งผิวเผิน เจ้าเด็กนั้นแกร่งกล้ายิ่ง!”

ปาถู่กล่าว

ติงฟานเสมือนถูกสาดด้วยน้ำเย็นอ่างใหญ่ สีหน้าการแสดงออกอันมั่นใจก่อนหน้าสลายหายไปในอึดใจเดียว ไม่เหลือกระทั่งร่องรอย

เขามิใช่คนแรกที่รู้สึกเช่นนี้!

เมื่อจับจ้องไปยังเย่หยวนที่กำลังสัประยุทธ์เดือดอยู่ในจอภาพฉาย ติงฟานยามนี้พลันรู้สึกฉงนใจสงสัยขึ้นมา

หรือเป็นไปได้ไหมว่า เขาต้องพ่ายให้แก่แม่ทัพปีศาจขั้นสุดตัวน้อยนี่จริงๆ?

ผลลัพธ์เช่นนี้ยากนักที่จะรับได้

เขาจ้องเขม็งไปที่เย่หยวนในภาพฉาย ทันทีทันใดก็เอ่ยปลอบใจตนเองขึ้นพร้อมรอยยิ้มขึ้นว่า

“หึ! มันยังไม่จบง่ายๆเช่นนี้หรอก! ความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้ในรอบที่แปดเป็นอย่างไร ข้าชัดเจนยิ่งกว่าใคร เด็กนั้นไม่มีทางผ่านได้แน่นอน”

ในขณะที่สิ้นเสียงของเขาจางหาย ทุกคนต่างเหลียวสายตาเข้าจับจ้องเขาอีกครั้ง

ติงฟานเผยสีหน้ามึนงงพร้อมเอ่ยตอบไปว่า

“ทำไม? ข้ากล่าวอะไรผิดอีก? ดูเจ้าเด็กนั่นสิรับมือพัลวันยุ่งเหยิงเช่นนั้น ดูเหมือนคนที่กำลังชนะรึไง?”

บางคนอยากจะระเบิดเสียงหัวเราะลั่น แต่ก็ไม่กล้า

เพราะท้ายที่สุดนี้ความแข็งแกร่งของติงฟานยังคงเหนือกว่าพวกเขาหลายขุม กล่าวขัดขาออกไปเช่นนั้นเกรงว่ามิได้ส่งผลดีอันใด

ปาถู่อดส่งสายตามองอีกฝ่ายอย่างเอาจริงเอาจังมิได้ ก่อนที่จะเล่ากล่าวเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นก่อนหน้าของเย่หยวนให้แก่ติงฟานฟัง

คล้อยหลังที่ติงฟานได้ยินแบบนั้นดวงตาพลันโพล่งโตขึ้นเล็กน้อย พลางแลบลิ้นใส่

การท้าทายครั้งนี้เองเขาก็ทำผลงานได้ดีเยี่ยม แต่หากจะเล่นรั้งรอนฝีมือดึงเวลาแบบเย่หยวน เกรงว่าเขาเองก็ไม่กล้าจริงๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากรอบที่เจ็ด คู่ต่อสู้แต่ละคนล้วนแข็งแกร่งเสียเหลือเกิน สร้างแรงคุกคามจนกระทั่งเขาเองยังแทบหายใจหายคอไม่ออก

ตราบใดที่เขาผ่อนมือประมาทแม้นเล็กน้อย นั่นจะหาใช่เรื่องชนะหรือแพ้อีกต่อไป แต่อาจอันตรายถึงชีวิตและความตาย

ด้วยเหตุนี้ ติงฟานจึงไม่มีถกเถียงใดๆอีกต่อไป พร้อมมุ่งความสนใจจับจ้องภาพฉากตรงหน้าอย่างเงียบนิ่งเสมือนคนอื่นๆ

ภายในใจก็ภาวนาขอให้เย่หยวนพ่ายต่อคู่ต่อสู้คนที่แปด

แต่เขาจำต้องผิดหวังในทันที เพียงคมดาบที่กระหน่ำแทงไม่กี่กระบวนของเย่หยวนก็สามารถพุ่งเสียบทะลุศีรษะและเอาชีวิตคู่ต่อสู้ได้ในท้ายที่สุด

รอบที่แปดผ่านไปได้อย่างง่ายดาย!

เมื่อพินิจมองจากภาพฉายภายนอก การเคลื่อนไหวของกระบวนดาบเหล่านั้นกลับดูเรียบง่ายแสนธรรมดาเกินไป

พวกเขาไม่สามารถเข้าใจเลยว่า ไฉนคู่ต่อสู้เหล่านั้นถึงมิอาจสกัดกั้นกระบวนดาบธรรมดาๆเช่นนี้ได้

แม้ทุกคนจะไม่เผยแสดงความสงสัยออกมา แต่ภายในใจความสงสัยนี้กลับไม่เคยคลายอ่อน

‘หึ! หากเจ้าเด็กนี่ออกมา มันมิใช่คู่ต่อกรของข้าแน่นอน! ข้าไม่เชื่อหรอกว่าการท้าทายนี้จะไม่มีการลำเอียงเกิดขึ้น!’

ติงฟานเอ่ยกล่าวภายในใจพร้อมน้ำเสียงเหยียบเย็น

ในฐานะอัจฉริยะอันดับหนึ่งของหกบุตรแห่งกล้วยไม้อริยะ เขาไม่สามารถยอมรับเรื่องเช่นนี้ได้

อย่างไรก็ตาม ปาฏิหาริย์ยังคงไม่จบสิ้นแต่เพียงเท่านี้

เย่หยวนยังคงทำตัวราวกับโกงอย่างต่อเนื่อง พร้อมเดินหน้าต่อไปไม่มีเร่งรีบใดๆ

รอบที่เก้า รอบที่สิบ รอบที่สิบเอ็ด…รอบที่สิบสอง!

“ขอแสดงความยินดีกับจ้าวสังเวียนหมายเลขสาม ผ่านรอบที่สิบสอง ได้รับของรางวัลครั้งที่สอง!”

สุ้มเสียงโบราณเอ่ยดังกึกก้องขึ้นมาอีกครั้ง ทุกคนต่างสั่นสะท้านด้วยความหวั่นเกรง

“เจ้าเด็กนี่จะผ่านไปถึงรอบใดกัน?”

“หรือเป็นไปได้ไหมว่า เขาจะผ่านจนควรทุกรอบ! นี่…นี่จะวิปลาสเกินไปแล้ว!”

“หกรอบสุดท้ายย่อมยากกว่าเดิมหลายเท่าทวีแน่นอน! บางที…นี่อาจถึงขีดกำจัดของเขาแล้วก็เป็นได้?”

…

สำหรับสุ้มเสียงสนทนาดังจากภายนอก เย่หยวนย่อมไม่ได้ยิน

ตลอดทางที่ผ่านมา กล่าวได้ว่าความแกร่งกล้าของเย่หยวนกำลังพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด

ไม่เพียงแค่ความเข้าใจของเขาต่อเต๋าแห่งดาบเท่านั้นที่ทะลวงขึ้นถึงจุดสูงสุดของชั้นสวรรค์ระดับสามขั้นต้นเท่านั้น แต่แนวคิดแห่งห้วงมิติเองยังคงพัฒนาขึ้นเช่นกัน

คู่ต่อสู้ในรอบที่สิบสาม เป็นหญิงสาวหน้าตางดงามยิ่ง ในขณะเดียวกันนางก็ดูเย็นชาอย่างมาก

“หนุ่มน้อย เจ้าที่สามารถผ่านมาถึงรอบนี้ได้นับว่าน่าประทับใจนัก! แต่ทุกอย่างคงต้องจบลงแต่เพียงเท่านี้!”

หญิงสาวเอ่ยกล่าว

เย่หยวนยิ้มกล่าวตอบว่า

“หยุดสนทนาต่อคำ เริ่มกันเลยเถิด! คมดาบของข้ามิอาจทานทนความกระหายหิวได้ไหวอีกต่อไป!”