จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1552
ตอนที่ 1552 หนิงซื่ออวี๋หลอมกลั่นโอสถ
โดย
Ink Stone_Fantasy
ด้านนอกหอโอสถ ปรากฏชายหนุ่มคนหนึ่งตรงเข้ามาทักทาย
เมื่อเห็นการมาถึงของบุคคลนั้น หนิงซื่ออวี๋ก็ตรงเข้าไปทักทายตอบด้วยรอยยิ้ม
“หุหุ ศิษย์พี่สอง ท่านถูกอาจารย์ลงโทษมาอีกแล้วกระมัง?”
ชายคนนี้เป็นศิษย์พี่สองของหนิงซื่ออวี๋ นามว่าติงซุนเป็นจอมเทพโอสถสี่ดาวชั้นต้น!
ติงซุนประหลาดใจเล็กน้อย พร้อมกล่าวว่า
“นี่เจ้ารู้ได้อย่างไร?”
หนิงซื่ออวี๋เปล่งเสียงดังกล่าวขึ้นว่า
“พลังปราณเทวะในร่างกายไม่คงที่ น่าจะเกิดจากหักโหมหยิบใช้ไฟศักดิ์สิทธิ์มากเกินไป คงถูกอาจารย์ลงโทษให้ควบคุมไฟร้อยครั้งกระมัง?”
ติงซุนมุ่ยหน้าใส่กล่าวว่า
“ศิษย์น้องหญิง เจ้ายังมีเวลาห่วงข้าอีกงั้นรึ? ยามนี้ห่วงตัวเองก่อนดีกว่า!”
หนิงซื่ออวี๋ยิ้มคิกคักกล่าวว่า
“ศิษย์พี่สอง ไฉนเราไม่เดิมพันกันเสียหน่อย?”
ติงซุนเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัยว่า
“เจ้าเด็กคนนี้ คิดใช้แผนอะไรอีกล่ะ?”
หนิงซื่ออวี๋ยิ้มกล่าวว่า
“ข้าจะบอกว่า ไม่เพียงท่านอาจารย์จะไม่ลงโทษข้าเท่านั้น แต่เขายังจะชื่นชมข้าอีกด้วย!”
ติงซุนระเบิดหัวเราะลั่นเมื่อได้ยินและกล่าวว่า
“เจ้าทั้งขี้เกียจซ้ำยังหนีเที่ยวตั้งหลายวัน อย่าว่าแต่ปริปากบ่น คราวนี้เจ้าน่าจะถูกกักบริเวณประมาณสามปี! เขาหรือจะชื่นชมเจ้า?”
หนิงซื่ออวี๋กล่าวขึ้นพร้อมท่าทีแสนเจ้าเล่ห์
“แค่บอกมาก็พอว่า ท่านกล้าเดิมพันหรือไม่!”
ติงซุนอดหัวเราะมิได้ขณะกล่าวขึ้นว่า
“นี่อยากได้อะไรอีกล่ะ? แต่ครั้งนี้ข้าไม่แพ้เจ้าแน่นอน”
หนิงซื่ออวี๋แสยะยิ้มกล่าวว่า
“หากศิษย์พี่สองแพ้ ท่านต้องมอบเพลิงเทวะครามไพศาลของท่าน!”
คู่ดวงตาของติงซุนหรี่แคบลงในทันใด เขากล่าวขึ้นพร้อมรอยยิ้มว่า
“เจ้าตัวแสบ เพลิงสมุทรจ้าวสวรรค์ของเจ้าแข็งแกร่งเสียยิ่งหว่าเพลิงเทวะครามไพศาลเสียอีก แล้วเจ้าจะเอาไฟศักดิ์สิทธิ์ของข้าไปทำอะไร?”
หนิงซื่ออวี๋กล่าวตอบว่า
“ท่านไม่จำเป็นต้องรู้ แค่บอกมาก็พอว่ากล้าเดิมพันหรือไม่! ส่วนถ้าหากข้าแพ้ ข้าจะมอบเคล็ดวิชาลับค่ายหลอมสวรรค์ให้!”
ติงซุนดวงตาเป็นประกายขึ้นทันใด เขากล่าวย้ำขึ้นทันทีว่า
“นี่เจ้าพูดจริงรึ?”
“จริงยิ่งกว่านี้ก็ทองแท้แล้ว!”
หนิงซื่ออวี๋กล่าว
ติงซุนพยักหน้าและกล่าวรับคำว่า
“ได้เลยเจ้าตัวแสบ ศิษย์พี่คนนี้ขอท้าพนันกับเจ้า! และข้าไม่เชื่อว่าคราวนี้ เจ้าจะหนีรอดจากการลงโทษของท่านอาจารย์ไปได้!”
หนิงฟางหรงที่อยู่ข้างๆมิได้ส่งเสียงอันใดเอ่ยออกไปเลย เขายังคงจับจ้องไปที่น้องสาวของตนด้วยความประหลาดใจ
เขาเองก็คิดเฉกเช่นเดียวกับติงซุน มั่นใจว่านางไม่มีทางรอดพ้นการลงโทษของอาจารย์ไปได้
นางไปเอาความมั่นใจขนาดนี้มาจากไหน?
ภายในห้วงความคิดของเขา ภาพเย่หยวนพลันปรากฏขึ้นในทันที
หรืออาจจะ…เกี่ยวข้องกับเด็กหนุ่มคนนั้น?
แต่หนิงฟางหรงกลับปฏิเสธความคิดนี้ไปอย่างรวดเร็ว นี่จะเป็นไปได้อย่างไร!
…
ภายในโถง ปราจารย์ซวนอี้กำลังหลับตาเพื่อพักผ่อน
เมื่อได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายดังลั่นเข้าหู เขาก็เปิดปากกล่าวว่า
“เจ้าตัวแสบ ยังจำทางกลับบ้านได้รึ?!”
สุ้มเสียงของอาจารย์ซวนอี้เอ่ยดังฟังดูน่าเกรงขามยิ่ง ทั้งนี้ยังดูโมโหไม่น้อยเลย
ดั่งคำกล่าวที่ว่า รักมากก็ยิ่งเคี้ยวมาก
อาจารย์ซวนอี้รักหนิงซื่ออวี๋ซึ่งเป็นศิษย์น้องเล็กอย่างมาก แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ปวดเศียรกับนางมากเช่นกัน
พรสวรรค์ของสาวน้อยนางนี้ช่างน่าทึ่งเป็นอย่างยิ่ง แต่นางกลับคร้านที่จะขยันฝึกปรือ
ศาสตร์แห่งโอสถหาใช่เส้นทางฉาบฉวย หากมีแต่พรสวรรค์กลับยากยิ่งที่จะประสบความสำเร็จ
ดังนั้นเขาจึงวางแผนให้นางกลับมารับโทษ โดยใช้เวลาในช่วงนี้ในการคิดทบทวนกับตัวเอง
หนิงซื่ออวี๋หัวเราะคิกคักและรับตรงเข้าไปกอดแขนของอาจารย์ซวนอี้ทันที และกล่าวอ้อนขึ้นว่า
“ท่านอาจารย์ ข้ามิได้ออกไปเที่ยวเล่น แต่ออกไปเพื่อฝึกปรือเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...