จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1530

ด้านนอกซากโบราณสถาน มีสองร่างปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบงัน

ทั้งสองมิใช่ใครอื่นนอกจากติงเอ๋อและดาราสวรรค์ที่ก่อนหน้าจากออกไป แต่ยามนี้พวกเขาเดินทางกลับมาแล้ว

หลังพักฟื้นอาการเป็นเวลาหลายเดือน อาการบาดเจ็บของดาราสวรรค์ก็ดูเหมือนจะดีขึ้นเล็กน้อย

แต่ความเสียหายที่ไข่มุกสยบวิญญาณก่อขึ้นมันรุนแรงเกินไปยิ่ง อย่างน้อยที่สุดจำต้องใช้เวลากว่าสามถึงห้าสิบปีจึงจะฟื้นตัวกลับมาได้ดังเดิม

เหตุที่ทั้งสองปรากฏตัวขึ้นที่นี่เป็นเพราะจู่ๆพวกเขาก็ขาดการติดต่อกับอวี่หานและคนอื่นๆไปโดยไร้สาเหตุ

เมื่อกลับขึ้นหุบเขาไปภาพฉากเบื้องหลังกลับเหลือแต่เพียงความว่างเปล่า ดวงตาทั้งสองโพล่งเบิกกว้างด้วยความตกตะลึงสุดขีด

“ข้าไม่คิดเลยว่า กลับเป็นซากโบราณสถานแห่งนั้นที่เป็นมรดกล้ำค่าที่สุด!”

นัยน์ตาคู่นั้นของติงเอ๋อสาดสะท้อนความเสียใจเกินห้ามปราม

หากเขาทราบเช่นนี้ตั้งแต่แรก คงเป็นตัวติงเอ๋อเองที่อาสาเข้าที่นี่โดยไม่ขยับไปไหนแม้แต่ก้าวเดียว และไม่มีทางปล่อยให้นิกายบัลลังก์ม่วงชวดจากมือไป

มุมปากดาราสวรรค์พลันกะตุกไม่หยุด กัดฟันแน่นกรอดกรนคำรามขึ้นว่า

“ไม่รู้เลยว่าไอ้เด็กขอเหลือนั้นได้กำไรไปมหาศาลเพียงใด! ข้าอยากจะบดขยี้มันให้เป็นเนื้อบดเสีย!”

คนที่ประสบความสูญเสียที่สุดในครั้งนี้มิใช่ใครอื่น นอกจากดาราสวรรค์

คำสาปวิญญาณเลือดทำให้เขาต้องบาดเจ็บสาหัส กล่าวได้ว่ามีราคาที่ต้องเสียเป็นจำนวนมหาศาล แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับว่างเปล่า

เขาพลันนึกถึงหม้อหลอมมณีเหลืองพิสุทธิ์ที่มอบให้เย่หยวนตอนนั้นอย่างอดมิได้ แค้นอาฆาตนี้ยิ่งฝังใจเป็นหลายทวีเท่า

สุดท้ายนี้ พลังจิตวิญญาณของเขายังถูกไข่มุกสยบวิญญาณกลืนกินอย่างบ้าคลั่ง เจียนพินาศดับสูญ

ณ ปัจจุบัน เย่หยวนยังเคลื่อนย้ายซากโบราณสถานและสมบัติทั้งหมดออกไป เช่นนี้จะมิให้เขาโกรธเกรี้ยวได้อย่างไร?

“พร๊วดดด!”

เมื่อย้อนทบทวนเรื่องบัดซบทั้งหมดที่ประสบผ่านมา พลันทำให้อาการบาดเจ็บสาหัสของเขากำเริบหนัก จนท้ายที่สุดดาราสวรรค์ก็กระอักพ่นเลือดสดออกมาเต็มปากเต็มคำ

ติงเอ๋อเฝ้ามองดาราสวรรค์ด้วยความสงสารสุดหัวใจ เขากล่าวพลางถอนหายใจขึ้นว่า

“ตอนนี้มีปัญหาแล้ว! มิอาจทราบได้เลยว่าเด็กนั้นมีที่มาอย่างไร ที่แน่นอนคือนามขานบรรพกาลราตรีควรเป็นชื่อที่ตั้งขึ้นมาเฉพาะกิจ กลับหาใช่นามจริงของมันไม่ ตอนนี้มันก็จากไปแล้ว จะไล่จับหัวหรือหางกลับไม่รู้ทิศไม่รู้ทางใดๆเลย”

เมื่อได้ยินคำกล่าวของติงเอ๋อ ดาราสวรรค์แทบกระอักพ่นเลือดสดระลอกสอง

ไม่มีสิ่งใดน่าเศร้าไปกว่านี้แล้ว เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าศัตรูของเขาคือใคร?ชื่ออะไร?!

“หรือเป็นไปได้ไหมว่า…เราจะปล่อยให้มันหนีไปเช่นนี้?”

ดาราสวรรค์เอ่ยกล่าวน้ำเสียงขมขื่นใจยิ่ง

ติงเอ๋อแสยะยิ้มเย็นกล่าวว่า

“ปล่อยมันไป? จะเป็นไปได้อย่างไร! ประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ปานนี้ เจ้าคิดว่าท่านประมุขโถงยังกล้าปล่อยไปได้หรือไม่? สบายใจเถิด แม้ขณะนี้ยังไม่มีข่าวคราวของมัน แต่ยอดอัจฉริยะเฉกเช่นมันมีหรือจะหลบซ่อนตัวได้ตลอด! นักหลอมโอสถที่สามารถสร้างปรากฏการณ์ทำนองแห่งยอดเต๋าได้มีหรือจะถูกเศษฝุ่นกลบมิด?”

ความเจริญรุ่งเรืองของเมืองจักรพรรดิห่างไกลเกินกว่าที่เมืองหลวงจะเทียบเคียงได้ และน้อยคนนักที่จะมีคุณสมบัติเข้าอาศัยได้

ดังนั้นหากต้องการเข้ามาในเมืองจักรพรรดิ จำต้องจ่ายด้วยผลึกปราณเทวะจำนวนมหาศาล

เย่หยวนเงยมองไปบนแผ่นป้ายราคาที่ระบุอย่างชัดเจน เห็นแบบนั้นมุมปากของเขาพลันกระตุกขึ้นทันทีทัน

ป้ายตราอาศัยชั่วคราวสิบวัน ราคาห้าสิบผลึกปราณเทวะระดับต่ำ

ป้ายตราอาศัยชั่วคราวหนึ่งปี ราคาห้าพันผลึกปราณเทวะระดับต่ำ

ป้ายตราอาศัยชั่วคราวสิบปี ราคาห้าหมื่นผลึกปราณเทวะระดับต่ำ

ป้ายตราอาศัยชั่วคราวร้อยปี ราคาห้าแสนผลึกปราณเทวะระดับต่ำ

ป้ายตราอาศัยถาวร ราคาห้าสิบล้านผลึกปราณเทวะระดับต่ำ

ภายในเมืองจักรพรรดิแห่งนี้ หากไม่มีป้ายตราอาศัยติดตัวจะถูกกำจัดทิ้งโดยตรง

เมื่อป้ายตราอาศัยหมดอายุในภายหลัง ก็จะถูกกำจัดทิ้งไปโดยตรงเช่นกัน

และราคามหาโหดปานนี้ นักสู้ธรรมดาทั่วไปกลับไม่มีทางหามาจ่ายได้เลย!

ทรัพย์สินทั้งหมดของเซียนอาณาจักรบรรพชนพระเจ้าทั่วไป ทั้งตัวมีแค่ประมาณหนึ่งล้านผลึกปราณเทวะระดับต่ำเท่านั้น

กล่าวได้ว่าเซียนระดับชั้นบรรพกาลพระเจ้า สามารถใช้ชีวิตอยู่ในเมืองจักรพรรดิได้แค่ร้อยปีเท่านั้น

ซึ่งเวลาแค่ร้อยปีนับว่าพริบตาเดียวสำหรับเซียนอาณาจักรบรรพชนพระเจ้า

นอกจากนี้นี่เป็นแค่ค่าซื้อป้ายตราอาศัยเท่านั้นแต่กลับต้องจ่ายด้วยผลึกปราณเทวะเป็นจำนวนมากโขแล้ว

ไหนจะค่าที่พักอาศัย ค่าเบ็ดเตล็ดอีกต่างๆ นานา

ดังนั้นแล้ว หากต้องการอยู่ในเมืองจักรพรรดิจำต้องมีเงินใช้ไม่ขาดมือ!

แม้ราคาค่าใช้จ่ายจะสูงมาก แต่ก็ยังมีเหล่าเซียนจำนวนมากมายแห่แหนกันเข้ามาราวกับฝูงเป็ด

เมืองจักรพรรดิและเมืองหลวงทั่วไป เป็นสองสถานที่ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

ในช่วงเริ่มก่อตัวเมืองจักรพรรดิ แต่ละแห่งจะรวบรวมผลึกปราณเทวะจำนวนมหาศาลเพื่อสร้างค่ายกลระดมวิญญาณยักษ์ภายใต้พื้นดิน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ